فریدریش نیچه (۱۸۴۴-۱۹۰۰) به همراه مارکس و فروید یکی از منابع اصلی تفکر قرن بیستم هستند. نظریههای او مبنی بر اینکه خدا مرده است، اینکه جهان محصول اراده به قدرت است ، به بخشی از تجربه اروپایی در عصر ما تبدیل شدهاست. او همچنین سعی کرد یک اسطورهشناسی بزرگ ایجاد کند و تلاش کرد، در نهایت، یک سیستم فلسفی جامع را شکل دهد. در نوشتههای اغلب متناقض خود— که در بازه زمانی کوتاه 1872-88 — متمرکز شدهاست، او اندیشه خود را بارها و بارها به کارکرد و ارزش حقیقت هدایت میکند. نیچه متفکری ضد نظام بود، با این حال او اخلاق ستایش و سرزنش، مجازات و پاداش و عذاب وجدان را درک کرد. این کتاب بررسی هیجان انگیزی از کار نیچه است: در مجموعه ای از تحلیل های او.در این کتاب جوزف پیتر استرن، اگزیستانسیالیسم نیچه را با اشاره به رویداد اصلی زندگی او و طیف شگفت انگیز سبک هایش و بینش او از زبان بیان می کند.