چزاره پاوزه

چزاره پاوزه (۱۹۰۸-۱۹۵۰) رمان‌نویس، شاعر، مترجم و منتقد ادبی اهل ایتالیا بود. او یکی از چهره‌های مهم ادبی قرن بیستم این کشور است و آثارش به زبان‌های بسیاری ترجمه شده‌اند.

پاوزه در روستای کوچکی در نزدیکی تورین به دنیا آمد. پدرش در سن شش سالگی او درگذشت و این حادثه تأثیر عمیقی بر زندگی و آثار او گذاشت. پاوزه از همان کودکی به ادبیات علاقه داشت و در دانشگاه تورین در رشته ادبیات انگلیسی تحصیل کرد. او در طول زندگی خود با فاشیسم مبارزه کرد و در سال ۱۹۳۵ به دلیل فعالیت‌های سیاسی‌اش به تبعید در کالابری فرستاده شد. تجربه این تبعید در آثار بعدی او، به‌ویژه در رمان «سرزمین‌های تو» (۱۹۴۱) بازتاب یافت.

پاوزه پس از آزادی از تبعید، به فعالیت‌های سیاسی و ادبی خود ادامه داد. او در سال ۱۹۴۳ با پارتیزان‌های جنبش مقاومت ضد فاشیست در پیه‌مونت پیوسته و در جنگ جهانی دوم شرکت کرد. پاوزه در سال ۱۹۵۰ در سن ۴۲ سالگی به دلیل افسردگی خودکشی کرد. او آثار متعددی در زمینه رمان، شعر، نقد ادبی و ترجمه از خود به جای گذاشت که از جمله مهم‌ترین آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- رمان‌ها: «سرزمین‌های تو» (۱۹۴۱)، «رفیق» (۱۹۴۷)، «ماه و آتش» (۱۹۴۹)
- مجموعه شعرها: «زندگی و مرگ» (۱۹۳۶)، «صبح‌ها» (۱۹۴۳)، «شب‌ها» (۱۹۴۷)
- مجموعه داستان کوتاه: «کت چرمی» (۱۹۴۰)
- یادداشت‌ها: «پیشهٔ زیستن» (۱۹۵۲)

آثار پاوزه را می‌توان در قالب رئالیسم و یا نئورئالیسم دسته‌بندی کرد. او در آثار خود به موضوعاتی مانند تنهایی، خیانت، عشق و مرگ می‌پردازد. شخصیت‌های داستان‌های پاوزه اغلب درون‌گرا و ناکام هستند و در برابر رخدادهای زندگی احساس بی‌پناهی و تنهایی می‌کنند.

پاوزه از تأثیرگذارترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم است. آثار او به زبان‌های بسیاری ترجمه شده و در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته‌اند.