کتاب "نامه های عارف قزوینی" اثر مهدی نورمحمدی، مجموعه‌ای از نامههای ابوالقاسم عارف قزوینی، شاعر و تصنیف‌ساز برجسته ایرانی، است که توسط نشر نگاه منتشر شده است.
ابوالقاسم عارف قزوینی (۱۲۵۹ قزوین – ۲ بهمن ۱۳۱۲ همدان) شاعر، موسیقی‌دان و تصنیف‌ساز ایرانی دوران قاجار و پهلوی بود که در قزوین زاده شد. او به‌خاطر سرودن تصنیف‌ها و غزل‌های سیاسی، میهنی و عاشقانه‌اش شناخته می‌شود. عارف در خانواده‌ای متوسط در قزوین به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در قزوین گذراند. در 17 سالگی به تهران آمد و به دلیل صدای خوش، مورد توجه شاهزادگان قاجار قرار گرفت. او به دلیل سرودن اشعار انتقادی و سیاسی، بارها تبعید شد. در سال ۱۳۱۲ در همدان درگذشت و در آرامگاه بوعلی سینا به خاک سپرده شد.
محتوای کتاب:
این کتاب شامل 84 نامه از عارف قزوینی است که به 13 نامه به عارف و 10 نامه درباره او تقسیم می‌شود. این نامه‌ها از مجموعه‌های خصوصی، نسخه‌های دستنویس، کتب، روزنامه‌ها و مجلات گوناگون گردآوری شده‌اند.
اهمیت کتاب:
- · ارائه تصویری روشن از شخصیت و افکار عارف قزوینی: این نامه‌ها دریچه‌ای به سوی دنیای عارف قزوینی و افکار و اندیشه‌های او می‌گشایند.
- · اطلاعات ارزشمند درباره زندگی و آثار عارف: این نامه‌ها اطلاعات بسیاری درباره زندگی شخصی، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، و آثار عارف قزوینی در اختیار خواننده قرار می‌دهند.
- · معرفی چهره‌های برجسته: این نامه‌ها به معرفی چهره‌های برجسته‌ی تاریخ معاصر ایران که با عارف قزوینی در ارتباط بودند، می‌پردازند.
- · غزل‌ها و دوبیتی‌های منتشرنشده: 3 نامه عارف به علی بیرنگ برای اولین بار در این کتاب منتشر شده‌اند که حاوی 2 غزل، 2 دوبیتی و 2 بیت منتشرنشده از عارف قزوینی هستند.
