تابلو

تابلو" یکی از مهمترین نمایشنامه های نوشته شده توسط نویسنده ی فرانسوی اوژن یونسکو است. این نمایشنامه توسط سانازساعیدیباور، با همکاری رضا رضایی، و تحت فروست جهان نمایش  در سال 1401 چاپ شده است. تابلو، درباره ی موضوعی دارد که همه ی ما در زندگی خود به آن درگیر میشویم: وضعیت روحی أنسان، معنای وجود و انسانیت بی‌قراری‌های درونی ماست. موضوع این نمایشنامه مرتبط با بررسی افکار و تصورات مردم در مورد انسانیت است.
در نمایشنامه "تابلو"، نویسنده با قرار دادن آدم‌هایی که به دنبال مرزبانی از محدوده‌ی انسانیت هستند، با مفهوم انسانیت بازی میکند. این آدم‌ها عملا هرگز اطلاعی از ماهیت انسانی ندارند و فقط پاسخ کارهای روتینی که برایشان مشخص شده است را به اجرا می‌گیرند. "تابلو" قصه‌ای است از دو خانم که به طور ناخواسته با چندین شخصیت خلق شده در ضمیر جمعی مواجه شده‌اند. در طول نمایشنامه، دو خانم با خدم، مرد چاق و نقاش، یک دانشمند و سایر شخصیت‌هایی که به صورت یک‌دست کار میکنند، روبرو هستند و به تفکر می‌اندیشند.
شخصیت‌های نمایشنامه همگی به دنبال دیدن و جست‌وجوی چیزی‌نیستند، یا شاید به دنبال یافتن معنای کاری که در حال انجام دادن هستند. آن‌ها به دنبال گذشته‌هایی هستند که به یاد می‌آورند و دست به کارهایی می‌زنند که به نظر مردم معمولی تکراری و بدون معنی است. این نمایشنامه یک تفکر مشترک نسبت به نیازمندی‌های آدمیان، هرجای دنیا، با اهمیت بسیار زیادی برای جامعه دارد.
کنترل با آدم‌هایی است که به شعار "تابلو" فشار و قدرت را به طور معناداری کاهش می دهند و نیاز بشر را نادیده می‌گیرند.این نمایشنامه روایتگر آسیبی است که می‌تواند به آن گرفتار شویم، زیرا به ما نشان می‌دهد که آیا زندگی فقط با کار و تکراری بودن چیزی ندارد؟
"تابلو"  نمایشنامه‌ای است که تلاش می‌کند با نمایش دادن مشکلات درونی و خارجی دشمنان انسانیت، به شناسایی بیشتر مسائل درونی و محدودیت‌های فردی کمک کند. این نمایشنامه فضای تاریکی را به تصویر میکشد تا ما بتوانیم با توجه به وضعیت‌های پیش آمده، به معنی و جایگاه انسانیت در دنیای معاصر دست یابیم.
به طور کلی نمایشنامه "تابلو" یکی از نمایشنامه‌هایی است که می‌تواند در درک حقیقت و معنی وجود مفید باشد. کتاب فوق برای افرادی که علاقه‌مند به فلسفه، ادبیات و هنر هستند، بسیار مناسب است.