Tahmineh Baradaran
1 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱۱/۴
به سختی تمامش کردم. هیچ نکته جذابی نداشت .
برگرفته از goodreads
"...حالا تازه فهمیده بودم دست کور سرنوشت یعنی تصمیم خود آدم."( مرداد دیوانه- محمد حسن شهسواری- انتشارات ققنوس- 18 هزار تومان)
" از بین همه دروغ هایی که بشر برای ادامه زندگی اش ساخته، دست سرنوشت آرامبخش ترین و بزدلانه ترین است."( مرداد دیوانه)
"یعنی می شود یک وقتی هم از خدا بابت ضعیف آفریدن خودمان شکایت کنیم؟"( مرداد دیوانه)
برگرفته از goodreadsمتأسفانه کتاب با ژانر تریلر فرسنگ ها فاصله داشت، تا حدی که حین مطالعه، بارها به جلد رجوع کردم و با دیدنِ کلمه ی تریلر،هر بار بیشتر نا امید شدم.
تریلر از صفحه ی نخست، دلهره و ترس رو به مخاطب تلقین می کنه، چیزی که تا صفحه ی آخر مرداد دیوانه کوچکترین اثری ازش دیده نمیشه. حتی قتلی هم که در کتاب پیش اومده یک تصادف بوده و قتل غیرعمد در حالی که در ژانر تریلر، فجا��ع از عمد و با نقشه های شوم ذهن های بیمار صورت میگیرند و همین نکته موجباتِ ترس و درگیری های ذهنی مخاطب رو فراهم میکنه.
به نظر میرسه نویسنده کتاب رو برای روحیات لطیف و شاعرانه نوشته، چون چه در درونمایه و چه در ظاهر همه چیز با تلطیف سازی همراه بود. یک درگیری عاشقانه در داستان ایجاد میشه و بعد دیالوگ های دلقک مآب و برخی صحنه ها به جای هیجانی کردن داستان، فضا رو مضحک می کردند. از همه بدتر تشبیه عصبانیت شخصیت اصلی به هیولا بود!
در کل، کتاب نه تنها قابل مقایسه با تریلرهای خارجی نبود بلکه حتی ذره ای به توضیحات نوشته شده در پیشگفتار شباهت نداشت.
برگرفته از goodreads
فریبا ارجمند
1 out of 5 stars
۱۳۹۹/۲/۵
زوج نویسنده‌ای با نام ادبی نیکی فرنچ یک سری هشت تایی دارند که در نام هفت تای اولش اسم روزی از روزهای هفته آمده: دوشنبه اندوهگین، سه‌شنبه تمام شد، در انتظار چهارشنبه،.... تا می‌رسد به هشتمی که عنوانش «روز مردگان» است. من همه این کتاب‌ها را خوانده‌ام و حاضرم دست‌کم یک بار دیگر هم بخوانم. برای همین هم بود که وقتی در همشهری معرفی کتابی با عنوان «شهریور شعله‌ور» را خواندم و دیدم ادامه کتابی است به نام «مرداد دیوانه» فکر کردم نویسنده هم مثل من این کتاب‌ها را خوانده و خواسته نسخه ایرانی آنها را تولید کند و ته دلم امیدوار شدم با اثری جذاب و عمیق روبرو خواهم شد. دریغ...
نویسنده در مقدمه‌ای که بر مرداد دیوانه نوشته خصوصیات زیر را برای ژانر تریلر ردیف کرده است: تعلیق، تاکید بر زوایای پنهان شهر، زن شهرآشوب (کام آن، قرن بیست‌ویکم بیست سال پیش شروع شده)، شخصیتهای تنها و زخم‌خورده از گذشته.
خط داستان کتاب چنان کلیشه‌ای است که فاتحه تعلیق را همان اوایل کتاب می‌خوانید. دو سه باری هم که کاراکترهای کتاب به خطر می‌افتند پلیس باهوش و گوش‌به‌زنگ در سه سوت نجاتشان می‌دهد.
