مرتضی حاج‌سید‌احمدی

مرتضی احمدی (زادهٔ ۱۰ آبان ۱۳۰۳ – درگذشتهٔ ۳۰ آذر ۱۳۹۳) بازیگر سینما و تلویزیون، صداپیشه و خواننده اهل ایران بود. او در چهار عرصهٔ «سینما، تلویزیون، رادیو و تئاتر» بازیگری صاحب سبک، در هنر دوبلاژ گوینده‌ای با یک صدای خاص و منحصربه‌فرد و نیز یادآور عصر طلایی دوبله در کشورمان بود. در نگارش کتاب‌هایش نیز نویسنده‌ای یکّه، خوش‌قلم و توانا نشان می‌داد. کتاب‌هایی که هر یک برآمده و چکیده‌ای از سال‌ها پرسه زدن و جدیت در یکی از عرصه‌های مورد علاقه و فعالیتش بودند. در هنر آواز و موسیقی نیز یکی از معدود خوانندگان سبک بیات تهران بود، به علاوه این‌که نام و صدایش در زمرهٔ انگشت‌شمار پیش‌پرده خوانان قدیم برده می‌شد.

مرتضی احمدی علاوه بر فعالیت‌های هنری خود، به نویسندگی نیز علاقه‌مند بود و در طول زندگی خود، چند کتاب منتشر کرد. از جمله آثار نویسندگی مرتضی احمدی می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:

پیش پرده و پیش پرده خوانی (۱۳۸۲)
کهنه‌های همیشه نو (۱۳۸۵)
مردی که هیچ بود (۱۳۸۸)
من و زندگی (۱۳۹۰)
فرهنگ بر و بچه‌های ترون (۱۳۹۲)
 

کتاب‌های مرتضی احمدی، از جمله آثار ارزشمند ادبیات ایران هستند. این کتاب‌ها، علاوه بر ارزش ادبی، از ارزش تاریخی و فرهنگی نیز برخوردار هستند.