چند ماهی بود که کتاب خوبی به دست نگرفته بودم. نمی دونم زمونه ایجاب می کنه یا نه که این جوری این کتاب برام لذت بخش بود. کتاب رو تو مترو و اتوبوس از خودم جدا نمی کردم. فقط یک توصیه: ترجمه ی خشایار دیهیمی رو بخونین به چند دلیل, قیمت مناسب تر,ترجمه ی بهتر, روی جلد جذاب تر
.
برگرفته از goodreads
Parastoo Ashtian
4 out of 5 stars
۱۳۹۳/۸/۱۱
نیاکان ما در کنار کتاب مقدس فقط معدود کتاب هایی داشتند که نه فقط آنها را می خواندند بلکه آنها را به خاطر هم می سپردند. تلویزیونی در کار نبود. روزنامه هایی که می خواندند چند صفحه بیشتر نبودند. به مردم اطلاعات کمی داده می شد، اما آنها فرصت بیشتری داشتند که به همان ها فکر کنند و مردمان و طبیعت را برای خود از نظر بگذرانند و بسیاری از آدم ها بدین ترتیب و با مرتب کردن این فکرها به نگاهی از زندگی می رسیدند و اعتقادی برای خودشان پیدا می کردند. اما امروز چه؟
از متن کتاب
برگرفته از goodreads
Miss Ravi
4 out of 5 stars
۱۳۹۵/۸/۱۲
کتاب بیشتر از آنکه زندگی‌نگاره باشد، درباره‌ی جامعه و حکومت‌هاست. و اتفاقاً شکل حکومتی که نویسنده ازش مینویسد اصلاً برای ما که اهل جمهوری چک نبوده‌ایم، بیگانه و ناآشنا نیست. البته که جمهوری چک به مراتب تغییرات بیشتری را متحمل شده اما در گذر این تغییرات تجربیاتی به مردمانش داده که ما هم در روزگارانی دور و نزدیک تجربه‌اش کردیم. فصل اول و آخر را بیشتر پسندیدم. به‌خاطر زندگی بی‌نهایت وحشتناک راوی در اردگاه‌هایی که در هر لحظه با امکان مرگش می‌زیست در فصل اول و به‌خاطر تفسیر کافکا و آثار و زندگی‌اش در فصل آخر. اما میانه‌ی این فصول هم خواندنی بود و هم آموختنی.
برگرفته از goodreads
Ali Karimnejad
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۳/۱۴
3.5
اندکی زندگینامه + مقالاتی چند اندر باب فرهنگ + گذری کوتاه بر انقلاب 1989 + مروری قابل توجه بر آثار کافکا (؟!)
راستش بنظرم به سختی بشه به این مجموعه، کتاب گفت. اما از اونجایی که تعریف دقیقی از "کتاب" موجود نیست قصد ندارم گیر بدم و حتی میخوام بگم به لحاظ کیفی خیلی هم خوب بود. مثلا فصل آخر کتاب که بررسی آثار و شخصیت کافکا میپردازه بنظرم خیلی عالی بود و می‌تونه منبع بسیار خوبی برای درک آثار کافکا باشه. اما حقیقتا هیچ ربطی به باقی کتاب نداشت!ا
اونچه که برای خود من بشخصه خیلی جذابیت داشت، فصل‌های سوم و چهارم کتاب بود.
توی فصل سوم که به نوعی بررسی ساختار حکومت‌های توتالیتر هم هست، کلیما به شرح و بررسی مبارزه روشنفکران چکسلواکی با حکومت میپردازه و اینکه چطور این افراد به ظاهر بی‌قدرت نهایتا دستگاه خشن و بی‌رحم حکومتی رو خنثی کردن. بنظرم این فصل تا حد زیادی هم یادآور کتاب "قدرت بی‌قدرتان" نوشته واتسلاو هاول (از همرزمان و نویسنده‌های هم عصر کلیما ) بود ولی از جهاتی خیلی جالب توجه‌تر.
خیلی خلاصه‌طور کلیما عنوان میکنه که چطور حکومت توتالیتر علی رغم موفقیت بالقوه در همه زمینه‌ها، برغم تلاش‌های گسترده قادر نخواهد بود از طریق عُمال دست‌نشانده خودش، هنری هم‌تراز با هنر و فرهنگ اصیل ایجاد کنه (به دلایلی که عمدتا به رها نبودن ذهن و دل خالق اثر بر میگرده) و این همونجایی هستش که حکومت توتالیتر آسیب‌پذیره. (یاد مرحوم شجریان افتادم). و عنوان میکنه که چطور نویسندگان و روشنفکران چک، با وجود ممنوعیت کاری و فشار و بازداشت، نه تنها حاضر نشدند با دستگاه حکومتی همکاری کنند که با کارها و نوشته‌های خودشون راهنما و الهام بخش نسل جدید شدند و نوشته‌های اونها سنگ بنای منشور 77 شد.
در فصل چهارم هم به وظیفه روشنفکر در جامعه میپردازه و اینکه ظهور ایدئولوژی‌های قرن بیستم نظیر فاشیسم و کمونیسم عمدتا حاصل خیانت روشنفکرانی بودن که توده‌های مردم رو تنها گذاشتند و در عوض "تنها" به خلق مفاهیم انتزاعی و انقلابی پرداختند که در نتیجه اونها فاصله بین توده‌های مردم و روشنفکران بیشتر و بیشتر شد. به طوری که طیف‌های گسترده مردم، تدریجا به دنبال افراد پوپولیستی به راه افتادن که در قبال هر مساله پیچیده و بغرنجی، راه حل�� شدیدا ساده‌سازی شده اما ناشدنی ارائه می‌دادن و توهم فهمیدن مسائل رو با شاخص‌های سیاه و سفید به اونها ارزانی کردن. به این ترتیب بود قدرت تدریجا در دستان کسانی افتاد که نهایتا جنگ‌ها و کشتارهای بسیار کردن و ضربات جبران ناپذیری به همه جنبه‌های حیات یک ملت وارد آوردن
برگرفته از goodreads
Bekhradaa
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۹/۱۴
۵۲۲
این جمله میلان کوندرا در کتاب خنده و فراموشی به یادم می آید: ملتها این گونه نابود می شوند که نخست حافظه شان را از آنها میدزدند، کتابهایشان را تباه می کنند، دانش شان را تباه می کنند و تاریخشان را نیز. و بعد کسی دیگر می آید و کتابهای دیگری می نویسد و دانش و آموزش دیگری به آنها میدهد و تاریخ دیگری را جعل می کند
۵۱۳
کیرکگور، یکی از نویسندگان محبوب کافکا مینویسد: زندان درون نگری، اگر باد عمل بر آن نوزد، فقط عقده های خفت بار به بار می آورد
۵۱۰
نوشتن چه قدرت رهایی بخشی به آدم میدهد. نوشتن به آدم این قدرت را میدهد که وارد زمانهایی شوی کهدر زندگی واقعی دور از دسترس هستند، حتی ورود به ممنوع ترین مکانها. فراتر از این، نوشتن این قدرت را به آدم میدهد که هرکسی را به مهمانی خود دعوت کنی
۵۰۹
تساهل و تسامح هرگز نباید به معنای تساهل و تسامح در برابر عدم تساهل و تسامح باشد، تحمل آنهایی که آماده شده اند آزادی را محدود کنند یا حتی حق زندگی کسان دیگر را بگیرند حتی اگر توجیهش شریف ترین اهداف باشد روا و جایز نیست
برگرفته از goodreadsروح پراگ! اگر این کتاب رو به صورت مقاله‌های جداگانه در مجله یا مثلا ستون‌های یک روزنامه میخوندم خیلی برام جذاب می‌بود اما به صورت کتاب نه! منظورم این نیست که کتاب بدی هست یا مطالب خوب نیست، اما هیچ انسجامی نداره، از هر دری سخن گفته و حتی یک موضوع خاص هم نداره، از خاطرات کودکی و زندگینامه طوری شروع شده، به سیاست و فرهنگ و روشنفکران میپردازه و بعد به نقد ادبیات و کافکا میرسه. به عنوان یک کتاب من ترجیح میدم مطالب منظم‌تر و یک‌سو تر باشه تا وقتی پشت سر هم میخونم دچار پرش ذهنی نشم. اما در مورد تک‌تک موضوعات، برای ما ایرانی‌ها خیلی غریب و ناآشنا نیست و احتمالاً دلیل این معروف شدن در ایران همین باشه. پیشنهاد من اینه اگه میخواید این کتاب رو بخونید بین کتابهای دیگه و هر دفه یک قسمتش رو بخونید، اینطوری قطعاً حس بهتری به کتاب خواهید داشت.ه
برگرفته از goodreads
Mohammad Hrabal
5 out of 5 stars
۱۳۹۷/۶/۲۷
در آن زمانی که رژیمی جنایتکار قواعد قانون را به کلی زیر پا می‌گذارد، در آن زمانی که جرم و جنایت مجاز شمرده میشود، در آن زمانی که عده‌ی معدودی که فراتر از قانون هستند می‌کوشند دیگران را از شأن و کرامت و حقوق اولیه‌شان محروم کنند، اخلاق مردمان عمیقا آسیب می‌بیند. ص 25 کتاب
هر جامعه‌ای که بنایش بر بی‌صداقتی است و هر جرم و جنایتی را تحمل میکند با این بهانه که این بخشی از رفتار عادی انسانی است، رفتاری منحصر به مشتی از نخبگان، و گروه دیگری را هر قدر اندک و کوچک محروم میکند از غرور و شرفش و حتی حق زندگی‌اش، خودش را دستی دستی محکوم به انحطاط اخلاقی و نهایتا فروپاشی محض میکند. ص 25 کتاب
زمانی طول کشید تا درست متوجه شوم که غالبا این نیروهای خیر و شر نیستند که با یکدیگر نبرد می کنند، بلکه صرفا نیروهای شر متفاوتند که با همدیگر برای سلطه بر جهان رقابت می کنند. ص 29 کتاب
عده‌ی قلیلی متوجه میشوند که تجربه‌ی عمیق شادی، زمانی که تجربه‌ی عمیق محرومیت وجود ندارد، به دست نمی‌آید و محال است. ص 30 کتاب
من با فاصله‌ای که گرفته‌ام، به این نتیجه رسیده‌ام که هر تعصبی از هر نوع پیش شرط روانی، یا پیش درآمد خشونت و وحشت است، به این نتیجه رسیده‌ام که هیچ اندیشه‌ای در دنیا آنقدر خوب و خیر نیست که بتواند تلاشی تعصب آمیز برای به کرسی نشاندن آن اندیشه را توجیه کند، تنها امید نجات در جهان این دوران تساهل و تسامح است. ص 33 کتاب
تساهل و تسامح هرگز نباید به معنای تساهل و تسامح در برابر عدم تساهل و تسامح باشد، تحمل آنهایی که آماده شده‌اند آزادی را محدود بکنند یا حتی حق زندگی کسان دیگر را بگیرند حتی اگر توجیهش شریفترین اهداف باشد، روا و جایز نیست. ص 34 کتاب
در ایام خفقان، در ایامی که ما را دروغ باران می‌کردند، در ایامی که به نظر می‌آمد هر چیز واقعی، هر چیزی که هدفی بود فراتر از انسان، دیگر اصلا وجود ندارد و ما محکوم به هیچی و فراموشی شده‌ایم- در چنین ایامی، آدم مینویسد تا بلکه بتواند بر این خلط و هرج و مرج فائق آید. ص 46 کتاب
این جمله میلان کوندرا در کتاب خنده و فراموشی به یادم می‌آی��: «ملتها این گونه نابود میشوند که نخست حافظه‌شان را از آنها میدزدند، کتابهایشان را تباه می‌کنند، دانش‌شان را تباه می‌کنند، و تاریخشان را نیز. و بعد کسی دیگر می‌آید و کتابهای دیگری مینویسد، و دانش و آموزش دیگری به آنها میدهد، و تاریخ دیگری را جعل میکند.»... اگر ما حافظه‌مان را از دست بدهیم، خودمان را از دست داده‌ایم. فراموشی یکی از نشانه‌های مرگ است. وقتی حافظه نداری دیگر اصلا انسان نیستی. ص 47 کتاب
در 1955 کمونیست‌ها یک بنای یادبود غول‌آسا برای دیکتاتور شوروی، یوسیف استالین، بر پا کردند؛ هفت سال بعد ��ود همان کمونیست‌ها دوباره آن را ویران کردند. ص 54 کتاب
پراگ پُر از پارادوکس هاست. دور تا دورش را کلیساها گرفته‌اند، با این همه، عده‌ی قلیلی در این شهر هستند که می توان آنها را مسیحی‌های واقعی یا معتقد دانست. پراگ فخر می‌فروشد که یکی از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های اروپای مرکزی را دارد، و جمعیتی که از قرن‌ها پیش با سواد بوده‌اند، اما در دنیا کمتر جایی را میتوان یافت که در آن دانش اینهمه بی ارج و قرب باشد. ص 58 کتاب
پی برده‌ام که شأن و کرامت انسانی جزو صفات و ارزش‌های بسیار ستوده در روزگار ما نیست که همگان به دنبالش باشند. به عکس، زندگی در روزگار ما، انسان‌ها را بیش از آنکه به سمت امکان ساده‌ی تامین معاش براند، به سمت افعالی می‌راند که دون شأن و کرامت انسانی هستند، از پر کردن فرم‌های استخدامی خفت‌بار گرفته تا شرکت اجباری در انتخابات یا تظاهرات تقلبی و پوچ و بی‌معنا. در عین حال، شهروندان امروزی به جهانی پرتاب میشوند که شعارش این است: «چنگ بینداز به هر چیزی که می‌توانی به چنگ بیاوری و هر چه بیشتر بهتر!» صفحات 84-83 کتاب
در این کشور، همه احساس می‌کنند که کلاه سرشان رفته است و بنابراین فکر می‌کنند که حق دارند سر دیگران کلاه بگذارند. ص 109 کتاب
همه‌ی دولت‌های مدرن قدرتمند هستند، خصوصا دولت‌های توتالیتر که نه تنها سلاحهایی با قدرت جدا هولناک در اختیار آنهاست بلکه ابزارهای تسلط بر اقتصاد و افکار را هم در دست دارند؛ و شهروندان، که فقط یک برگ رای دارند و یک حق ابراز عقیده‌ی صوری، و نظری درباره‌ی چگونگی اداره‌ی دولت، بی‌قدرت. ص 118 کتاب
امپراتوران، پادشاهان، نخست وزیران، و وزیران همگی انسان هستند، حتی اگر بکوشند ما را قانع کنند که منشائی الاهی دارند، یا دست کم، تحت حمایت و عنایت ویژه‌ی الاهی هستند. اما یک روز آنها را هم کشان کشان می‌برند به سوی جلادی که قرار است سر را از تنشان جدا کند؛ یا، اگر پیش‌تر مرده‌اند، آنها را از گورهایشان بیرون می‌کشند تا معلوم شود که آنها هم انسان بوده‌اند و از همین کره‌ی خاکی. ص 123 کتاب
زمانی که نتیجه‌ی انتخابات به طرزی قاطع و یک صدا به نفع رژیم است، آنگاه، به نحوی پارادوکسی، رژیم کم‌کم ترک برمیدارد. به دلیل کندی‌اش در نشان دادن واکنش، این بحران سریعا از حوزه‌ی فکری و روحی به سایر حوزه‌های زندگی سرایت پیدا میکند. بحران گریبان اقتصاد، روابط انسانی و اخلاقیات را می‌گیرد، و نهایتا در موضوعاتی نظیر آلودگی آب و هوا، که کسی نمی‌تواند مسئولیتش را به عهده بگیرد، انعکاس می‌یابد، قدرت توتالیتری معمولا منکر میشود که اصلا بحرانی وجود دارد، و می‌کوشد از این موقعیت به نفع خویش بهره ببرد. ص 145 کتاب
پایان رژیم‌های توتالیتری، چه چپ و چه راست، به شیوه‌های گوناگون پیش می‌آید، گاه خونین، گاه به نحو شگفتی سریع و صلح آمیز. آنها گاه در یک قیام مردمی جارو میشوند؛ و در مواقع دیگر، پایان کارشان حاصل کار اصلاح طلبانی است که از درون نظام در دوره‌ای سر بر می‌آورند؛ ... حتی یک نظام توتالیتری نمی‌توان یافت که روح و نشاط واقعی داشته باشد و شهروندانش را محکوم به سختی‌هایی جسمی و روحی بیشتری از جوامع دموکراتیک نکرده باشد. صفحات 146-147 کتاب
برگرفته از goodreadsدر هر چند ثانیه کتاب تازه‌ای منتشر میشود. کتابهایی که اکثرشان بخشی از همان صدای گنگ مداومی هستند که نمی‌گذارند ما خوب بشنویم. حتی کتاب هم دارد بدل به ابزاری برای فراموشی میشود. آثار ادبی واقعی زمانی خلق میشوند که آفرینندگان آنها فریاد اعتراضی بشوند علیه آن فراموشی‌ای که بر سر آنها فرود می‌آید، بر سر پیشینیان آنها و هم‌عصرانشان، بر سر زمانشان و حتی زبانشان. اثر ادبی واقعی چیزی است که در برابر مرگ می‌ایستد و آن را انکار میکند.
