نمایشنامه دوزخ اثر ژان پل سارتر، فیلسوف و نویسنده فرانسوی، در سال ۱۹۴۴ منتشر شد. این اثر که با نام‌های "خلوتکده"، "در بسته" و "اتاق بسته" نیز ترجمه شده، به بررسی مفاهیمی عمیق در فلسفه اگزیستانسیالیسم می‌پردازد.سه شخصیت به نام‌های گارسن، اینس و استل پس از مرگ خود را در اتاقی دربسته می‌یابند. در این اتاق هیچ آینه‌ای وجود ندارد و تنها دریچه‌ای به دنیای بیرون راه دارد که از آن می‌توانند زندگی انسان‌ها را تماشا کنند.
مفاهیم کلیدی:
· جهنم: سارتر در این اثر تصویری متفاوت از جهنم ارائه می‌دهد. جهنم در اینجا نه مکانی عذاب‌آور و تاریک، که اتاقی روشن و بدون راه فرار است.
· نگاه دیگران: شخصیت‌های داستان در محکومیت ابدی به تماشای یکدیگر و قضاوت شدن توسط هم هستند.
· آزادی و مسئولیت: سارتر در این اثر به بحث درباره آزادی و مسئولیت انسان می‌پردازد. انسان‌ها در انتخاب‌های خود آزادند، اما در قبال انتخاب‌های خود نیز مسئول هستند.
· معنای زندگی: در این نمایشنامه، شخصیت‌ها به دنبال معنای زندگی خود می‌گردند و در نهایت به این نتیجه می‌رسند که هر انسانی خود باید به زندگی‌اش معنا ببخشد.
نقل قول‌های معروف:
· "دوزخ وجود دیگران است."
· "انسان محکوم به آزادی است."
· "زندگی پوچ است، اما انسان می‌تواند به آن معنا ببخشد."
