شهریار عباسی

شهریار عباسی نویسنده ایرانی، بیشتر به خاطر آثارش در زمینه دفاع مقدس شناخته می‌شود. منتقدان ادبی، نگاه متفاوت و بدیع او به جنگ را ستایش می‌کنند، نگاهی که کلیشه‌های رایج حاصل از سانسور و خودسانسوری را درهم می‌شکند. همین نگاه، واکنش‌های متفاوتی را به دنبال داشته است، از انتخاب و داوری او در جایزه جلال تا نامه برخی نویسندگان به وزیر ارشاد علیه وی، نشان‌دهنده برداشت‌های گوناگون از نوشته‌های اوست. عباسی دوران کودکی خود را در خرم‌آباد گذراند و تا پایان دوره متوسطه در همان شهر ماند. سپس برای ادامه تحصیل به تهران رفت و در رشته علوم سیاسی دانشگاه تهران تحصیل کرد.تجربه تئاتر و سرودن شعر در نوجوانی، آغاز فعالیت‌های هنری او بود. در جوانی چند داستان کوتاه نوشت که بعدها با نام «پیتزای برشته» منتشر شد. اولین رمان او «التهاب» در سال ۱۳۸۱ با فضایی سورئالیستی به بازار آمد. اما اولین رمان شناخته‌شده او «می‌خواهم یک نامه کوتاه بنویسم» نام دارد که ۵ سال بعد منتشر شد.حضور جدی عباسی در عرصه رمان‌نویسی، با راه یافتن آثارش به جوایز ادبی رقم خورد. رمان «سایه‌های بلند» که طولانی‌ترین اثر اوست، در سال ۱۳۹۲ در جایزه شهید غنی‌پور نشان ویژه تقدیر گرفت و «دختر لوتی» در سال ۱۳۹۳ به عنوان اثر برگزیده هشتمین دوره جایزه جلال انتخاب شد. فعالیت‌های اجتماعی عباسی محدود به خلق اثر ادبی نیست. او از سال ۱۳۸۶ تا کنون سردبیری ماهنامه «ایران پاک» با موضوع آسیب اعتیاد را برعهده دارد.

آثار

التهاب
می‌خواهم یک نامۀ کوتاه بنویسم
موسم آشفتگی
زنی پنهان در میان واژه‌ها
هتل گمو
سایه‌های بلند