برگرفته از goodreadsقلم کلیما آموزنده است، از همان تیپ آدمهایی که میتوان به راحتی نام "نویسنده" را بهشان اطلاق کرد. ممکن است حتی در ایران از چک هم بیشتر خواننده باشد، یا جای جای کتایش بوی تجربه شخصی از اردوگاههای نازی یا سیطره استبداد کمونیستی بدهد، اما این ها چیزی از هنر و آموزندگی قلم کلیما نمی کاهد. ن��یسنده به آرمان ضدکمونیستی و روایت نویسنده از فضای آزادی در عین زیستن در استبداد وفادار است، مترجم نیز هوشمندانه و در راستای انتخاب کتابهایی از فضای اروپای شرقی که با تجربه زیسته ایرانیان همخوان است ، انتخاب درستی کرده است؛ اما اینها چندان بوی تکرار نمیدهند، بوی نگاهی ژورنالیستی به جنگ و اختناق که به آفت شعاردادن گرفتار می شود و به تکرار می افتد؛ برعکس، کلیما مهارت خودش را در پرداختن به مفاهیم گوناگون و مرتبط با این فضا به خوبی نشان میدهد
مقاله آخر کمی متفاوت بود. نقدی بلند بر کافکا که در ابتدا کمی تند و بی پروا به نظر می رسید، متهم نمودنش به بی-عمل بودنی که منجر به درون گرایی میشود و فروکاستن رمانهای بزرگش به همچو تجربه هایی شخصی که از ترس مواجه شدن با دیگری بیرون از خودش فضایی مبهم یافته اند. اماهرچه جلوتر رفتیم با تفسیری از نگاه درون نگر کافکا روبرو شدیم که انگار در دنیای امروز کمیاب و لازم است. ترجمه این بخش نیز سخت تر از سایر بخش ها به نظرم رسید و البته ترجمه آقای دیهیمی را چندان آراسته نیافتم
برگرفته از goodreads
Fatemeh sherafati
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۸/۱۸
در درجه ی اول پیشنهاد می کنم این کتاب رو سریع تر بخونید.
در درجه ی دوم بهتون این پیش زمینه رو می دم که با یه ترشی هفت بیجار مواجه خواهید شد، چون که هر لحظه تو هر جمله نویسنده داره داره یه چیز صحبت می کنه. ولی چون تک تک موضوعات همون چیزی هستند که تو عمق وجود و فکر شما قرار دارن، از خوندنش لذت خواهید برد.
در درجه ی سوم، نه مربوط به پراگ هست، نه مربوط به جنگ و اردوگاه کار اجباری.
یک ستاره کم کردم فقط به خاطر پراکندگی مطالب .
برگرفته از goodreads
Rozhan Sadeghi
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱۰/۲۴
برای اولین بار وقتی میخواستم کتابی رو بخرم و شروع کنم به خوندنش قبلش به گودریدز سر نزدم
رفتم تو فروشگاه کتاب رو برداشتم خلاصه پشتش رو خوندم و به خیال اینکه سفرنامست از شهر زیبای پراگ خریدمش!
همون شب شروع به خوندنش کردم و دیدم چقد با چیزی که من فکر میکردم فرق میکنه!
کتاب از بخش های متفاوتی تشکیل شده, از مقاله های مختلف ولی یه قسمت هایی هم داره مثل بخش اول کتاب که نویسنده زندگی خودش رو بیان میکنه. علاوه بر جذابیتی که خود این بخش به تنهایی داره باعث میشه قلم نویسنده رو تو مقاله های بعدی بهتر درک کنید.
من اصولا با سیاست خیلی میونه ی خوبی ندارم. حتی قسمت دوم کتاب بار هستی که راجع به سیاست بود و خیلی دوست نداشتم ولی این کتاب با اینکه 80 درصدش سیاسی بود کاملا به دل من نشست. و حتی خیلی جاها با نویسنده همزادپنداری کردم و یه سری جاها حتا گریم هم در اومد!
هرچند با بعضی از نظرات نویسنده مخالف بودم ولی کتابیه که جدیدا به هر کسی که ازم پیشنهاد کتاب میخواد توصیش میکنم!
برگرفته از goodreads
Ali.Deris
3 out of 5 stars
۱۴۰۱/۴/۹
کتاب مجموعه مقالاتی در پنج فصل است . از زندگی نویسنده گرفته تا صحبت در مورد ادبیات - توتالیتاریسم - نازیسم - مذهب و سنت و آثار کافکا و ....
✔ یه بخش داره به نام "نمک - گرانبهاتر از طلا" که دقیقا اوضاعی که در کشور خودمون در جریان هست رو به تصویر کشیده و به نظر از بهترین قسمت های کتابه 👌
✔ کتاب انسجام خوبی نداره به نظرم و یا حداقل میتونست خیلی بهتر باشه ....
✔ اواخر کتاب اطلاعات خیلی خوبی در مورد کافکا میده و اگر آثار #کافکا رو خونده باشید یه مرور کلی براتون میشه 👍 اما این بخش هیچ ربطی به بخش های دیگه ی کتاب نداره!!
📖 بریده ای از کتاب :
در آن زمانی که رژیمی جنایتکار قواعد قانون را به کلی زیر پا می گذارد، در آن زمانی که جرم و جنایت مجاز شمرده می شود، در آن زمانی که عده ی معدودی که فراتر از قانون هستند می کوشند دیگران را از شأن و کرامت و حقوق اولیه شان محروم کنند، اخلاق مردمان عميقا آسیب می بیند.
🗯 پ.ن : در کل اطلاعات مفید زیادی داره این کتاب و از خوندنش راضی هستم . کتاب فوق العاده ای نیست از نظرم و ارزش دو بار خوندن هم نداره . ترجمه هم اوکی بود و اگر قصد خوندنش رو دارید همین ترجمه رو پیشنهاد میکنم .
برگرفته از goodreads
Anahita Solot
5 out of 5 stars
۱۳۹۹/۶/۶
بی‌نظیر بود.تبدیل شد به یکی از تاپ فایو کتاب‌هام.حین خوندنش دو و گاها سه بار خوندمش.خیلی زیاد و خیلی فوری پیشنهاد میکنم بخونیدش.
باید درموردش تحقیق کنم و کپشن خوبی برای معرفیش بنویسم تا آدمهای بیشتری بخوننش.
برگرفته از goodreadsما در دنیایی زندگی می کنیم که نه فقط غرق در دستگاه ها و فرآورده های جنبی آنهاست،بلکه غرق در امید های کاذب نیز هست . و این همه چرخه ای را پدید می آورد که بشر را به درون نومیدی مرگبار خود می کشد.
هر قدر بیشتر با تمام وجودمان به این امیدها دل ببندیم ، به مردانی که به هنگام رفتن به سوی نابودی خود ،چشم به راه وقوع معجزه اند،ماننده تر خواهیم شد.
.................
برای من این کتاب از اون دسته کتاب های ارزشمندی بود که علاوه بر اضافه کردن به معلوماتم تا حد زیادی، سرگرم کننده و خواندنی هم بود.به علاوه ی اینکه دیدگاه من رو به کلی نسبت به "فرانتس کافکا" و نوشته های این نویسنده تغییر داد
از نظر من "روح پراگ" حاوی مفاهیم و مطالبی هست که به سرنوشت ما اگر نه خیلی نزدیک اما بی شباهت نیست
برگرفته از goodreads« به یکباره و به صورتی غیر منتظره پی بردم که نوشتن چه قدرت رهایی بخشی به آدم می دهد. نوشتن به آدم این قدرت را می دهد که وارد زمان هایی شوی که در زندگی واقعی دور از دسترس هستند، حتی ورود به ممنوع ترین مکان ها. فراتر از اینف نوشتن این قدرت را به آدم می دهد که هر کسی را به مهمانی خود دعوت کنی.»
برگرفته از goodreads
мohsen mzr
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱۲/۱۱
این کتاب چیه؟ مجموعه ای از یادداشت های پراکنده ی ایوان کلیما در موردِ مسائل مختلف. مسائلِ خیلی مختلف. که البته بیشترشون در موردِ فرهنگ و سیاست هستن.
"روح پراگ" به دردِ شما میخوره؟ نمیدونم، باید بدونید با چی طرفید، من توقعِ مواجهه با چیِزِ دیگری داشتم، یک متن منسجم. ولی "روح پراگ" اون انسجام رو نداره و ممکنه این پراکندگی اذیت کننده باشه برای خیلی ها. خودِ من هم توی ذوقم خورد وقتی اواسطِ کتاب بودم، و فک میکردم بهش نمره ی پایینی بدم. ولی در نهایت دیدم کتابیه که توش حرفای با ارزشی شده. با ترجمه ی معمولیِ خشایار دیهیمی.
در ادامه ریویوی کاملم که زمانِ خوندنِ کتاب نوشته بودم رو میارم (برای دوستانی که میخوان دقیقاً کتابو بشناسن و ببینن برای خرید مناسبه یا نه. بدونِ خطر اسپویل. برای این کتاب اسپویلی وجود نداره) :
تا حالا برای نظر دادن در موردِ یه کتاب اینقدر دچارِ تناقض نشده بودم، وقتی در حالِ مطالعه ی کتاب بودم هم همین تناقض وجود داشت؛ جوری که بعضی وقتا میگفتم "چه کتابِ خوبی"، و بعضی وقتا میگفتم "چه آشغالی"! مشکل از کجا بود؟ از اونجا که روحِ پراگ مجموعه‌ای از یه سری مقاله/یادداشت هست که محوریت و چارچوبِ مشخصی ندارن و این جالب نبود برام.
روحِ پراگ شامل یادداشتهایی عمدتاً در این چهار موضوعه: 1.سیاست 2.فرهنگ 3.زندگی شخصی نویسنده 4.بررسی کافکا. خب، نظرم راجع به این موضوعات و یادداشتهاش:
یادداشت های سیاسیِ روح پراگ درخشان و جذاب بودن و آدم از خوندنشون لذت میبرد. نگاهِ ایوان کلیما تو این زمینه موشکافانه و دقیق بود.
در موردِ فرهنگ هم زیاد صحبت شده بود، و با اینکه خیلی زیاد روی فرهنگِ جمهوری چک تمرکز داشت برای من دوست داشتنی و آموزنده بود. الان که مدتها از خوندنش گذشته میبینم که تاثیر زیادی تو ذهنم به جا گذاشته صحبت های کلیما در موردِ فرهنگ. تو حینِ خوندن این تاثیر رو خیلی احساس نکرده بودم.
یادداشت هایی که از زندگیِ شخصیِ نویسنده بود برای من جذابیتی نداشت، شاید برای طرفدارانِ کلیما جالب باشه.
