کتاب روانشناسی ملال نوشته جیمز دانکرت و جان دی. ایستوود است که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد. این کتاب به بررسی روانشناسی ملال میپردازد و اینکه چگونه میتواند تأثیر منفی بر زندگی ما داشته باشد. دانکرت و ایستوود معتقدند که ملال یک احساس منفی نیست، بلکه علامتی است که نشان میدهد چیزی در زندگی ما اشتباه است. آنها همچنین استدلال میکنند که ملال میتواند انگیزهای برای تغییر باشد و میتواند به ما کمک کند تا زندگی رضایتبخشتری داشته باشیم.
درست همانطور که وقتی بدنمان دچار سوء تغذیه میشود، احساس گرسنگی میکنیم، وقتی ذهنمان هم غذای کافی دریافت نمیکند، احساس ناراحتی میکنیم و برانگیخته میشویم تا این شرایط را اصلاح کنیم. ما از نظر زیستشناختی مستعد جستجو برای مشغولیت ذهنی هستیم و ملال پیامی است که باعث میشود همیشه بهدنبال آن مشغولیت باشیم.
ما میتوانیم کاری کنیم که ملال اثر معکوس داشته باشد و انگیزهای برای تغییر مدنظر و موردنیاز ما ایجاد کند. تحقیقات اخیر نشان میدهد که یک رویکرد منطبق با ملال به ما کمک میکند تا از آثار مخرب آن جلوگیری کنیم و با یادآوری آن برای آگاهی و مشارکت، به زندگی کاملتری سوق یابیم.