تاکیدش بر زوایای پنهان شهر در این خلاصه شده که تعدادی بچه لوس پولدار پورش سوار می‌شوند و کثافتکاری می‌کنند. کجای این زوایا پنهان هستند و از کی؟ (کتاب گلف روی باروت آیدا مرادی آهنی از این نظر چند سر و گردن بالاتر از این کتاب است).
زن شهرآشوب طبعا با معیارهای وزارت ارشاد جور در نمی‌آید و چیزی از فاتال بودنش باقی نمی‌ماند، در عوض تبدیل می‌شود به زن زیبای غمخوار و پرستار که کمی قهرمان بازی هم بلد است.
پرداخت شخصیتهای تنها و زخم‌خورده از گذشته هم در حد چای کیسه‌ای طول می‌کشد و سر و ته سرگذشتشان با چند جمله سوزناک به هم آورده می‌شود.
برای تولید تریلر روانشناسانه، نویسنده چند نکته از کلاس‌های روانشناسی یونگ که چند سالی است در ایران به شدت باب شده قاطی داستانش می‌کند.
کتاب سرشار از جمله‌ها و حکمت‌های دوزاری کلیشه‌ای است. یک نمونه‌اش:
زنها ... انگار فراموش کرده‌اند ستون هر خانواده زن است. کسی بهشان یاد نداده مردها درست است که بیرون خانه باید مثل شیر بغرند ...در خانه بچه هستند. (هوووق)... زنها به صورت کاملا غریزی قلبشان وصل است به حکمت پیشینیان (عرض نکردم کلاس یونگ رفته)
شبیه داستان‌های زن روز قدیم بود، فقط طولانی‌تر
برگرفته از goodreads
Narges Amooei
1 out of 5 stars
۱۴۰۰/۴/۲۴
وای خدایا! چه‌قدر بد بود.
اگه بخوام بگم چی‌بود، احتمالاً این‌طور توصیف می‌کنم که یه تلفیقی از رمان‌های عاشقانه‌ی ایرانی زردقناری‌رنگ که تا وقتی هورمون‌های نوجوانی‌ت در غلیان‌اند، تابِ خواندن‌شون رو داری و ژانر رازآلودی که قدری به دور از واقعیت‌بود و تو تخیّل ذهن هیچ‌جور خواننده‌ای نمی‌شینه که اصلاً کلافه‌ات میکنه. به شخصه من رو هما‌ش با این سوال مواجه می‌کرد که:" چی شد این کتاب رو خریدی از نمایشگاه کتاب(فکرکنم سال۹۶)؟ کی معرفی‌کرد؟ چرا خررریدی زن؟"
بعد روی کتاب نوشته "ژانر:تریلر" که خب باید بگم...نه! Believe me, not even close.
وای، بد بود. بد بود.
برگرفته از goodreads
Zahra saeedzade
4 out of 5 stars
۱۳۹۶/۱۰/۱۶
خوبی داستان های آقای شهسواری اینه که لابه‌لای داستان ، حرف‌هایش هم می‌زند. مثل این:
زنها به صورت کاملا غریضی قلبشان وصل است به حکمت پیشینیان. به دانش بشری. اما این سالها بیشتر زنها فقط در ظاهر چیزها حرکت می‌کنند و به خودشان اجازه نمی‌دهند به عمق مسائل بروند. من شک ندارم جامعه‌ای که می‌خواهد اوج بگیرد، اول زن‌هایش باید اوج بگیرند. زن‌های سطحی مردهای سطحی پرورش می‌دهند. بعد جامعه این‌طوری می‌شود که زنها مدام اعتراض می‌کنند، در خیابان‌های شهر امنیت ندارند و مردها همه‌جوره ناامنی ایجاد می‌کنند.
برگرفته از goodreadsبد نبود،در کل یک مقداری کلیشه داشت،اما با توجه به سانسور و مشکلات داستان‌های اینچنین در ایران،خوب در آمده بود.