در نهایت هم راجع به کافکا و دو سه تا از آثارش یادداشتها و تحلیلهایی وجود داشت که خب مفید و جالب بودن. نویسنده دیدگاه جالبی داشت توی تحلیلش از کافکا و آثارش.
پراکندگی محتوا رو میبینید؟ توی ذوق میزد خیلی وقتا. و جالب اینجاست بعضی یادداشتا تو هیچکدوم از این زمینه ها هم نبودن. مثلا یه جا اومده بود از اون نامه هایی صحبت کرده بود که توشون نوشته "این نامه رو تا 9 روز واسه 9 نفر بفرست وگرنه از 9 ناحیه فلج میشی". فکرشو بکنید، یه یادداشتِ بی چیزِ چند صفحه ای راجبِ این موضوعِ بی اهمیت نوشته بود.
و در کل نظرم در مورد این کتاب مثبت و مساعده. یادداشت های باارزشی تو زمینه ی سیاست و فرهنگ درش وجود داشت، البته برای من. میتونم حدس بزنم ممکنه برای بعضیا صحبت از فرهنگِ جمهوریِ چکِ دوران کمونیسم گیرا نباشه و نتونن تعمیمش بدن به کلیتِ فرهنگِ یک جامعه. فقط کاش یه کم تر و تمیز تر انتخاب میشد مباحثتش.
در مورد ترجمه:
توقع داشتم با ترجمه ی خیلی خوبی مواجه شم وقتی اسم "خشایار دیهیمی" رو دیدم، ولی ترجمه درخشان نبود. حتی خوب هم نبود و فقط میشه گفت معمولی بود. از توقعاتم خیلی دور بود.
برگرفته از goodreadsمیتونم بگم این کتاب رو ما ایرانیا با گوشت و پوستمون حسش میکنیم بسکه واقعیه مخصوصا واسه ما که هر روز درگیر مشکلاتش هستیم و بهشون فکر میکنیم.
و کتابیه که باید بارها و بارها خونده بشه .
برگرفته از goodreads
Mohsen Ramezanzadeh
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۷/۲۸
مجموعه یادداشت‌های نویسنده‌ی اهل چک ایوان کلیما.
دو بخش اول کتاب برای من خیلی جذاب و گیرا بود و بخش آخر هم بیان نگاه نویسنده در مورد اثار و شخصیت کافکا که به نظرم جالب بود. فکر میکنم خواندن این کتاب برای کسانی که دوست دارن نویسنده بشن گزینه‌ی خیلی خوبیه چون تو این کتاب از دردها و دغدغه‌های یک هنرمند و نویسنده در جامعه میگه.
اگر قرار بود به هر بخش کتاب جداگانه امتیاز بدم این شکل بود:
بخش یک: ۵
بخش دو: ۵
بخش سه: ۲
بخش چهار: ۲
بخش پنج: ۴
برگرفته از goodreads
مرجان محمدی
4 out of 5 stars
۱۳۸۸/۹/۲۲
در نظر آن هایی که هنوز هم به قدرت فرهنگ ،قدرت کلام، قدرت نیکی و عشق و غلبه ی آن ها بر خشونت باور دارند در نظر آن هایی که باور دارند امکان ندارد شاعران یا ارشمیدس ها در مبارزه شان علیه یونیفورم پوشان شکست بخورند انقلاب پراگ می تواند الهام بخش باشد
برگرفته از goodreads
Hanieh Habibi
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱۲/۱۴
فصل آخر خیلی بی‌ربط بود.
برگرفته از goodreads
Mohammad Hanifeh
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۲/۲۱
بعضی وقت‌ها، وقت‌هایی که به زندگی و آثارم فکر میکنم، به نظرم می‌آید که برای یک نویسنده، هر تجربه‌ای، حتی هولناک‌ترین تجربه‌ها، مفید است؛ به شرطی که بتواند از آنها جان به در ببرد.
از آن کتابهایی است که نمی‌توانی زمین بگذاری.
از کل کتاب بسیار استفاده کردم؛ اما فصل اول را خیلی بیشتر دوست داشتم.
فصل آخر هم-که دربارهٔ کافکا و آثارش است-، بسیار جذاب بود و به خاطرش، این هفته محاکمهٔ کافکا را خواهم خواند.
باقر هاشمی
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۴/۲۷
مجموعه مقالاتی بود که اگر بخوام کل‌اش رو چیزی به جز مجموعِ اجزاش در نظر بگیرم، درباره ی تجربیات زیستی کودکی بود که در کشوری در حال گذار و توسعه به دنیا آمده بود. اما هزینه ی بسیار زیادی پرداخته بود برای زندگیش. از کودکیش که در اردوگاه نازی ها سپری شده بود تا نوجوونی و جوونیش که شاهد کمونیست شدن کشورش شده بود و دوران بعد از جوونیش که نویسنده شده بود و بعد از اون، سال ها ممنوع به کار شده بود و انتشار کتاب هاش در چک ممنوع شده بود. در آخر هم به قبل از دوران کودکیش، به زندگی فرانتس کافکا نقب می زنه.
این کتاب رو هم میشه نقد ادبی در نظر گرفت، هم میشه سرگذشتنامه در نظر گرفت و هم نمونه ای متعالی از ژورنالیسم.
فکر می کنم مقایسه ی این کتاب با کتاب
در برابر استبداد: بیست درس قرن بیستم اشتباه نباشه. و بد نباشه اگر بگم بهتره قبل از مطالعه ی این کتاب، کتاب
توتالیتاریسم خونده بشه. خیلی ها از شباهت وقایع این کتاب با وقایع کنونی ایران صحبت کردن. و بیراه هم نگفتن. ایوان کلیما از تکوین و زوال فرمانروایی های ایدئولوژی های افراط گر صحبت می کنه. اگر ایران شبیه اون روزهای چک‌ئه به این خاطره که ما هم کشوری در حال توسعه و گذار هستیم. به این خاطره که تا چند سال پیش، نقش ما در منطقه شبیه نقش چک اسلواکی در اروپا بوده. و تغییر همیشه هزینه داشته و داره و خواهد داشت.
نویسنده از روح پراگ صحبت می کنه. میگه: «بی روحی یار غار ترس است.» به نظرم وجه تسمیه ی کتاب هم همین باشه. کتابی که برای نقش پراگ در تاریخ دنبال سندی میگرده تا رفتار تاریخی-اجتماعی-سیاسی مردم و شهرش رو(و حتا کشورش رو) توجیه کنه. که بخواد بگه پراگ نترسیده و نمی ترسه. پراگ روح داره. اما وقتی برای ادعاش دنبال مصداق عینی میگرده، وقتی از خودش می پرسه که از بناهای قدیمی پراگ چه بنایی رو میشه نماد شهردر نظر گرفت؟ شکست می خوره. وقتی به تاریخ رجوع میکنه، می بینه همون چند وقت پیش، سیاستمدارهای چکی، کشورشون رو دو دستی تقدیم کمونیست ها کردن. و وقتی به ادبیات چک رجوع می کنه(که در واقع به نوعی به هویت شخصی و حرفه ای خودش رجوع می کنه) سعی می کنه با تمام قوا ازش دفاع کنه، از خودش و سختی هایی که کشیده میگه، از دوستیش با میلان کوندرا و نویسنده ها و فلاسفه ی چکی میگه. از سختی ها و ممنوعیت ها و محدودیت ها که متحمل شدن مشگه اما آخر سر وقتی به فرانتس کافکا میرسه، باز هم شکست می خوره. چرا؟ چون پراگ یه شهر بی روحه، با غروب هایی دلگیر و بناهایی توسری خورده و مردمی با رفتارها و فرهنگ پر از تضاد های گوناگون.
کتابی که من خوندم ترجمه ی بسیار بدی داره. بعضی جاها ادبیاتش از ادبیات روزنامه ای هم پایین تر میاد. خیلی وقت ها وسط مطالعه کلافه میشدم. ترجمه ی دیگری هم داره که فکر می کنم با توجه به اینکه اون مترجم چند اثر دیگه از کلیما رو هم کار کرده، از این ترجمه بهتر باشه. امتیازی که دادم صرفاً برای محتوای کتابه.
محمد شفیعی
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۷/۱۷
حس و حال پراگ را تا حد خوبی منتقل میکرد ولی جاهایی که به نقد مسائل روزی چون سلبریتی ها، قدرت و امثالهم می‌پرداخت برای من جذابیت بیشتری داشت
همچنین بحث مفصلش در مورد کافکا برای لذت بخش بود
برگرفته از goodreads
Shervin R
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱۲/۲۱
اين كتاب خيلى از بيشتر از چيزى كه عنوان كتاب پيشنهاد مى دهد ، خواننده را با پراگ و تاريخش آشنا ميكند. اما منقطع بودنش و استفاده از اسامى و اطلاعات بعضا ناشناخته براى خواننده در متن ، از جذابيتش ميكاهد.
برگرفته از goodreadsمجموعه جستارهایی خواندنی درباره‌ی ادبیات و سیاست.
در بخش‌هایی به تاریکی‌های دوره‌ی حکومت دیکتاتورها بر مردم پرداخته که برای ما بسیار ملموس است.
بخش پایانی کتاب اختصاص یافته به کافکا و منابع الهامش... به همه‌ی کافکادوستان توصیه میکنم آن را بخوانند.
برگرفته از goodreadsکتاب روح پراگ مجموعه مقالاتی در پنج فصل است.ایوان کلیما در فصل اول کتاب، دوران کودکی و شرایط زندگی در اردوگاه کار اجباری را شرح میدهد. آنچه این فصل را برایم جذاب کرد حس توامان ترس از مرگ و لذت زندگی در حال "ایوان کلیما" بود.فصل دوم کتاب مجموعه مقالات کوتاهی درباره‌ی نویسندگی، فرهنگ و تمدن جوامع بشر و محیط زیست است. کلیما در فصل سوم ویژگی‌های حکومت دیکتاتوری یا همان توتالیتاریسم را شرح میدهد. از نمونه‌های معروف رژیم توتالیتر میتوان به نازیسم در آلمان، فاشیسم در ایتالیا و حکومت کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی اشاره کرد.در مقالات فصل چهارم موضوعاتی مثل مذهب، سنت و ادبیات مطرح میشود. ایوان کلیما مسئله‌ی سکولاریسم را طرح میکند و به تحلیل و نقد حکومت‌هایی که با این تفکر اداره میشوند، میپردازد.ایوان کلیما فصل آخر کتاب را به آثار «فرانتس کافکا» اختصاص داده است و با رویکردی جدید و متفاوت، آثار «کافکا» را نقد و بررسی میکند.
اما نظر خودم
خیلی خوب و متفاوت بود... قبل شروع به خواندن کتاب توق�� دیگری داشتم اما ایوان کلیما به خوبی از پس اهداف خود در این کتاب برآمد. دوستانی در نقد کتاب نوشته بودند که منسجم نیست و ارتباط بین فصول را درک نمی‌کنند. باید بگویم که مقالات قرار نیست همگی در یک وحدت موضوعی به سر برند... همه‌ی فصل‌هایش را دوست داشتم چرا که در هر فصلی حرفی برای اندیشیدن داشت! مرسی آقای کلیما
برگرفته از goodreadsبرای روزنامه نگارانی مثل من جالب و جذاب است اما بعید می دانم کسی غیر از اهالی تاریخ و سیاست (و البته عشاق کتاب) حاضر باشد وقتش را برای این کتاب صرف کند
برگرفته از goodreads
Navid Honarjoo
3 out of 5 stars
۱۴۰۲/۱/۲۸
ساکنان چکسلواکی در قرن بیستم وضعیت سیاسی منحصر به فردی را در تاریخ جهان تجربه کرده‌اند: تجربه‌ی ظهور فاشیسم، جنگ جهانی دوم، اشغال توسط نازی‌ها، حمله‌ی ارتش سرخ و رهایی از فاشیسم، پایان جنگ جهانی و سپس گرفتار شدن به کمونیسم. در واقع دو نمونه از فاجعه‌بارترین سیستم‌های توتالیتر تاریخ مدرن(فاشیسم و کمونیسم) را تنها به فاصله‌ی چند سال تجربه کرده‌اند و از حوادث تلخ بسیاری عبور نموده‌اند تا به جمهوری چک کنونی -کشوری نسبتاً آزاد- رسیده‌اند. نویسنده‌ی این کتاب درباره‌ی پراگ مینویسد:
موقعیت جغرافیایی پراگ در مرکز اروپا بدان جایگاهی می‌بخشید که به‌ناگزیر منطقه برخورد منافع خارجیانش میکرد. کمتر جنگی در اروپا بود که دولت چک در آن درگیر نشود. پراگ بارها محاصره و اشغال شد، با این همه، و شاید به همین دلیل، پراگ نقش چانه‌زن یا حتی دولت تسلیم شونده را داشت تا نقش دولت مبارز و جنگیدن متقابل.
از دلِ شرایط دشوار و فضای بسته‌ی سیاسی-اجتماعیِ آن دوران و آن مکان، نویسندگان مهمی سربرآورده‌اند از جمله: فرانتس کافکا(که احتمالا آثار زیادی از او خوانده‌اید)، واتسلاو هاول (که «قدرت بی‌قدرتان» احتمالاً معروفترین کتاب اوست)، یاروسلاو هاشک(که آثار کمی از او در ایران ترجمه شده) و نویسنده‌ی این کتاب ایوان کلیما.
نوشته‌های بسیاری از این نویسندگان، نتیجه‌ی زندگی در نظام توتالیتر و در ستایش آزادی است و «مبارزه‌ی خشونت‌پرهیز» درون‌مایه‌ی بعضی از آثار این نویسندگان است. تعجبی ندارد که در سالهای گذشته کتابهای آنان در ایران پرطرفدار شده‌اند.
