مرده‌های بی‌کفن‌ودفن نمایشنامه‌ای در دو پرده و چهار مجلس از ژان پل سارتر، فیلسوف و نویسندهٔ فرانسوی است که نخستین بار در ۱۹۴۶ در تئاتر آنتوان روی صحنه آمد و در ۱۹۴۷ منتشر شد.این نمایشنامه به مفاهیمی مانند ترس، آزادی، مسئولیت، شکنجه و مرگ می‌پردازد. داستان در اواخر جنگ جهانی دوم اتفاق می‌افتد و گروهی از پارتیزان‌های فرانسوی را به تصویر می‌کشد که توسط نیروهای دولتی دستگیر می‌شوند.
شخصیت‌ها:
· ژان: رهبر گروه پارتیزان‌ها
· لوسی: معشوقه ژان
· فرانسوا: برادر لوسی
· هانری: یک دانشجوی پزشکی
· سوربیه: یک مرد معمولی
· کانوریس: یک مرد یونانی
مضامین:
· تأثیر جنگ بر انسان‌ها: سارتر در این نمایشنامه به تأثیرات مخرب جنگ بر روح و روان انسان‌ها می‌پردازد.
· آزادی و مسئولیت: شخصیت‌های نمایشنامه با انتخاب‌های دشوار روبه‌رو می‌شوند و باید مسئولیت اعمال خود را بپذیرند.
· شکنجه: سارتر شکنجه را به عنوان ابزاری برای تحقیر و از بین بردن انسانیت به تصویر می‌کشد.
· مرگ: شخصیت‌های نمایشنامه با مرگ روبه‌رو می‌شوند و باید با ترس از آن کنار بیایند.
ترجمه‌ها:
این نمایشنامه به زبان‌های مختلف ترجمه شده است. ترجمه‌های فارسی این نمایشنامه عبارتند از:
· ترجمه قاسم صنعوی
· ترجمه پری صابری
· ترجمه مهدی سحابی
اقتباس:
از این نمایشنامه فیلمی به همین نام در سال ۱۹۴۷ به کارگردانی ژرژ لاکوته ساخته شده است.
اگر به فلسفه اگزیستانسیالیسم علاقه دارید، این نمایشنامه می‌تواند برای شما جذاب باشد.این نمایشنامه صحنه‌های خشونت‌آمیز دارد و ممکن است برای همه مناسب نباشد.برای درک بهتر این نمایشنامه، می‌توانید مقدمه و تحلیل آن را مطالعه کنید.