برگرفته از goodreads
Sara Pahlevani
2 out of 5 stars
۱۳۹۸/۴/۲۵
چون همونطور که نویسنده توی مقدمه گفته، رمان با ژانر جنایی به زبان فارسی خیلی کم نوشته میشه، ایده و داستان کتاب برام جدید بود و کشش خوبی هم داشت. اما به طور کلی، خیلی شباهت به رمانای آبگوشتی داشت که زمان راهنمایی میخوندیم :)) خیلی از صحنه ها اینقدر کلیشه بود که باعث میشد چشمامو بچرخونم :)) (مثل صیغه کردن و ماجراهای عشقی این دو انسان زخم دیده!)
و جالب بود که انگار یه دختر نوجوون این رمانو نوشته، اسم همه ی خواهر برادرای داستان با یه حرف الفبا شروع میشد و حتا بعضا با فامیلشون کاملن ست بود! آی مین، کامعااان، کجا توی جهان واقعی اینطوریه آخه؟ :))
پ.ن: چندروز پیش فیلم five feet apart رو دیدم که در مورد دو نفره که فیبروز سیستیک دارن که من تا قبل از اون اسمشو نشنیده بودم. برام جالب بود که یکی از شخصیتهای این رمان هم این بیماری رو داشت.
برگرفته از goodreads
Amirreza Esmaily
2 out of 5 stars
۱۳۹۷/۸/۷
بیش از اندازه شلوغ. ضرباهنگ بیش از اندازه تُند. شهسواری تلاش کرده بر روی پلات متمرکز بشه و تا حد ممکن بیشترین اتفاقات و حوادث رو در اون بگنجونه، اما این کار یک پیامد مهم داشته: شخصیت ها غیر واقعی از آب در اومدن. تعریف کردن اوج و فرود زندگی راوی در فشرده ترین حالت نه تنها به ساخته شدن شخصیت کمکی نکرده که به باورپذیریش هم لطمه زده. این مشکل در مورد بقیه شخصیت ها هم به چشم می خوره. زن قهرمان یتیم، برادر مریض اما نابغه ی اون، خانواده ی مرفه با فرزندی شرور...همگی با جزئیاتی تعریف شدن که در واقع جزئیات نیستن، بلکه شرح ویژگی های کلیشه وار اون ها هستن.
زبان داستان هم در سطحی به نظر رسیدنش بی تاثیر نیست. شیوه ی روایت دم دستی و یکنواخته. حتی تغییر راوی ها هم تاثیری در لحن و زبان نگذاشته و هر دو شخصیت مرد و زن عملا به یک شکل ماجرا رو روایت می کنن.
گرچه گفته می شه دیالوگ ها باید چالش برانگیز باشن اما افراط نویسنده در این کار و تلاش های نافرجامش برای ایجاد نوعی "بامزگی" فقط باعث خسته شدن خواننده و آسیب زدن به روند داستان می شه. نحوه ی حرف زدن تمام شخصیت ها گستاخانه است. حتی زن رنج کشیده و پرستار مآب داستان هم بدون گفتن "خفه شو" نمی تونه جمله ای رو به آخر برسونه! بماند که کل کل های مداوم شخصیت ها با هم فارغ از نوع شخصیت و حالت روحی شون بیشتر از اونکه واقعی و در خدمت داستان به نظر برسه صرفا اجرای مکانیکی یک تکنیک (یا در واقع توصی��) برای به اصطلاح حفظ جذابیت و تعلیقه.
در واقع همین تعلیقه که صرفا داستان رو قابل خوندن می کنه. فدا کردن بسیاری از قابلیت ها و نکات برای حفظ تعلیق تا حدودی نتیجه داده و همین عامله که ��جازه نمی ده کار با وجود مشکلات بسیار غیر قابل خوندن بشه.
برگرفته از goodreadsبا پاگرد به نوشته های آقای شهسواری آشنا شدم، پاگرد از جمله کتاب‌هایی بود که خیلی دوست داشتم و توی کتاب‌های بعدی منتظر بودم که باز هم تکرار بشه اون حس خوب، امروز صبح کتاب رو شروع کردم، تقریبا شش ساعت طول کشید تا تمومش کنم، یک نفس خوندم. حس و حال یک تریلر رو می‌رسونه اما هنوز برای رسیدن به قله‌ی این ژانر راه داره. چون به حق رقبای سرسختی بین نمونه های خارجی داره ولی در بین نوشته های ایرانی ندیدم.