اما کتاب «روح پراگ» ساختاری بسیار پراکنده دارد. فصل اول به زندگینامه و خاطرات نویسنده از شرایط دشوار کشورش میپردازد. فصل دوم شامل مقالات اجتماعی و فصل سوم و چهارم شامل مقالات سیاسی است. فصل پنجم هم به نقد کافکا و آثارش میپردازد. همانطور که میبینید کتاب انسجام کمی دارد و نویسنده حتی در یک مقاله یا نوشته نیز پاراکنده‌گوست. برخی نوشته‌ها خاطره‌اند، برخی جستار و برخی مقاله! این پراکنده‌گویی و پریشان‌نویسی برای شخص من بسیار آزاردهنده بود و نمی‌دانم چطور این نوشته‌های تقریباً بی‌ربط توانسته‌اند در کنار هم قرار بگیرند و یک کتاب واحد تشکیل دهند.
با این حال -بی‌انصافی نکنیم- بسیاری از بخشهای کتاب واقعاً خواندنی‌اند و به خصوص برای ما، حکایتی آشنایند. به نظرم نویسنده در فصل‌های سوم و چهارم از نوشته‌های واتسلاو هاول وام گرفته چون شباهت‌های زیادی بین این بخشها و کتاب «قدرت بی‌قدرتان» دیده میشود.
و اگر از خوانندگان آثار کافکا هستید نقد آثار او در فصل آخر میتواند برایتان جالب و آموزنده باشد.
نکته ی یکم اینکه بازگردان خشایار دیهیمی بسیار پسندیده و تمام عیار است و به لحن کلیما بسیار نزدیک به گمانم و با شناخت از متن انجام گرفته است. دیگر اینکه روح پراگ به حق کتاب روح مندی ست و بسیار انسانی ست. البته که استادی بی نظیر کلیما در حیطه ی کاری اش هم غیرقابل گذشت. کتاب بسیار خوبی ست برای خواننده ای که حوصله ی جهان وطنی هم داشته باشد که شاهکار است
برگرفته از goodreads
Nazanin Moshiri
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۵/۵
در ابتدا تصورم از این کتاب ، سفرنامه ای مربوط به شهر پر رمز و راز پراگ بود ؛ اما بسیار غنی تر و متنوع تر از یک سفرنامه بود. مجموعه ای از مقالات نویسنده درباره ی موضوعات مختلف که به پنج بخش کلی تقسیم شده است. قسمتی به زندگی شخصی او اختصاص داشت و بخشی مربوط به یادداشت هایی بود که خود او به عنوان یادداشت های روزنامه ای از آن نام برده است که برای من هم جذاب ترین بخش بود.
امتیاز حقیقی برای من بین سه و چهار ستاره است. قسمت های سیاسی چندان دلچسبم نبود.
برگرفته از goodreadsفکر می کنم تشابه زیاد محتوای بخش های اول کتاب با زندگی امروزمون توی ایران، کتاب رو برام خوندنی‌تر کرده بود و البته بخش آخر که به زندگی کافکا و بررسی آثارش پرداخته بود، لذت رو تکمیل می کرد.
برگرفته از goodreads
Sara Kamjou
3 out of 5 stars
۱۴۰۱/۵/۴
مجموعه جستارهایی که ایوان کلیما در پنج بخش با موضوعات مختلف، بر اساس تجربیات شخصی، محل زندگی، وقایع و افکارش نوشته.
من زیاد در مورد نازی‌ها و اردوگاه کار اجباری کتاب خوندم و فیلم دیدم اما باز هم بخش اول که نویسنده به عنوان یک بچه اونجا حضور داشته برام جدید و دردناک بود. بخش دوم و سوم که در مورد سیاست و فضای حاکم بر جامعه‌ی پراگ بود رو که انگار خودمون توش زندگی میکنیم و با وجود ناخوشایند بودن، خوشایند بود که ببینی جای دیگه‌ای هم شرایط مشابهی رو تجربه کردن اما پشت سر گذاشتنش.
تا اینجای کتاب، یعنی سه بخش اول، امتیازم به کتاب چهار بود، اما دو فصل آخر که به ادبیات مذهب سکولار و زندگی‌نامه‌ی کافکا پرداخت، بی‌نهایت برام کسل‌کننده بود و یک امتیاز کم کردم.
+ کتاب رو با ترجمه‌ی خشایار دیهیمی و صدای حامد فعال گوش دادم که تجربه‌ی خوبی بود. پیشنهاد میکنم حتما ترجمه‌ی آقای دیهیمی رو بگیرید.
----------------------
یادگاری از کتاب:
هیچ این نیت ویرانگرشان را پنهان نمی‌داشتند که می‌خواهند گروه‌های بزرگی از مردم را محدود کنند و هیچ پنهان نمی‌داشتند که عزم جزم تعصب‌آلودی دارند برای رسیدن به اهدافشان و هیچ در قید هزینه‌ی آن هم نیستند.
...
تحمل آنهایی که آماده شده‌اند آزادی را محدود بکنند یا حتی حق زندگی کسان دیگر را بگیرند، حتی اگر توجیهش شریفترین اهداف باشد، روا و جایز نیست. می‌دانم که اینها اساسا اصولی ساده و ابتدایی هستند اما در طول سالیان قانع شدم و به این اعتقاد رسیدم که دشوارترین کار دقیقا حفظ همین اصول بدیهی است.
...
سخن نویسنده‌ی ممنوع‌القلم سخنی است که مردم منتظرش هستند.
برگرفته از goodreads
Niloufar Salehi
5 out of 5 stars
۱۳۹۶/۸/۱
فصل اول، بخش سوم:
«هر تعصبی از هر نوع پیش‌شرط روانی یا پیش‌درامد خشونت و وحشت است. هیچ اند��شه‌ای در این جهان آنقدر خوب و خیر نیست که بتواند تلاشی تعصب‌آمیز برای به کرسی نشاندن ان اندیشه را توجیه کند. تنها امید نجات در جهان این دوران تساهل و تسامح است. از سوی دیگر آن جماعت کثیر بیچاره‌ای که فریادشان به جایی نرسید و یا به اردوگاه‌هایی هدایت میشدند که دور تا دورشان سیم خادار بود با برج‌های مراقبت مجهز به مسلسل یا مستقیما یه سوی اتاق‌های گاز روانه میشدند یا مستقیما در برابر جوخه‌های اعدام قرار می‌گرفتند، هشداری است برای ما که تساهل و تسامح هم حد و حدودی دارد.
این واقعیت جای بحث و فحص ندارد که هیتلر و هم‌پالکی‌هایش، درست مثل لنین و دار و دسته انقلابیش، هیچ این نیات ویرانگرشان را پنهان نمی‌داشتند که می‌خواهند گروه‌های بزرگی از مردم را محدود کنند و هیچ پنهان نمی‌داشتند که عزم جزم تعصب‌آلودی دارند برای رسیدن به اهدافشان و هیچ در قید هزینه آن هم نیستند.
اگر بی‌اعتنایی، بی‌عملی و ضعف غیرقابل توجیه طرف‌های مقابل آنها نبود، حتما میشد آنها را مهار کرد. تساهل و تسامح هرگز نباید به معنای تساهل و تسامح در برابر عدم تساهل و تسامح باشد. تحمل آنهایی که آماده شده‌اند آزادی را محدود کنند یا حتی حق زندگی کسانی را بگیرند، حتی اگر توجیهش شریفترین اهداف باشد، روا و جایز نیست.»
برگرفته از goodreads
Banafsheh
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱/۱۰
یک اثر درخشان !!
اولین کتابی بود که از کلیما خوندم. راستش نمیدونم حتی چه کتابهای دیگه‌ای ازش ترجمه شده.
اما این کتاب، همه چی توش داشت.
یه جورایی انگار نوشته‌های روزانه نویسنده بود.
از کودکیش در اردوگاه کار اجباری، شغلش به عنوان یک نویسنده، محدودیت‌های حکومت کمونیستی و حتی نقد آثار کافکا…
یه جاهایی هم البته کسل‌کننده میشد به خاطر اینکه خیلی حالت روایی نداشت و بیشتر نظری بود.
ولی یک سوم انتهایی کتاب ارزش خوندن اون قسمت‌های کسل‌کننده رو داره.
یک تفسیر متفاوت از کمونیسم و البته نقدی درخشان بر آثار کافکا.
برگرفته از goodreads
Maryam Sheikhlou
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱۰/۲۴
دو قسمت آخر کتاب رو خیلی دوست داشتم. قسمت آخر تحلیل آثار و زندگی فرانتس کافکا بود که من قبلا نتونستم با کتاب trial ش ارتباط برقرار کنم ، اما تحلیل نویسنده از کافکا و‌کتاب هاش باعث شد دید جدید داشته باشم و بیشتر بفهممش.
قسمت قبل از اخر هم اینکه لایه های جامعه شناسی سده ی قبل رو بررسی میکنه بسیار برای من اموزنده بود و چیزهای زیادی یاد گرفتم.
از کتاب انتظار یک‌رمانی رو داشتم که در بطن پراگ حوادثش رخ میده اما کلا کتاب چیز دیگری بود، طراوشات ذهنی نویسنده راجع به دو سری موضوعات پراکنده بود.
برگرفته از goodreads
Ali Koohani
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۸/۱۳
در این کشور همه احساس می کنند کلاه سرشان رفته است
بنابراین فکر می کنند حق دارند سر دیگران کلاه بگذارند!
برگرفته از goodreadsآنچه در ابتدا من را به سوی این کتاب سوق داد، عنوانِ آن بود. نامِ پراگ، به عنوان یکی از شهرهایی که از دور آرمانی می‌نماید ـ و البته تقریبا هیچ از تاریخ آن نمی‌دانستم ـ در ذهنم به قدر کفایت جذاب بود؛ از طرفی، از خشایار دیهیمی، پیش‌تر خوانده‌ام و می‌دانم مترجم قابلی نیز هست. یادداشتی که در پشت جلد آمده هم بی‌تاثیر نبود. مشاهده‌ی کلیدواژه‌های سفر، روحِ شهر، حافظه، خاطره و مواردی از این دست، تردیدم را به یقین تبدیل کرد که خواندن این کتاب، برای کسی مثل من که به روایت و ذهنیت شهر علاقمند است، خالی از لطف نخواهد بود.
متنِ کامل را از سایت انسان شناسی و فرهنگ بخوانید:
http://anthropologyandculture.com/fa/...
Hamidreza Hosseini
5 out of 5 stars
۱۳۹۲/۲/۱۹
حس های مشترک با نویسنده در مورد شرایط کشورش و شواهد تاریخی جالبی که آورده بود از راهی که مردم چک رفته اند برای رسیدن به دمکراسی، واقعا مجذوبم کرد.
بخش آخر کتاب هم که در مورد کافکا بود، خوندنش برای شخص من خیلی خیلی لازم بود. چون وقتی کتاب محاکمه ی کافکا رو خونده بودم، خیلی سخت بهم گذشت و واقعا گیج شده بودم. اما حالا که قضیه ی کلی داستانهای کافکا رو فهمیدم، حتما میرم و دوباره محاکمه رو از اول میخونم.
کلا روح پراگ رو خیلی دوس داشتم
برگرفته از goodreadsاین کتاب مجموعه مقالاتیه در مورد موضوعات مختلف سیاسی، اجتماعی و ادبی. کتابیه که تفکر انتقادی رو تو آدم بیدار میکنه و به خاطر همین شاید خواندنش بیشتر از زمان لازم برای یه کتاب ۲۰۰ صفحه‌ای طول بکشه.
فصل آخر کتاب، پژوهش در مورد آثار کافکاست و بهترین تحلیلیه که تا حالا در مورد این نویسنده عجیب خوندم.
برگرفته از goodreads
Mehrdad Mozafari
5 out of 5 stars
۱۳۹۶/۵/۱۱
معمولا دوست ندارم داستان کتاب ها رو لو بدم
این کتاب داستانی رو بازگو نمی کنه
بنابراین چند خطی ازش می نویسم
شروع کتاب زندگی نگاره ست، به یکی از بهترین نثرهایی که می تونست وجود داشته باشه
با زندگی کودکی همراه می شید که جنگ جهانی رو تجربه کرده
و چه تلخ تجربه کرده
شاید بیشتر تعاریفش تکراری باشه و جای دیگه شنیده باشید اما با دریچه های جدیدی هم آشنا می شید
در ادامه راجع به فرهنگ می گه
و البته غالبا فرهنگ چک
باز هم دریچه ای جدید
و بعد، به شرح سیاست می رسیم
چقدر نگاه ریزبینی داره برای تشریح این جنبه از زندگی بشری
اگر می خواهید راجع به توتالیرها و توتالیسم بدونید، حتما این کتاب رو بخونید
خیلی خوب تشریح شده
فصل های انتهایی کتاب به تفسیر و تشریح "کافکا" می رسید
"در سرزمین محکومان" و "قصر"
چقدر نگاه یک انسان مثل "ایوان کلیما" با من فرق داره وقتی کلمات "کافکا" از ذهنمون می گذره
البته می بایست فرق هم داشته باشه، ولی انقدر فرق داشت که از خودم نا امید شدم
پیشنهاد می کنم قبل از اینکه این فصل های کتاب رو بخونید
حداقل این دو تا کتاب کافکا رو خونده باشید
به طور کلی، اگر عاشق ادبیات و فرهنگ چک هستید یا حتی علاقه دارید
این کتاب براتون لذت بخش خواهد بود
می تونید فصل های مختلف رو بدون رعایت تقدم و تاخر بخونید
برگرفته از goodreads«هر شهری مثل یک آدم است: اگر رابطه اصیلی با آن برقرار نکنیم، فقط نامی بر جای می‌ماند، یک شکل و صورت بیرونی که خیلی زود از حافظه و خاطره‌مان میرود و رنگ می‌بازد. برای برقرار کردن چنین رابطه‌ای، باید بتوانیم شهر را با دقت ببینیم و شخصیت خاص و استثنایی آن را دریابیم، آن «من» شهر، روح شهر، هویت آن، و شرایط زندگی آن که در طول زمان و در عرض مکان آن پدید آمده است»
«ترس همواره یکی از متحدان وفادار قدرت بوده است»
«غالبا این نیروهای خیر و شر نیستند که با یکدیگر نبرد می‌کنند، بلکه صرفا نیروهای شر متفاوت‌اند که برای سلطه بر جهان رقابت می‌کنند.»
