"غبار اتمی" اثر تاد استراسر، رمانی است که با روایتی گیرا و داستانی تکان‌دهنده، خواننده را به سفری در دل ترس‌ها و امیدهای بشری در آستانه یک فاجعه جهانی می‌برد. این رمان که بر اساس تجربیات شخصی نویسنده نوشته شده است، تصویری زنده و واقعی از زندگی خانواده‌ای را به تصویر می‌کشد که در سایه تهدید جنگ هسته‌ای، به دنبال پناهگاهی امن می‌گردند.
تاد استراسر در ۱۹۵۰ در نیویورک آمریکا متولد شد و پس از تحصیل در رشته‌ي ادبیات در دانشگاه، به روزنامه‌نگاری رو آورد. او از نام مستعار مورتون رو هم براي انتشار آثارش استفاده مي‌كند. استراسر تا امروز بیش از ۱۴۰ کتاب داستانی و غیرداستانی نوشته است و آثارش به چند زبان دنيا ترجمه شده‌اند. بن‌مایه‌ی آثارش مسائلی‌اند مانند قلدری و تیراندازی در مدارس، بی‌خانمانی و نازیسم.
"غبار اتمی" به قلم او رمانی است که فراتر از یک داستان ماجراجویی است. این کتاب به موضوعاتی مهمی مانند ترس از مرگ، اهمیت خانواده، ارزش دوستی و قدرت امید می‌پردازد.
اسکات، پسر بچه دوازده ساله‌ای که راوی داستان است، عضو خانواده‌ای است که پدرشان با پیش‌بینی وقوع جنگ هسته‌ای، تمام دارایی خود را صرف ساختن پناهگاهی زیرزمینی می‌کند. این پناهگاه که قرار است خانواده را از خطر مرگبار تشعشعات هسته‌ای محافظت کند، به تدریج به مرکز امید و ترس آن‌ها تبدیل می‌شود.
در طول داستان، خواننده شاهد تلاش‌های خانواده برای آماده شدن برای بدترین حالت ممکن است. آن‌ها با دقت فراوان، مواد غذایی، آب و سایر تجهیزات ضروری را ذخیره می‌کنند و سعی می‌کنند تا حد ممکن برای زندگی در زیرزمین آماده شوند. اما در عین حال، آن‌ها باید با ترس از ناشناخته‌ها و احساس انزوا از جامعه نیز دست و پنجه نرم کنند.
با وقوع جنگ، پناهگاه که زمانی محل امنی به نظر می‌رسید، به مکانی برای پناه گرفتن همسایگانی تبدیل می‌شود که پیش از این خانواده را به خاطر تصمیم‌شان مسخره می‌کردند. این رویداد، چالش‌های جدیدی را پیش روی خانواده قرار می‌دهد و آن‌ها را مجبور می‌کند تا با مسائل پیچیده‌تری مانند اعتماد، خیانت و بقا دست و پنجه نرم کنند.
این رمان علاوه بر اینکه برای نوجوانان جذاب است، برای بزرگسالان نیز می‌تواند بسیار خواندنی باشد. "غبار اتمی" به ما یادآوری می‌کند که حتی در تاریک‌ترین لحظات زندگی، امید همچنان می‌تواند وجود داشته باشد و انسان‌ها قادرند با همبستگی و پشتکار بر هر چالشی غلبه کنند.