به نیمه های کتاب که رسیدم می‌گفتم خب کتاب دیگه چه حرفی برای گفتن باقی گذاشته که البته مشخص میشد که هنوز کلی راه تا به انتها وجود دارد.
تریلر نوپاست اما امیدوارم ادامه پیدا کنه. ترغیب شدم که توی این اوضاع نا امیدی از ترجمه به نویسنده‌های وطنی وقت بیشتری بدهم.
برگرفته از goodreads
Saleh Rostami
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۹/۲۰
همیشه ازین که بگویم یک اثر ایرانی است و بعد نقدش کنم. متنفرم بودم. این شکلی نویسنده را تا یک سطح پایین نزول میدهیم و بعد درباره کتابش نقد می کنیم.
مرداد دیوانه یک اثر تقریبا بدون نقص بود. با چفت و بست درست. یک اثر در کلاس جهانی. متاسفانه کتاب های چرتی مانند وقتی که بیدار می شوم به چاپ صدم می رسند اما این کتاب نه.
برگرفته از goodreads
Mahboobeh
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱/۱۷
در بین نویسنده های ایرانی کمتر به ژانر جنایی برخورد کرده بودم، در واقع اولین تجربه من بود، تجربه بدی هم نبود، حداقل اینکه ظرف دو روز کتاب تموم شد، فکر کنم همین کافی باشه برای نتیجه گیری از اینکه نویسنده در هدفش موفق بوده.
برگرفته از goodreadsاز اون دسته رمان های زرد و سطحی بود مثل رمان های دوره نوجوانی.
یه جورایی وقتم رو گرفت، ادامه دادمش چون عادت ندارم کتاب رو نصفه رها کنم... خوندنش توصیه نمیشه
برگرفته از goodreads
Sara Eslami
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱۲/۸
#مرداد_دیوانه و #شهریور_شعله‌ور را اخیرا خوانده‌ام؛ دومی، ادامه اولی است.
هر دو کتاب، برای منِ علاقه‌مند به #ژانر_پلیسی و جنایی، جذاب بودند. با وجودی که به نظرم ضعف‌هایی هم داشتند، نمی‌توانستم رهایشان کنم و مشتاق بودم پایان آنها را بدانم. البته شهریور شعله‌ور را بیشتر دوست داشتم.
نویسنده تلاش کرده است با اشاره به وقایعی از گذشته بعضی شخصیت‌ها، باورپذیری آنها و در نتیجه، ارتباط با این شخصیت‌ها را برای خواننده آسان‌تر کند.
هر دو اثر، در مجموع پرکشش و خواندنی بودند، اما:
کاش نویسنده تلاش نمی‌کرد پیام‌های اخلاقی و اجتماعی‌اش را در قالب حرف زدن‌های درونی شخصیت‌ها با خودشان، منتقل کند. برخی از پیام‌ها به نظرم، زیادی گل‌درشت از آب درآمده‌اند.
بخشی از روند داستان، بر مبنای اتفاقات یا اقداماتی پیش می‌رود که باورشان برای من کمی سخت بود.
به هر روی، به نظرم رسید که شهریور شعله‌ور احتمالا ادامه دارد و با وجود نکاتی که اشاره کردم، مشتاق خواندن این دنباله احتمالی هستم.
در کل، از اینکه ادبیات پلیسی در ایران جدی‌تر شده است، خوشحالم.
پ.ن نخست: سر و کار من با تا کنون به پلیس آگاهی نیافته است اما به نظرم کارگاه‌ها و ماموران پلیس، در داستان‌های جنایی ایرانی، با تصویری که جامعه از این قشر در ذهن دارد، نمی‌خواند.