«عده قلیلی متوجه میشوند که تجربه عمیق شادی، زمانی که تجربه عمیق محرومیت وجود ندارد به دست نمی‌آید.»
«هیچ اندیشه‌ای در این دنیا آنقدر خوب و خیر نیست که بتواند تلاشی تعصب آمیز برای به کرسی نشاندن آن اندیشه را توجیه کرد.»
«در این کشور، همه احساس می‌کنند که کلاه سرشان رفته است و بنابراین فکر می‌کنند که حق دارند سر دیگران کلاه بگذارند.»
«فرهنگ یعنی... دانستن چیزی درباره تجربه‌ها، دانش و ارزش‌هایی که بشریت تاکنون بدان دست یافته یا خلق کرده است و سفت کردن زیرپای خود، مبادا که بلغزیم و از این سطح پایین‌تر برویم.»
کتاب خوبی بود . جزو کتاب هایی که میتونم پیشنهاد کنم .
برگرفته از goodreadsکتاب خیلی جذاب شروع میشه با ماجرای پسربچه ای از یک خونواده نسبتا مرفه که به اردوگاه کار فرستاده میشه و برخلاف همه کسایی که اونجا افسرده بودن یا انتظار مرگشونو میکشیدن با کنجکاوی بچگانه خودش به کند و کاو ادامه میده و سعی میکنه به بقیه کمک کنه و حتی برای اولین بار عاشق میشه. حرفی که میزنه خیلی با روایت کسانی که به عنوان یک بزرگسال وارد این اردوگاهها شده بودن متفاوته و نشون میده ما ادم بزرگها چقدر همه چیزو جدی میگیریم و همین جدی گرفتن رو به بچه هامونم اموزش میدیم. یه جورایی انگار یادمون رفته وقتی بچه بودیم چقدر بهتر بلد بودیم زندگی کنیم.
روایت کتاب با حسرت نویسنده بخاطر از دست دادن سالهایی که میتونسته مدرسه بره ولی از دست داده ادامه پیدا میکنه و میرسه به روایتهایی از شرایط نویسنده های دوره کمونیستی در پراگ و شهرهای دیگه. وسطهای کتاب تمرکز نویسنده کامل میره روی شهر پراگ. اینجاهاش یکم حوصله سر برمیشه چون انگار داری غرغر یه ادم از مشکلاتی که دیگه حل شدن رو میخونی. در اخر هم یه فصل کامل رو اختصاص میده به بررسی زندگی کافکا و تاثیرش برروی اثارش که بنظرم بیشتر درازگوییه و همینطور بی ربط به تم اصلی کتاب.
کتاب ارزش دوباره خوندن نداره.
دارم سعی میکنم بیشتر ریویو بنویسم و با سرعت کمتری کتاب بخونم.
میخواستم امسال 60 تا کتاب بخونم و همین دو سه هفته اول ژانویه 10 تا خوندم.
برگرفته از goodreadsروح پراگ مجموعه مقالات ایوا�� کلیما نویسنده چک در مورد موضوعات مختلف از زندگی شخصی گرفته تا ادبیات مذهب و سیاست و تحلیل آثار کافکا است. بیشتر از هرچیز من ذهن تحلیل گر نویسنده و انسجام فکری اش را دوست داشتم، بدون آن که از مسیر اصلی خارج شود و رشته کلام از دستش در برود یا به پراکنده گویی و پر گویی بپردازد، فکرش را روی کاغد آورده و آن را پرورانده و خواننده را نیز در این مسیر با خودش همراه می کند. تجربه نویسنده از زندگی در زمان جنگ جهانی دوم و کار اجباری در اردوگاه نازی ها و بعد از آن کار و زندگی در چکسلواکی کمونیست و ممنوع الفعالیت شدن باعث غنای افکارش شده و همین طور منصف بودنش در روایت تجربه ها و پرهیز از سطحی و یک جانبه روایت کردن از نکات مثبت کتاب است و ارزش آن را دو چندان کرده است.
به نظرم روح پراگ از آن کتاب هایی است که دید را باز می کند؛ قوه تحلیل را قوی می کند و باعث می شود لایه سطحی امور را کنار زده و عمق آن را ببینیم،شخصا فکر می کنم از آن کتاب هایی است که ارزش چند بار خواندن هم دارد.
ترجمه فوق العاده خوب خشایار دیهیمی را از دست ندهید.
برگرفته از goodreadsاین شناخت یا آگاهی که شخصی که هم اکنون با او صحبت می‌کن��، ممکن است همین فردا کشته شود، آدمی که بسیار دوستش می‌داری، باعث میشود که همیشه از دوست شدن با آدم‌ها هراس داشته باشی. آدم در این شرایط، در درون خودش نوعی دیوار درست میکند تا پشت آن، هرآنچه را شکننده است پنهان کند: عمیق‌ترین احساساتش، عمیق‌ترین روابطش با دیگران،... خصوصا با آن کسانی که بیش از همه به آدم نزدیکند. [در نظام‌های توتالیتر] این تنها راه برای تحمل کردن جدایی‌های مکرر، ناگزیر و از پا درآورنده است.
برگرفته از goodreads
Maryam Amini
4 out of 5 stars
۱۴۰۰/۹/۲۶
روح پراگ – کتاب عناوین
کتاب خوبی بود. مجموعه ای از مقالات/متن هایی کوتاه از تجربه های زندگی (بیوگرافی کوتاهی از سال های ابتدایی زندگی) نقدها و پژوهش های نویسنده است.
مشکل بزرگ من با کتاب بیشتر مربوط به فصل دوم بود. مقالات این فصل گاهی چنان کوتاه بود که مناسب یه ستون از روزنامه میشد. همین باعث شد بعد از خوندن چندتا از این مقالات واقعن خسته شم.
ولی ولی ولی هرچقدر که این فصل دو ناسازگار بود با سلیقه من، فصل سوم، چهارم و پنجم جبران کردند. راجع به فصل چهارم فقط باید بگم که در انتخاب عنوان و چیزی که در نهایت متن به من خواننده منتقل کرد یکم تفاوت دیدم. حداقل با توجه به عنوان “درباره ادبیات مذهب سکولار” بیشتر توقع داشتم متن حول امید/ناامیدی که نویسنده سکولار به خوانندش عرضه میکنه باشه تا دلیل های شکست نویسنده سوسیالیست در امیدبخشی به خواننده. از فصل پنجم هم بی نهایت لذت بردم.
سوالی که این کتاب برای من به وجود آورد اما نه مربوط به متن بلکه مربوط به عنوان کتاب بود – روح پراگ . وقتی بخشی از متن که نویسنده از تجربیات و احساس خودش به پراگ می گفت رو می خوندم خیلی به تهران فکر می کردم. اگه من بخوام تجربم رو از بزرگ شدن و زندگی در تهران بگم (که قطعن متفاوته با تجربه دیگران) چقدر آدم میتونن حرفای منو درک کنن. اشتباه نکنید از ترافیک آلودگی هوا یا روزمره جات صحبت نمیکنم. میخوام بدونم آیا تهران من همون روحی رو داره که تهران شما داره یا نه؟
برگرفته از goodreads مسئله مقاله های "درباره ادبیات مذهب سکولار" و "ادبیات و حافظه" جالب بود.
به نظرم انسجام و یکپارچگی لازم برای یک مجموعه مقاله رو نداشت.
مقاله های بخش دوم به نظرم ستون نویسیای نویسنده در روزنامه بود ( زباله و ...)
فک میکنم مقاله عرصه خودآگاهه و منطق ولی رمان عرصه خودآگاه و ناخودآگاه (منطق، احساس و شهود). مزیت رمان در همین اجازه دادن به بروز ناخودآگاهه
معمولا رمان نویسا در بیان حدیث نفس در قالب مقاله و بحثای فلسفی و سیاست و ... مزیتی ندارند.
برگرفته از goodreads
Sepideh Marjaei
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱۱/۱۱
ایوان کلیما دراین کتاب به مجموعه مسائل مختلفی پرداخته و در مجموعه‌ی بیست جستار از همه چیز سخن گفته است. از زندگی نامه‌ی خودنوشت در خلال دوران کمونیستی و ممنوع القلمی، تا نظر درباره‌ی ادبیات و آثار نویسندگانی چون کافکا و میلان کوندرا. از آرا و نظریه‌های سیاسی تا اوضاع اجتماعی و جامع شناختی. کتابی مفید که مجموع اطلاعات ارزشمندی را با نثری زیبا از نویسنده‌ای بزرگ در اختیار خواننده قرار میدهد.
متن از آوانگارد.
برگرفته از goodreads
Narcissus
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۲/۲۴
توصیفات و تحلیل هایی که از نظام توتالیتر ارایه شده بود توی این کتاب، خاطره ی همه ما از زندگی در ایرانه!!! این بخش ها و تحلیل هاش خیلی به ذهن و دل من مینشست و باهاشون همذات پنداری میکردم اما در مجموع نمیشد بگم کلیات کتاب دریچه ی جدیدی به روم باز کرد یا افق دید تازه ای بهم بخشید، خیلی از بخش هاش از جمله بحران محیط زیست و خرافه و... با اینکه جالب بود (مخصوصا اونجا که باید یه تعداد نامه مینوشتی تا چند روز بعد خبر خوشی بهت برسه :D)
ولی جمع بندی و هدف معلومی نداشت و فقط در حد مطرح کردن یک سری از دغدغه ها مونده بود
در مورد کافکا هم اول باید کتابای گفته شده رو بخونم و بعد دوباره به روح پراگ برگردم
.
همه دولت های مدرن قدرتمند هستند خصوصا دولت های توتالیتر که نه تنها سلاحهایی با قدرت جدا هولناک در اختیار آنهاست بلکه ابزارهای تسلط بر اقتصاد و افکار را هم در دست دارند...و شهروندان، که فقط یک برگ رای دارند و یک حق ابراز صوری و نظری درباره چگونگی اداره دولت، بی قدرت
.
هرتلاشی برای رهانیدن انسان در واقع تلاشی است برای رهانیدن او از ترس، برای خلق کردن وضعیتی که در آن انسان بتواند استقلالش را چونان تهدیدی برای جانش نبیند. قدرت هر چه کشنده تر و هر چه تمام ترباشد، هر چه بیشتر انسان را از آزادی اش محروم می کند و وحشت می پراکند
.
در میان ادم های بی قدرت، آنها که خواب نجات جهان از طریق به دست گرفتن زمام قدرت و رهاندن آن (و خودشان) از ترس میبینند، خودشان را فریب می دهند. نوع بشر از طریق دست به دست شدن قدرت و افتادن قدرت در دست آدم های بی قدرت سابق نجات نخواهد یافت زیرا درست همان روزی که قدرت به دست آنها می افتد معصومیتشان از بین میرود. درست از همان لحظه آنها هم به این وحشت می افتند که مبادا قدرت استحکام پیدانکردشان از دست برود، رویاها و نقشه های تحقق نیافته شان نقش بر آب شود و در نتیجه دست به خون می آلایند و تخم وحشت می پراکنند و سرانجام از این بادی که می کارند همان توفان را می دروند
.
تحمل آنهایی که آماده شده اند آزادی را محدود بکنند یا حتی حق زندگی کسان دیگر را بگیرند حتی اگر توجیهش شریفترین اهداف باشد، روا و جایز نیست
برگرفته از goodreads
Soophia Yaghoobi
5 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱۱/۱۲
زمان می گذرد و زمانه نیز هم. و آنچه می پاید و تکرار می شود سرشت آدمیان است؛ هر بار در تاریخی تازه و جغرافیایی متفاوت... .
این کتاب را باید خواند؛ و انبوه سطرهای نغزش را شاید باید بارها و بارها تکرار کرد.
«روح پراگ» گویی که روح زمانه ی ماست؛ کتابیست که از بخت خوب یا بد، پیوندی می سازد بس عمیق با آنچه که امروز و در این مختصات جغرافیایی بر ما می گذرد.
برگرفته از goodreadsخیلی طول کشید تا تمامش کنم. آن مقاله های اولش را بیشتر دوست داشتم و تندتر خواندمش. اما از یک جایی به بعد نه دلم می‌آمد رهایش کنم، نه کششی به خواندنش داشتم. از همه بیشتر همان مقاله روح پراگ را دوست داشتم.
برگرفته از goodreads
Hosius Mr
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۴/۱۵
نسخه ای که من خوندم به شدت غلط نگارشی داشت، تا جایی که بعضی جاها غیر قابل تحمل بود!
خیلی از قسمت های کتاب به زندگی حال ما شباهت داره
در بعضی قسمت ها هم روند کتاب کمی خسته کننده میشه
برگرفته از goodreads «به این نتیجه رسیده‌ام که هیچ اندیشه ای در این دنیا آنقدر خوب و خیر نیست که بتواند تلاشی تعصب آمیز برای به کرسی ن��اندن آن اندیشه را توجیه کند.»
برگرفته از goodreads
مِستر کثافت درونگرا
3 out of 5 stars
۱۳۹۹/۵/۲۰
قسمت های، اول و جنگ جهانی دوم و روح پراگ و نقد کافکاش جذاب بود و الباقی داستان کشش نداشت و اتفاقاتی که بارها و بارها شنیدیم رو بازگو کرد
در کل مرسی آقای کلیما ❤️
برگرفته از goodreads
Farnaz Bayat
4 out of 5 stars
۱۴۰۰/۷/۱۱
The Trialراستش کتاب شروع خیلی قوی‌ای داشت و من هم از بخشهای تاریخیش لذت بردم هم از توصیف‌های نسبتاً طولانیش و فکر میکردم حتی یکی از کتابهای مورد علاقه‌ام توی این سبک بشه. ( در حد امتیاز پنج ! :)) )
نمیدونم دلیلش دانسته‌های تاریخی/سیاسی کم من بود یا کسل‌کننده شدن روند، اما اواسط کتاب بودم که دیگه یکم دلزده شدم و انگار زیاد توی دنبال کردن مطالب موفق نبودم.
