مری الن‌وایت

مری الن وایت (زاده ۱۹۰۰) فیلسوف و مورخِ نام‌آوری است که به خاطر تخصص خود در زمینه تاریخ فلسفه زنان شناخته می‌شود. او استاد بازنشسته‌ی گروه فلسفه و ادیان دانشگاه ایالتی کلیولند است و در طول دوران حرفه‌ای خود، سهم بسزایی در ارتقای جایگاه زنان در تاریخ فلسفه داشته است.

اثر برجسته وایت، تاریخ زنان فیلسوف، در قالب یک مجموعه چهار جلدی (منتشر شده در سال ۱۹۸۷) ارائه شده است. این اثر که تا به امروز ۴۳۹ بار در منابع معتبر دانشگاهی به آن ارجاع شده است، به عنوان یک کار بدیع و تأثیرگذار در حوزه مطالعات فلسفی شناخته می‌شود. وایت در این مجموعه به بررسی زندگی و آثار فیلسوفان زن از دوران باستان تا قرن بیستم می‌پردازد و سهم قابل توجه آنها در اندیشه فلسفی را آشکار می‌کند. وایت مقالات متعددی در زمینه تاریخ فلسفه زنان به نگارش درآورده است که از جمله آنها می‌توان به "دو هزار و سیصد سال زنان فیلسوف"، "درباره‌ی درس ندادن تاریخ فلسفه"، "دیوتیمای مانتینه" و "هیپاتیای اسکندریه" اشاره کرد. این مقالات در ژورنال‌های فلسفی معتبر منتشر شده‌اند و به خاطر عمق و دقت نظر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته‌اند.

مری الن وایت با تلاش‌های خود در زمینه شناسایی و معرفی فیلسوفان زن، نقشی اساسی در به چالش کشیدن تصور سنتی از تاریخ فلسفه ایفا کرده است. او با نشان دادن سهم قابل توجه زنان در اندیشه فلسفی، به غنی‌تر شدن و پویایی هر چه بیشتر این حوزه کمک کرده است.

آثار و دستاوردهای وایت الهام‌بخش نسل‌های متعددی از پژوهشگران و دانشجویان فلسفه بوده است و بدون شک، نام او در تاریخ فلسفه زنان به عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌ها ثبت خواهد شد.