معرفی کتاب فرایندگرایی در برنامهریزی منابع سازمانهای مقیاس بزرگ
کتاب فرایندگرایی در برنامهریزی منابع سازمانهای مقیاس بزرگ به بررسی رویکردی نوین برای برنامهریزی منابع در سازمانهای بزرگ می‌پردازد. این کتاب با ارائه تعاریف، مزایا و معایب رویکرد فرایندگرایی، مراحل پیاده‌سازی آن را به تفصیل شرح می‌دهد. همچنین، ابزارها و تکنیک‌های مرتبط با فرایندگرایی، مانند مدل‌سازی زبانی UML، نمودار جریان داده (DFD) و نمودار جریان کار (BPMN) معرفی و بررسی می‌شوند. مطالعه موردی پیاده‌سازی رویکرد فرایندگرایی در شرکت میدکو، چالش‌ها و ملاحظات پیاده‌سازی این رویکرد را به خواننده ارائه می‌دهد.
فرایندگرایی در برنامهریزی
فرایندگرایی یک رویکرد نوین برای برنامهریزی منابع در سازمان‌ها است که بر تمرکز بر فرایندها به جای وظایف و فعالیت‌های مجزا تأکید دارد. در این رویکرد، سازمان به عنوان مجموعه‌ای از فرایندهای به هم پیوسته در نظر گرفته می‌شود که برای رسیدن به اهداف سازمانی با یکدیگر تعامل دارند.
مراحل پیاده‌سازی فرایندگرایی:
1. شناسایی و تعریف فرایندها: اولین قدم، شناسایی و تعریف تمام فرایندهای موجود در سازمان است.
2. تحلیل و مدل‌سازی فرایندها: در این مرحله، فرایندها به طور دقیق تحلیل و مدل‌سازی می‌شوند.
3. بهبود و بهینه‌سازی فرایندها: پس از تحلیل فرایندها، می‌توان نقاط ضعف و فرصت‌های بهبود آنها را شناسایی و برای رفع آنها اقدام کرد.
4. استقرار و پایش فرایندها: پس از بهبود فرایندها، باید آنها را در سراسر سازمان استقرار و به طور مستمر پایش کرد.
ابزارها و تکنیک‌های مرتبط با فرایندگرایی:
- مدل‌سازی زبانی UML: برای مدل‌سازی فرایندها می‌توان از زبان‌های مدل‌سازی مانند UML استفاده کرد.
- نمودار جریان داده (DFD): برای نمایش جریان داده‌ها در یک فرایند می‌توان از نمودار جریان داده استفاده کرد.
- نمودار جریان کار (BPMN): برای نمایش گام‌های مختلف یک فرایند می‌توان از نمودار جریان کار استفاده کرد.
این کتاب برای مدیران، کارشناسان، دانشجویان و فعالان حوزه برنامهریزی منابع سازمان که به دنبال درک بهتر و پیاده‌سازی رویکرد فرایندگرایی در سازمانهای بزرگ هستند، مفید خواهد بود.