ریویوهارو خوندم، برخلاف اکثر دوستان که به‌نظرشون فصل آخر زیادی طولانی بود و زیاد جذابیت نداشت، به دلیل علاقه‌ی زیادم به کافکا، من این فصل پایانی رو خیلی هم دوست داشتم؛ به‌خصوص بخشی که مربوط به داستان "
محاکمه" و مفاهیم استعاری‌اش بود رو چندین بار خوندم! گرچه درک میکنم که تا حدی میشه اون رو نسبت به بقیه‌ی فصول بی‌ربط شمرد.
در کل با اینکه لذت بردم، تعریفات دیگران نه، بلکه شروع خود کتاب توقع من رو بالا برد و یه کوچولو ناامید شدم. :(
برگرفته از goodreadsنمیدونم فقط من احساس کردم که نویسنده حالتهای نارسیستی داره و خیلی فکر میکنه فرد مهمیه یا شما هم اینطور بودید !؟
نتونستم به خوندنش ادامه بدم
بای بای روح پراگ
شاید یه موقعی تا آخر بخونمت
حالا که نه ...
برگرفته از goodreads
Sayyid Morakabi
5 out of 5 stars
۱۳۹۵/۱۰/۱۵
شاید این که نویسنده‌هایی مثل
آرنت،
کوندرا،
دراکولیچ و نویسنده‌ی این کتاب،
کلیما اینقدر به ما می‌چسبند به دلیل روایت وضعیت مشترکشان با ما یعنی «مذهبی روشنفکر ذیل حکومت چپ توتالیتر» است. ویژگی بارز این کتاب، درعین ضدیت با کمونیسم، عدم شیفتگی به لیبرالیسم است. من همیشه (شاید متأسفانه) با nonfiction نزدیک‌تر بوده‌ام و به همین علت، از کوندرا دوست‌تر داشتمش. اعجاب‌برانگیزی این کتاب برای من در سطح
گزارش به خاک یونان بود و اگر امکانش بود به آن بیش از ۵ ستاره امتیاز می‌دادم. به دلایل الهی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مجبورم آن را در لیست کتابهای «ضروری» قرار دهم.
Kebrit !!!
4 out of 5 stars
۱۳۸۹/۲/۲۷
این پیشرفت عظیمی است. میلیاردها نفر به تماشای حمله‌ها، پاس‌ها و حملات انحرافی می‌نشینند، میلیاردها نفر مارادونا را هنگامی که گل را آن قدر هوشمندانه با دست به ثمر می‌رساند که حتی داور متوجه نمی‌شود، و در نتیجه، تیم مارادونا به فینال راه می‌یابد و در دنیا بهترین میشود تماشا می‌کنند. به احتمال اکثر تماشاگران این بازی شوکه شدند، و برای یک لحظه عذاب شدید ناشی از تردید، نوعی خاطره‌ی کودکی و دنیای قصه‌های پریان را احساس کردند، که در آنها حقیقت پیروز میشود، دروغ برملا میشود، و فریب و تقلب به مجازات می‌رسد. اما یک میلیارد انسان این را هم یاد گرفتند که چیزهایی از این قبیل فقط در قصه‌های پریان اتفاق می‌افتند، و دنیایی که در آن زندگی میکنیم به مارادونا ارج می‌نهد. و در میان ما دانشجویان سخت‌کوش بیشتری به این نتیجه رسیدند که هر کاری که به پیروزی منجر شود سرانجام توجیه خواهد شد.
... چه سزاوار است که مارادونا گل خود را با دست به ثمر می‌رساند، و ناوراتیلووا هفت تا اتومبیل دارد. هر دوی آنها قهرمانهای عصر مایند، و هر عصری همان قهرمان‌هایی را دارد که شایسته‌ی آن است.
برگرفته از goodreads
Mohammad reza khorasanizadeh
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۲/۲۰
کتاب مجموعه چند یادداشت از نویسنده است. در ابتدا مختصری از دوران کودکیش و نوجوانی و جوانیش که در اردوگاه های نازی ها و بعد در شرایط خفقان تحت حکومت شوروی سوسیالیست گذشت می‌گوید که واقعا زیبا، تکان دهنده و دقیق و با جزئیات خوبی نوشته شده
در ادامه از نقش فرهنگ و نویسندگان و بطور کلی اهالی فرهنگ در شهر پراگ و تغییر و تحولات سیاسی اجتماعی کشور چک می‌گوید
در کل یک کتاب با رویکرد فرهنگ و اثرات آن بر جامعه پراگ و چک می‌باشد
The book is a collection of several notes by the author. First, a brief account of his childhood, adolescence, and youth, spent in Nazi concentration camps and then under suffocating conditions under the Soviet Socialist regime, The notes are really beautiful, shocking, accurate, and well-written.
He goes on to talk about the role of culture and writers, and the people of culture in general in Prague, and the changes in the country's socio-political situation.
In general, it is a book with a cultural approach and its effects on Prague and Czech society
برگرفته از goodreads
Sara Bachari
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۳/۱۶
کتاب در واقع مجموعه مقالاتی از کلیما است که در اونها جوامعی رو زیر ذره بین برده. جوامعی که خیلی از آن ها رو به سخت ترین و وحشتناک ترین شکل ممکن تجربه کرده ، یعنی از اردوگاه های نازی ها تا اونچه بعد از اونها و با روی کار اومدن کمونیسم تجربه کرده. با وجود اینکه آنچه توصیف کرده مربوط به گذشته است اما به طرز نا خوشایندی می شه خط به خطش رو درک کرد و افسوس خورد و در دنیای معاصر ردش رو پیدا کرد.
برگرفته از goodreadsاز آن کتاب هایی که باز هم میخوانمش.
سرگذشت ملت ها عجیب شبیه به هم است!
برگرفته از goodreads
Yasaman Safari
5 out of 5 stars
۱۳۹۷/۷/۱۳
کتاب بشدت فوق العاده ای بود .....تحلیل های اجتماعی و سیاسی بشدت خوبی داشت.....
برگرفته از goodreads
Shervin Hakimi
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۸/۴
من این کتاب را زمانی که سه ماه در پراگ بودم خواندم. باید تصور کنید که بعد از دیدن این شهر و فضای عجیبش آدم بی‌اختیار به این فکر می‌افتد که چه چیزی پراگ را پراگ کرده است؟
در هر صورت این کتاب از چندین مقاله تشکیل شده که هر کدام به صورت مستقیم - مثل فصل «روح پراگ» - یا غیر مستقیم - مابقی فصل‌ها - به پراگ و هویتش میپردازد.
در فصل اول ایوان کلیما در مورد کودکی‌اش وقتی که به ناچار او را به اردوگاه کار اجباری می‌فرستند صحبت میکند و فضای وحشتناک آن زمان پراگ و به طور کلی چکسلواکی سابق را نشان میدهد. در فصل‌های بعدی در مورد خفقان و وضعیت سیاسی/اجتماعی دوران کومونیستی و بعد از جنگ جهانی دوم میپردازد. در فصل «روح پراگ» هم به این که چرا پراگ پراگ است حرف می‌زند.
در فصل آخر نویسنده کار جالبی میکند و یک مقاله‌ی کامل در مورد کافکا مینویسد. نویسنده با تحلیل نامه‌ها و کارهای کافکا در سیر زمان به حالات روحی او میپردازد و این شخصیت را می‌کاود. بسیار بسیار تحلیل دلنشینی میکند.
اگر کافکا و یا پراگ برایتان یک علامت سوال بزرگ است پیشنهاد میکنم این کتاب را بخوانید.
پ.ن: بعد از اینکه فصل آخر کتاب را تمام کردم به این فکر افتادم که این شهر چقدر در کارهای کافکا بازتاب داشته است؟ احتمالا یک رگه‌های از پراگ باید کم و بیش در نوشته‌هایش پیدا شود که یاد یک بوک هولدری افتادم که آن زمان خریدم:
Amir Soleimani
5 out of 5 stars
۱۳۹۱/۱۱/۱
کتاب خوبی بود مجموعۀ مقالات و دغدغه های نویسنده، دغدغه هایی نظیر تولید زباله در عصر ما، خرافه، توتالیتاریسم، ادبیات و ... که با زبان شیوایی بیان شده و ترجمۀ روانی دارد.
خواندنش را بهمه دوستانم پیشنهاد میکنم.
برگرفته از goodreads
HaifaAhrari
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۸/۱۱
«ما می‌نوشتیم تا واقعیتی را که به نظر می‌آمد در حالِ فرورفتن و غرق شدنی ابدی در یک فراموشیِ تحمیلی‌ست، در حافظه‌هامان زنده نگه داریم. این جملهٔ «میلان کوندِرا» در «کتابِ خنده و فراموشی» به یادم می‌آید: «ملّت‌ها این‌گونه نابود میشوند که نخست حافظه‌شان را از آنها میدزدند، کتابهایشان را تباه می‌کنند، دانش‌شان را تباه می‌کنند، و تاریخشان را نیز؛ و بعد کسی دیگر می‌آید و کتابهای دیگری مینویسد، و دانش و آموزش دیگری به آنها میدهد، و تاریخ دیگری را جعل میکند.»
.
«رژیم توتالیتری هرآنچه که شهروند متوسط را برمی‌آشوبد، از میان برمیدارد و دست به اقداماتی می‌زند که چنین شهروندی را سخت تحت تأثیر قرار میدهد. رژیم توتالیتری از آنچه در طول رسیدنش به قدرت مصادره کرده یا دزدیده‌است جیره‌ای برای شهروندان مقرر میکند؛ رژیم توتالیتری کسانی را که با این رژیم مخالفت می‌کنند می‌ترساند، حبس میکند، یا می‌کشد و به این ترتیب یک وحدت و انسجام ملی را به نمایش می‌گذارد.»
.
«هر جامعه‌ای که بنایش بر بی‌صداقتی است و هر جرم و جنایتی را تحمل میکند با این بهانه که این بخشی از رفتار عادی انسانی است، رفتاری منحصر به مشتی از نخبگان، و گروه دیگری را هرقدر اندک و کوچک محروم میکند از غرور و شرفش و حتی حق زندگی‌اش، خودش را دستی دستی محکوم به انحطاط و نهایتا فروپاشی محض میکند.»
برگرفته از goodreads
Hassan Rezaei
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۶/۲۷
به گمان من هر کسی که این کتاب را بخواند مسلما توشه‌ای بر خواهد داشت و پشیمانی برایش در پی نخواهد داشت. پس اگر نخوانده‌اید حتما اضافه‌اش کنید به لیست خواندنی‌هایتان تا از این کتابِ کم حجم اما پر مغز فیض ببرید. نویسنده مطالبش را به زبانی بسیار روان و رسا نگاشته است که باعث میشود خواندن کتاب بسیار آسان و لذتبخش باشد. ترجمه هم بنظر من عالیست. خواندنِ این کتاب علی‌الخصوص برای مخاطب ایرانی مفید است از این حیث که نویسنده از شرایط زیست در وضعیتی گفته است که یک فرد ساکن در ایران با گوشت و پوست و استخوان آن را لمس کرده است و بله، همچنان در حال لمسش است. ممکن است با همهٔ نظرات نویسنده همسو نباشید اما بدون شک در آن لابلا‌ها به نکاتی برمیخورید که شما را به تامل وا می‌دارد. بخوانید خلاصه.
برگرفته از goodreadsکتاب، مجموعه‌ای از مقاله‌های ایوان کلیماست که در طول ۱۵ سال نوشته شده. پنج بخش دارد. در بخش اول نویسنده خاطراتش از اسارت در اردوگاه نازی‌ها را بازگو می کند. شروع کتاب عالی است. تجربه‌ی منحصر به فردی که کلیما در کودکی‌اش در این اردوگاه گذرانده -همان طور که خودش هم در کتاب می گوید- بر تمام زندگی‌اش، شخصیت‌اش و آثارش سایه انداخته. شانه به شانه شدن با مرگ، ترس از دست دادن و ترس لذت بردن از زندگی‌ای که هر آن ممکن است ازت بگیرندش در خط به خط جمله‌های این قسمت کتاب دیده میشود.
در قسمت دوم کتاب تعدادی مقاله‌ی کوتاه که نظریات اجتماعی کلیما را بیان می‌کنند آورده شده‌اند. موضوع این مقاله‌ها بسیار متنوع است، از محیط زیست گرفته تا نوشتن و فرهنگ و تمدن. در دو بخش بعدی، کلیما نظریات سیاسی و ادبی خودش را بیان می کند و در نهایت کتاب با نقدی بلند بر آثار کافکا به پایان می‌رسد.
قسمت اول کتاب بسیار هیجان انگیز و حتی میشود گفت حیرت آور است. خواندن خاطراتی که کلیما از کودکی‌اش بازگو میکند برای من از داستان خواندن هم جذاب‌تر بود. این خاطرات گاهی آنقدر وحشت‌آورند که به سختی میشود باور کرد واقعا اتفاق افتاده‌اند. تصویری هم که در مقاله‌ی «روح پراگ» از این شهر می‌سازد واقعا خواندنی است. در قسمت‌هایی که از انقلاب کمونیستی و انقلاب مخملی اخیر در کشورشان صحبت می کند شباهت‌های عجیبی بین شرایط آن زمان با شرایط فعلی کشور ما دیده میشود. آنقدر که آدم گاهی فراموش میکند مقاله راجع به چک نوشته شده و نه ایران. بیشتر آثار مهم کلیما در دوره‌ی بین دو انقلاب بزرگ کشورشان نوشته شده که همه چیز آن شرایط آدم را یاد این روزهای ایران می اندازد. اواسط کتاب یک کم خسته کننده میشود ولی باز جذابیت‌اش را به دست می‌آورد.
