آب سوخته

کتاب «آب سوخته» اثر کارلوس فوئنتس، نویسنده مکزیکی و یکی از مشهورترین نویسندگان اسپانیایی زبان است. این اثر در سال ۱۹۸۰ منتشر شد و در سال ۱۳۸۹ توسط علی‌اکبر فلاحی به فارسی ترجمه شد.

کتاب «آب سوخته» یک رمان کوتاه و چهارقسمتی است که هر یک از داستان‌ها در فضای شهر مکزیکوسیتی رخ می‌دهد. شخصیت‌های اصلی این داستان‌ها از طبقات مختلف اجتماعی هستند و زندگی آن‌ها به شکلی به هم مرتبط می‌شود.

آب سوخته حاصل پیوند روایت زندگی این چهار تن است از جامعه‌ی مکزیک : ژنرال پیری که هنوز خاطراتش را از انقلاب مکزیک فراموش نکرده است ، پیرزنی فراموش شده ، ساکن محله‌های قدیمی شهر و رابطه‌ی مبهمی که با پسر افلیج همسایه دارد ، پیرپسری ثروتمند که هیچگاه طعم فقر را نچشید و بیهوده تلاش می‌کند گذر زمان را منکر شود و به همین دلیل از درک واقعیتی که احاطه‌اش کرده عاجز است و پسری ساکن حاشیه‌نشین‌های محروم شهر که سرانجام حوادث روزگار او را به محافظ جلاد خویش بدل می‌کند. « مکزیکو » این عرصه‌ی اسطوره‌ای، ناشناخته و در عین حال دلفریب، صحنه‌ی وقوع تمامی این ماجراهاست . در این فضاست که تجارب تلخ و شیرین شخصیت‌های داستان به هم پیوند می‌خورد.

این کتاب را می‌توان یک اثر اجتماعی دانست که به بررسی مسائلی مانند فقر، نابرابری، انقلاب، و فراموشی می‌پردازد. فوئنتس در این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که چگونه فقر و نابرابری می‌توانند منجر به انقلاب شوند. او همچنین به بررسی پیامدهای انقلاب و تأثیر آن بر جامعه می‌پردازد. همچنین می‌توان «آب سوخته» را یک اثر فلسفی دانست که به بررسی مسائلی مانند ماهیت زمان، هویت، و آزادی می‌پردازد. فوئنتس در این کتاب به خوبی نشان می‌دهد که چگونه گذشته، حال، و آینده به هم مرتبط هستند. او همچنین به بررسی مفهوم هویت در شرایط اجتماعی و سیاسی پیچیده می‌پردازد.