کتاب «سنت ایروین و زستراتزی» اثر پرسی شلی، شاعر و رمان‌نویس انگلیسی، در سال ۱۸۱۰ منتشر شد. این کتاب دو داستان بلند را در خود جای داده است که در دو فضای متفاوت روایت می‌شوند.
داستان اول «سنت ایروین» در قرن سیزدهم میلادی و در اسکاتلند می‌گذرد. داستان درباره مردی جوان به نام وولفشتاین است که پس از کشتن مردی به جرم دفاع از جان خود، از وطنش تبعید می‌شود. او در کوه‌های آلپ گرفتار می‌شود و به گروهی راهزن می‌پیوندد. وولفشتاین با گذشت زمان به زندگی راهزنی عادت می‌کند، اما در نهایت با دیدن ظلم و ستم راهزنان، پشیمان می‌شود و تصمیم می‌گیرد از آنها جدا شود.
داستان دوم «زستراتزی» در قرن هجدهم میلادی و در ایتالیا می‌گذرد. داستان درباره مردی به نام زستراتزی است که به عنوان یک قاتل حرفه‌ای برای دولت ایتالیا کار می‌کند. او در یک ماموریت، دختری جوان به نام ماری را می‌کشد. زستراتزی پس از این قتل، دچار عذاب وجدان می‌شود و تصمیم می‌گیرد از زندگی تبهکاری دست بکشد.
هر دو داستان «سنت ایروین» و «زستراتزی» درباره موضوعاتی مانند رستگاری، پشیمانی و جبران گذشته هستند. شلی در این دو داستان، به بررسی مفاهیم اخلاقی و انسانی می‌پردازد و تلاش می‌کند تا نشان دهد که حتی انسان‌های گناهکار نیز می‌توانند فرصت رستگاری داشته باشند.
کتاب «سنت ایروین و زستراتزی» یکی از آثار مهم و تأثیرگذار پرسی شلی است. این کتاب با زبانی روان و شیوا نوشته شده است و داستان‌های جذاب و پرکششی دارد. شلی در این کتاب، نشان می‌دهد که او علاوه بر یک شاعر بزرگ، یک نویسنده توانمند نیز بوده است.