در مورد نقدی که بر آثار کافکا نوشته شده، نویسنده ادعای بزرگی را مطرح میکند که کافکا تقریبا به طور کامل نسبت به شرایط بیرونی و اجتماعی زمانه‌اش بی توجه بوده و کاملا غرق در دنیای درون‌اش است. البته این ادعا تا حد زیادی درست به نظر می‌رسد و همانطور که خود کلیما گفته از دلایل اصلی ماندگاری آثار کافکاست، اما به نظر می‌رسد یک کم زیاده روی کرده است. این ادعا که «محاکمه» و «گروه محکومین» کاملا برگرفته از تجربیات شخصی کافکا در روابط احساسی‌اش است یک کم عجیب به نظر می‌رسد. به هر حال در پایان همین نقد به نوعی به این مطلب هم اشاره شده است.
ترجمه خشایار دیهیمی عالی و استادانه است.
برگرفته از goodreads
Mozhdeh Ariannezhad
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۲/۱۴
من این کتاب رو چون نویسنده‌ش زندگی عجیبی داشت برای خوندن انتخاب کردم. حس کردم اگه حتی کمی از تجربه‌هاش از زندگی در اردوگاههای اجباری کار زمان جنگ جهانی دوم رو وارد کتابش کرده باشه، حتما ارزش خوندن داره و البته اشتباه نکرده بودم. به‌علاوه که پراگ هم جز شهرهای دوست‌داشتنی منه.
کتاب در واقع چندین مقاله‌ست در باب چیزهای مختلف، از جنگ جهانی دوم گرفته تا چک زیر یوغ شوروی و کمونیست تا انقلاب مخملی تا کافکا. بیشتر از همه، سرنوشت پراگ و مردمش و روشنفکرانش و فرهنگش در دوران کمونیست. خوندنش خالی از لطف نبود و اشتیاق من رو به خوندن کتابهای غیرداستانی تقویت کرد.
برگرفته از goodreadsکتاب بعضا پاره‌های جالبی دارد. تکه‌تکه نوشته‌هایی که نظرگیر و شورانگیزند. اما روی هم رفته بیشتر انشایی به نظر می‌رسد که برخی عارضه‌های زیستیِ جوامع توتالیتر-که از قضا به خوبی می‌شناسیم‌شان- را دستمالی میکند. کتاب را سالها بود که هدیه گرفته بودم و در خانه‌ی پدری خاک می‌خورد اما خواندنش انصافا چیزی بر من نیافزود. حتی آن شرحِ ویکی‌پدیاییِ با نثرِ دبیرستانی از پراگ هم خبری از روحِ پراگ نمی‌داد.
برگرفته از goodreads
Sadra Kharrazi
2 out of 5 stars
۱۴۰۱/۶/۱۴
من با فاصله ای که گرفتم به این نتیجه رسیده ام که هر تعصبی از هر نوع پیش شرط روانی، پیش درآمد خشونت و وحشت است؛ به این نتیجه رسیده ام که هیچ اندیشه ای در دنیا آنقدر خیر و خوب نیست که بتواند تلاشی تعصب آمیز برای به کرسی نشاندن آن را توجیه کند. تنها امید نجات جهان دوری از تساهل و تسامح است.
برگرفته از goodreads
Shaghayegh.l3
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۳/۱۰
مدتها از خوندن و اوایل از خریدن این کتاب دوری میکردم چون کاملا سیاسی و خلاف میلم می‌دیدمش، اما چقدر این کتاب حفره‌های گله و شکایتم از جامعه و آدم‌ها و اوضاع دنیا رو پر کرد و چقدر حرف دل بود. با چیزی که فکر میکردم کاملا تفاوت داشت و توصیف‌های راحتش به دلم نشست.
برگرفته از goodreads
Parsa Sotoodehnia
2 out of 5 stars
۱۳۹۹/۳/۱۱
نوشتن و امیتاز دادن به کتابی که شامل چند مقاله متفاوت هست کار بسیار دشوار هست.
ممکنه از یک مقاله خوشت بیاد و از یکی نه و نمیتونی با خودت به توافق برسی برای گفتن یک نظر واحد...
من بخش سوم و چهارم کتاب رو دوست داشتم (که شامل شروع و پایان توتالیتاریسم و مسائل فرهنگی مرتبط با ان هست) که به شدت روان و به اندازه بدون تکلف بودن و حاوی نکات نو و زاویه دید متفاوتی بود
حقیقتش فصل های ابتدای به نظرم با لحنی خشن, مغرورانه و خود برتر بینانه نوشته شده بودن و این لحن نه تنها منو جذب نمیکنه بلکه باعث میشه به شدت عصبی بشم همچنین محتوای آشفته و کلام پرتکلف نویسنده و داشتن محتوای شامل زباله و تموم شدن نفت تا فقر زبان و خوشبختی یک مقدار کنار هم بودنشون برای من عجیب بود و اگر برنامه همخوانی با دوستی و خوندن نظرات اکثرا مثبت دوستان در اینجا نبود بعید میدونم میتونستم کتاب رو ادامه بدم
(بعد از اتمام کتاب دوباره صد صفحه اول رو خوندم که مطمئن بشم نظرم تحت تاثیر شرایط و احساسات زمان مطالعه نبوده باشه و خب نظرم عوض نشد)
کتاب رو به شدت پیشنهاد میکنم اما تنها بخش سوم و چهارم .
برگرفته از goodreads
Nazanin Banaei
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۴/۱۸
با خشم و بغض خوندمش. درستش اینه که باز هم در این زمینه کتاب بخونم اما به دلیل تجربیات به شدت نزدیکی که در این برهه با پراگ اون سالها داریم، یجورایی انگار تجربه ی دوباره ی همه چیزه و به شدت فرسوده کننده! آرزو داشتم در جهانی دیگر متولد میشدم یا در کشور دیگر، بعد برای دانش عمومی خودم و برای مقایسه زندگی خودم با زندگی به لجن کشیده شده ی مردم ساکن در نظام های ایدئولوژیک، توتالیتر و دوقطبی میخوندمش.کاش بتونم از خشم فاصله بگیرم همونجوری که کلیما فاصله گرفته. کاش بشه با فاصله به این تجربیات چندباره ی تاریخ بشریت نگاه کرد و ازشون صرفن یاد گرفت.
برگرفته از goodreads
Farima Haghdadi
4 out of 5 stars
۱۳۹۳/۱/۸
قدرت توتالیتری معمولا منکر می شود که اصلا بحرانی وجود دارد و می کوشد از این موقعیت به نفع خویش بهره ببرد. یعنی می کوشد هر آن چیزی را که تا همین اواخر یک نیاز معمولی انسانی بود یک امتیاز مهم جلوه دهد، که به خاطر همین توتالیتریسم بدل به چیزی نایاب شده است. آن گاه به شهروندانش رشوه می دهد: حق داشتن سقفی بالای سر خود بدل به یک امتیاز می شود، و همچنین حق داشتن غذایی سالم، بهداشت و درمان، اطلاعات سانسور نشده، اجازه ی سفر، تعلیم و تربیت،گرما، و سرانجام خود زندگی.
برگرفته از goodreads
Sijat Smiles
4 out of 5 stars
۱۳۹۴/۷/۱۵
زیبا ترین چیزی که از این کتاب برداشت کردم دوری از تعصب بود.
=============
من, با فاصله ای که گرفته ام, به این نتیجه رسیده ام که هر تعصبی از هر نوع پیش شرط روانی, یا پیش درآمد خشونت و وحشت است,به این نتیجه رسیده ام که هیچ اندیشه ای در این دنیا آنقدر خوب و خیر نیست که بتواند تلاشی تعصب آمیز برای به کرسی نشاندن آن اندیشه را توجیه کند, تنها امید نجات در جهان این دوران تساهل و تسامح است.
=============
در یک کلام آنها که قربانیان یک نوع خاص از تعصب بودند اکثرا تسلیم تعصبی از نوع دیگر شدند.
برگرفته از goodreads
Amir Hossein
2 out of 5 stars
۱۳۹۵/۲/۸
کتاب خوبی است ولی نه آنچنان که دوستان ذوق زده شده اند، ایوان کلیما هم نویسنده ی خوبی است ولی بازهم نه آنچنان که دوستان ذوق مرگ شده اند.
بگذریم، یه جمله قشنگ از کتاب را انتخاب کرده تا دوستان بیش از پیش لذت ببرند: من از چگونگی نامشخص شدن مرزهای مرزهای میان درستکاری و نادرستی، از نحوه ی از بین رفتن قابل اعتماد بودن در دنیا و از اینکه انسان های بیشتر و بیشتری بدون ذره ای عذاب وجدان به دزدهای خرده پا تبدیل می شوند حقیقتا متاسفم
برگرفته از goodreads
Sadaf Salehi
4 out of 5 stars
۱۳۹۷/۵/۴
یک. باورنکردنی نیست که بلخخخخره موفق شدم تمومش کنم
دو. 3ستاره برای این کتاب و 10 ستاره برای دیدی که کنار همه حرفای قشنگ و تصویرسازیای واقع گرایانه ش، از خود پروسه کتاب خوندن به من داد. از لزوم درک بستری که توش یک کتاب نوشته شده، از study کردن حتی ساده ترین و خطی ترین داستانها، 10 ستاره برای دین شخصی که احتمالا تا همیشه به آقای کلیما پیدا کرده‌ام.
«روح پراگ» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/132390?utm_...
It's Blank
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱۰/۱
مقاله‌ی پایانی چیزی بود که انتظارشو نداشتم. توی باقی موارد، بخشی که راجع به جنگ نوشته شده بود فوق‌العاده، ناراحت‌کننده و سنگین بود. طوری که نمیشد بیشتر از چند صفحه خوند در روز. مقالات بعد از جنگ چند بخش بودن. بعضی راجع به وضعیت مملکت که هر لحظه‌ش دقیقا مثل مملکت خودمون بود. طوری بود که انگار به یکی گفتی راجع به این روزامون بنویس و خیلی خوب و هم از داخل و هم از بیرون قضیه رو درک کرده و برات نوشته. و خب البته تلخ بود. تنها بخش خوبش این بود که می‌گفت تموم میشه بالاخره.
برگرفته از goodreads
Alieh Ashtari
4 out of 5 stars
۱۳۸۸/۷/۸
برخی از مقالات این کتاب به طرز عجیبی با شرایط امروز کشورمان هماهنگی و همخوانی دارد
خواندنش را توصیه می کنم
برگرفته از goodreadsپنجاه صفحه ای خوندم و کتاب عاالیه. فکر نمی کردم انقدر خوب باشه با تعریف های همگانی
برگرفته از goodreadsعالیه این...توصیه می کنم بسیااااااااااار
برگرفته از goodreadsاین کتاب شامل چند مقاله، يادداشت و گفت وگوي فيليپ راث نويسنده مشهور امريکايي با ايوان کليما است که ظاهراً يکي دوسال بعد از انقلاب مخملي چک انجام شده است. "ایوان کلیما" در پراگ به دنیا آمده و زمانی که خود و خانواده اش توسط نازی ها دستگیر میشوند، به یهودی بودن خود پی میبرد. به صورت معجزه آسایی از اردوگاه نازی ها جان سالم به در میبرد و در سنین نوجوانی به نویسندگی روی می آورد.
روح پراگ شامل مقاله هایی با مضامین مختلف نظیر جنگ، سیاست، زندگی، تاریخ، ادبیات و .. است.
فصل اول کتاب دربردارنده داستان زندگی "ایوان کلیما" در اردوگاه نازی ها و مسائل و مشکلات آن و چگونگی نویسنده شدن وی و توصیفاتی از شهر پراگ است.
هر شهری مثل یك آدم است: اگر رابطه اصیلی با آن برقرار نكنیم، فقط نامی بر جای می‌ماند، یك شكل و صورت بیرونی كه خیلی زود از حافظه و خاطره‌مان میرود و رنگ می‌بازد. برای برقرار كردن چنین رابطه‌ای، باید بتوانیم شهر را با دقت ببینیم و شخصیت خاص و استثنایی آن را دریابیم، آن «من» شهر، روح شهر، هویت آن و شرایط زندگی آن كه در طول زمان و در عرض مكان آن پدید آمده است.
فصل دوم کتاب شامل نظریات "ایوان کلیما" درباره زبان، فرهنگ و تمدن، امید، صداقت و ... است. وی معتقد است زبان چک رو به انحطاط میرود و گنجینه واژگانش در حال فقیر شدن است. کلیما ��یوند مردم و تمدن را مانند پیوند مرگ و زندگی میداند که با از بین رفتن تمدن، مردم نیز به همراه آن خواهند مرد و در جایی بیان میکند که حتی اگر با از بین رفتن تمدن، مردم به زندگی خود ادامه دهند، این نومیدی است که آنها را از پا در خواهد آورد.
اما ایمان به چیزی بزرگتر از خویش چه سودی برای انسان میتواند داشته باشد اگر که انسان امیدی به این نداشته باشد که آن نیروی بزرگتر هم به نوبه خود او را به حساب می آورد؟
کلیما معتقد است که هر عصری بتها و قهرمانهای خودش را دارد. دیگر از آن دورانی که مردم پیامبران را میستودند و یا از شنیدن نام هنرمندان دچار خلسه میشدند و یا به ستایش شاعران و نویسندگان میپرداختند گذشته است.
هر عصری قهرمانانی دارد که شایسته ی آن عصر آن عصر است.
فصل سوم پیرامون نظام توتالیتاریسم و مسئله قدرت نظراتی ارائه میشود و فصل چهارم مباحثی چون ادبیات مذهب سککولار و سنت و محدودیت ها را مطرح میکند و فصل پنجم به کافکا و آثارش میپردازد.