در چند اثری که من در این ژانر خوانده‌ام، شخصیتهای اصلی پلیس، افرادی باهوش، باوجدان، منظم، جدی و کوشا، ترسیم شده‌اند. برخی از آنها، مردان تنهایی هستند که درگیری‌ها و دغدغه‌های ذهنی خاص خود را دارند.
نویسندهها تلاش می‌کنند با اشاره به روزمرگی‌های زندگی امروز و چالش‌های گذشته این شخصیت‌ها، آنها را برای خواننده، در قالب خود داستان باورپذیر کنند. با وجود این، شک دارم تصویری که نویسنده‌های پلیسی‌نویس ایران از این قشر می‌سازند، حداقل به طور گسترده با واقعیت منطبق باشد. البته سالها پیش شیراز، رئیس‌پلیسی داشت که اگر اشتباه نکنم در یک عملیات گروگان‌گیری کشته شد. آشنایی داشتیم که پسرش در پرونده دیگری، به قتل رسیده بود و در مورد او تعاریفی می‌کرد که شبیه همین قهرمان‌های داستان‌های پلیسی بود. اما شنیده‌هایم از خیلی‌های دیگر، تناسبی با این توصیفات ندارد.
البته دو نکته هم هست:
اول اینکه نیروی انتظامی بخش‌های مختلفی دارد. شاید در پلیس آگاهی، از این دست نیروها وجود داشته باشند.
و دوم، نویسندهها به هر حال ناچارند، شخصیتی خواندنی و جذاب برای کتاب خود خلق کنند؛ شاید نتوانند یا لازم هم نباشد که همه واقعیت را در اثرشان نشان دهند. البته در کنار شخصیت اصلی، معمولا پلیس‌هایی را هم می‌گذارند که به اندازه او، کم عیب و نقص نیستند.
پ.ن دوم: می‌دانم که #محمدحسن_شهسواری "نوشتن" تدریس می‌کند و کارگاه و کتاب هم در این حوزه دارد که علاقه‌مندان زیادی را جذب کرده‌اند. ولی به هر حال، نکاتی در مورد کتابش به نظر منِ مخاطب عادی رسید که نوشتم.
پ.ن سوم: آقای شهسواری کتاب دیگری هم دارد که به نظرم شاهکار است. حسرت می‌خورم که به چنین اثری، مجوز انتشار نداده‌اند. این دو کتاب جدید، با همه جذابیتشان به پای #بهشت_مغولی نمی‌رسند. آقای شهسواری، جلد نخست اثر خود را با نام #فتح_عدن، با هزینه شخصی منتشر کرد و به شیوه‌های مختلف فروخت. دوستی که کتاب را به واسطه، خریداری کرده بود، آن را به من هدیه داد. بهشت مغولی می‌تواند شاهکار عمر نویسنده خود باشد؛ امیدوارم که مجال انتشار گسترده و خوانده شدن بیابد و دنباله‌های آن نیز منتشر شوند.
برگرفته از goodreads
Bahareh Sharifi
1 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱۱/۲۹
از خریدش و وقتی برای خوندش گذاشتم متاسفم. سطح پایین و بی منطق. تصویر آقای شهسواری رو هم در ذهنم این کتاب مخدوش کرد.
برگرفته از goodreads
Mohamad Hosein Eqbali
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۶/۲۶
باعث شد که دیگه من دلم نخواد تریلر بخونم :))
برگرفته از goodreads
Asal Mahjoorian
2 out of 5 stars
۱۳۹۹/۶/۸
خیلی داستان مسخره و غیرواقعی! اگر این کتاب ترجمه شده بود باورپذیر تر بود!
ژانر تریلر یعنی دلهره آور ولی تنها حسی که به من در حین خواندن کتاب دست نداد، دلهره بود!
برگرفته از goodreadsپنج تا ستاره دادم چون خیلی پرکشش بود
برگرفته از goodreads
Mohammad Alanjani
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۹/۲۰
خوب و دوست داشتنی ولی فاصله بسیار تا حد مقبول.!!
برگرفته از goodreads