من به شخصه از فصل سوم به بعد کتاب چندان ارتباطی برقرار نکردم. شاید برخی از مسائل مطرح شده در این فصول برای جامعه کنونی من نیز صادق باشد و به عینه برخی از این مسائل را دیده و یا لمس کرده باشم، ولی آنچه مهم است ادبیات به کار گرفته شده در بیان مسائل است که برای من کششی ایجاد نکرد. چندین بار میخواستم کتاب را تمام نشده رها کنم ولی با خواندن نقدهای مختلفی که بر این کتاب نوشته شده، باز هم ادامه دادم و نهایتا نظرم به همان منوالی که بود، باقی ماند. پس به شخصه کتاب را توصیه نمیکنم اگر چه فصول آغازین کتاب ارزش خواندن را دارند!
برگرفته از goodreads
Samira Fadaei
5 out of 5 stars
۱۳۹۷/۳/۱۷
.
روح پراگ، كتابى كه شايد ما ايرانى ها خيلى راحت بتونيم دركش كنيم
چون بعضى درد ها رو فقط يك درد كشيده ميتونه بفهمه
اسيرى در يك حكومت #توتاليتر
بلايى كه در جنگ سرد به سر مردم جهان اومد
و چه تلخ كشورهايى كه اسير طرف كمونيستى شدن
چه روزگار سختى ...
از كتاب ، از نويسنده ، خيلى خيلى خوشم اومد . چرا ؟؟؟ چون اون روح شفافش رو ديدم . نويسنده اى كه هم از جنايت نازى ها گفت ، هم از جنايت شوروى
برخلاف ديگر نويسنده ها كه فقط براى خودشيرينى ، مدام از جنايت نازى ها حرف ميزنن
ايوان كليما در اين كتاب گفت :
.
زمانى طول كشيد تا درست متوجه شوم كه غالباً اين نيروهاى خير و شر نيستند كه با يكديگر نبرد مى كنند ، بلكه صرفاً نيروهاى شر متفاوتند كه با همديگر براى سلطه بر جهان رقابت مى كنند .
.
جمله اى كه خيلى خيلى دوسش داشتم و اصلا خيلى كيف كردم .اين جمله اين بود : 👇🏻
.
در هر چند ثانيه كتاب تازه اى منتشر مى شود . كتاب هايى كه اكثرشان بخشى از همان صداى گنگ مداومى هستند كه نمى گذارند ما خوب بشنويم . حتى كتاب هم دارد بدل به ابزارى براى فراموشى مى شود🙂 (تو كشور ما اين كتاب ها خيلى زيادن و تا چاپ ٥٠ هم ميرن 😶 )
.
.
.
يه پاراگراف باعث شد كه سرم رو برم محكم بكوبم به ديوار
البته بعدش خوشحال شدم كه احمق ها همه جاى دنيا هستند
ايوان كليما يجورايى به مردم خودش تيكه ميندازه و ميگه
سال ١٩٤٨ تظاهرات عظيمى با شعارهايى مبنى بر بيرون راندن دموكراسى از كشور بر پا شد
****(چهل )سال بعد ****
شعارها در جهت پايان دادن به ديكتاتورى بود 😐
.
خلاصه اينكه من كلا با كتاب هايى كه محتواش انتقاد به حكومت هاى كمونيستيه به شدت حال مى كنم البته انتقاد كه چه عرض كنم
بيشتر رو كردن چهره ى اين حكومت جنايتكاره
شايد ما مردم درس بگيريم
ولى نمى گيريم
ايوان كليما ميگه ما مى نويشتيم تا واقعيتى را كه به نظر مى آمد در حال فرو رفتن و غرق شدنى ابدى در يك فراموشى تحميلى است ، در حافظه مان زنده نگه داريم .
يك نقل قول از ميلان كوندرا در كتاب هست كه ميگه :
ملت ها اينگونه نابود مى شوند كه نخست حافظه شان وا از آن ها مى دزدند ، كتاب هايشان را تباه مى كنند ، دانش شان را تباه مى كنند و تاريخشان را نيز . و بعد كسى ديگر مى آيد و كتاب هاى ديگرى مى نويسد ،دانش و آموزش ديگرى به آن ها مى دهد ، و تاريخ ديگرى را جعل مى كند 🙂
برگرفته از goodreads
Nazanin Sherafati
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۳/۱۹
#برشی_از_کتاب : هر جامعه‌ای که بنایش بر بی صداقتی است و هر جرم و جنایتی را تحمل میکند با این بهانه که بخشی از رفتار عادی انسانی است خودش را دستی دستی محکوم به انحطاط اخلاقی و نهایتاً فروپاشی محض می کند.
روح پراگ اثر ایوان کلیما، نویسنده اهل چک است که در برگیرنده خلاصه ای از پانزده مقاله مختلف اوست که در زمینه های مختلفی نوشته شده اند. این کتاب که شامل پنج فصل است نه میتواند داستانی باشد نه غیرداستانی! چرا که شامل هردوی اینهاست. در فصل اول کودکی نویسنده و دوران تلخ اسارت در اردوگاه های مرگ آلمانی تشریح میشود و در فصل های بعدی با اشاره به خاطرات مختلف، ن��رات، تحلیل ها و نقدهای نویسنده را در زمینه های مختلفی چون زبان، فرهنگ، دین، قدرت و نویسندگی می‌خوانیم. فصل آخر کتاب که به تحلیل آثار کافکا میپردازد بسیار جالب و مفید است و کافکا را از دید کاملا متفاوتی بررسی میکند که میتواند به شما کمک کند از این به بعد آثار این نویسنده پیچیده نویس را راحت‌تر بفهمید. با وجود حجم کم اثر، به اغلب مطالب مهمی که میشد پرداخت، پرداخته شده است. آنچه که در این اثر جایش خالی است پاورقی هایی است که می‌توانست به کمک حافظه تاریخی خواننده بیاید. البته که مترجم در این زمینه وظیفه ای ندارد اما با توجه به اینکه نام ها، وقایع و برخی تاریخ های خاصی که در این کتاب اشاره شده برای یک خواننده اهل چک، اسلواکی یا شوروی سابق کاملا قابل فهم و آشناست اما برای یک خواننده خارجی چطور؟! اگر مترجم پاورقی های کوچکی برای برخی موارد می‌گذاشت جذابیت خواندن این اثر دوچندان میشد.
کتاب روح پراگ در ٢٢۶صفحه با ترجمه خوب خشایار دیهیمی از نشر نی، به بازار کتاب عرضه شده است.
#برشی_از_کتاب : قدرتی که اندیشیده و عامدانه برای نفع خودش تصمیم می گیرد کسی یا کسانی را بکشد همواره قدرتِ جنایتکار خواهد ماند، حتی اگر بعدا مبانی اخلاقی اش را تغییر بدهد؛ سعی کند گذشته اش را به فراموشی بسپارد یا گذشته‌اش را انکار کند. قدرت جنایتکار خطری برای کل جامعه بشری بوده، هست و خواهد بود.
برگرفته از goodreads
The Zahra.
2 out of 5 stars
۱۳۹۹/۶/۷
راستش کتاب رو برای یک همخوانی دوستانه انتخاب کرده بودیم و فکر میکردم یکی دو روزه تمومش کنم، ولی تا الان که چهارروز گذشته هنوز حدود نصفش رو خوندم و به سختی میتونم اصلا خودم رو مجاب کنم که کتاب رو دستم بگیرم و بخونم! پس فکر نمیکنم اصلا کتاب رو ادامه بدم.
کتاب از دو بخش تشکیل شده: بخش 1 خاطراتی درباره گذراندن زندگی در اردوگاه کار اجباری آلمان نازی و بخش 2 مقالاتی پراکنده درباره نحوه حکومت و سیاست و انتقادات وارده برا حکومت چک.
قاعدتا بخش اول برای من جذاب‌تر بود با این که همان هم نثر روانی نداشت اما من از توصیفاتی که از احساسات یک کودک میکرد بسیار لذت بردم، تمام شادی‌ها، جزئیات و ریزنگری‌هایی که یک کودک دارد، تمام ترس‌هایش و سختی‌هایی که می‌کشد و متوجه نمی‌شود را به خوبی به تصویر کشیده بود. البته این بخش هم کمی برای من تکراری بود، جز زاویه دیدش که از دید یک کودک بود تمام اتفاقات تکراری در کتابهای دیگر مرتبط به جنگ جهانی بودند و هیچ چیز جدیدی نداشت.
درباره بخش دوم می‌توانم بگویم پراکندگی دیوانه‌ام کرد:/ یک سری یادداشت‌های جداجدای نویسنده ست که همه را با هم جمع کرده و واقعا کوچک‌ترین ارتباطی بین آنها دیده نمی‌شود. چیزی که خیلی بامزه بود این بود که انگار بعضی انتقادهایش از حکومت‌های ناسیونالیستی و چک آن‌وقت‌ها بسیار شبیه حکومت حال‌حاضر کشور خودمان است، توصیفات و انتقاداتی که میکند بسیار شبیه اتفاقات توی ایران است و البته نهایتا راه‌حلی هم داده نمی‌شود.
من انتظار داشتم با یک رمان داستانی تاریخی روبه‌رو شوم و راستش خیلی این کتاب به دلم ننشست، شاید به خاطر فضای حکومتی سیاسی‌اش که از آن دور بودم.
لینک کتاب صوتی در طاقچه:
https://taaghche.com/audiobook/82733
Livewithbooks
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱۲/۲۵
روح پراگ به مانند نشستن پای حرف های یک آدم حسابی بی شیله و پیله است. خودش را صاحب نظر و متخصص نمی داند اما مگر باید در هر چیزی متخصص بود تا خوب نوشت؟ ایوان کلیما بهتر از هر متخصصی شرح ماجرا میدهد اما مانند آنها از کلمات قلمبه استفاده نمی کند و دانسته هایش را در چشم مخاطبش نمی کند. روح پراگ همانند نویسنده اش زخمی است اما هنوز ادامه می دهد. شهری که اتفاقات زیادی از سر گذرانده، ویران شده، نادیده گرفته شده، اما دوباره سر پا شده.
این کتاب، داستان نیست. مجموعه مقالاتی و نوشته هایی ست که کلیما دلش نمیخواست بی مخاطب بماند. از فرهنگ و ادبیات و قلم می‌گوید تا اجتماع و سیاست و کافکا. کودکی کلیما در اردوگاه کار اجباری گذشت. هم استبداد نازی ها شاملش شد و هم استبداد استالین. هم طعم اردوگاه را چشید و هم طعم جنگ را. از تمام این ها زنده بیرون آمد ولی با این حال به چیزی تعصب ندارد و خودش را تافته جدا بافته نمی داند چرا که معتقد است که تمام این ها باعث شد بهتر بنویسد، حتی زمانی که قلم ممنوع شده بود.
پ.ن: همه بخش های کتاب رو دوست داشتم. بخشی که از همه بیشتر دوست داشتم شروع و پایان توتالیتاریسم و همین طور بخش آخر که مربوط به کافکا و نقد آثارش بود.
برگرفته از goodreads
Saham Sharifi
4 out of 5 stars
۱۳۹۵/۶/۱۶
خوب بود، حتی به نظرم امتیاز 4.5 هم می‌تونه داشته باشه، مخصوصا بخش‌هایی که نویسنده از ترس ناشی از محیط صحبت کرده که چطور در ناخودآگاه آدم‌ها رخنه میکنه حتی برای مدت‌های مدید... حکومت‌های توتالیتر و مستنبد، اخلاقیات و تعمق روی مسائل اینچنینی رو به نظرم زیبا نوشته. در کل توصیه میکنم.
***
از کتاب:
لحظه ای که یک رژیم جنایتکار اصول پذیرفته شده ی قانون را نقض می کند، لحظه ای که جنایت مجاز دانسته می شود، هنگامی که برخی از مردم، که بالاتر از قانون قرار دارند، می کوشند دیگران را از منزلت، شرافت و حقوق اولیه ی خود محروم کنند، اخلاقیات مردم عمیقاً تحت تأثیر قرار می گیرد. رژیم جنایتکار این را می داند و سعی می کند از طریق ایجاد رعب و وحشت به رفتار اخلاقی و شایسته ای تداوم بخشد که بدون آن هیچ جامعه ای، حتی جامعه ای که چنین رژیمی بر آن حکومت می کند، نمی تواند به وظیفه خود عمل کند. اما به اثبات رسیده است که در جایی که مردم انگیزه ی اخلاقی رفتار کردن را از دست داده اند، رعب و وحشت نمی تواند کار چندانی از پیش ببرد.
برگرفته از goodreads
Maryam Hosseini
3 out of 5 stars
۱۳۹۳/۱۰/۶
خب اینم از اوناس که همه خونده بودن و من نخونده بودم و از اونجایی که عشق عجیب غریبی به پراگ دارم دلم قیلی ویلی می‌رفت ببینم اون تو چی نوشته نویسنده. و خب البته الان که وسطای کتابم میبینم که کتاب ربط مستقیمی به پراگ نداره :)
کتاب یه مجموعه مقاله‌ست دربارۀ همه چی و هیچی. مثل این می‌مونه که ده سال دیگه من هوس کنم بعضی پستای وبلاگمو در قالب کتاب چاپ کنم. یه همچین حالی دارند یادداشتها.
مشهد که رفته بودم گرفتم بخونمش که خستگی‌م در بره. بیش از یک فصل رو نشد اون موقع بخونم. دیروز یکی از دوستان هی از کتاب حرف زد و هوایی‌م کرد و الان وقتایی که ملاصدرا حواسش پرت میشه و از پنجره اون ورُ نیگا میکنه، از محضرش درمی‌رم و سرمو میکنم تو این کتاب.
امتحان فلسفه اسلامی‌مو اگه بیفتم کلیما و اون دوست دوتایی باید پاسخگو باشند!
هاااان. یادم رفت بگم بعضی یادداشتهاش خیلی خوبه. بعضی عبارتا رو حتما آدم باید یه جا نقل کنه تا دق نکنه!
منم ترجمه فروغ پوریاوری رو دارم میخونم، نه دیهیمی.
برگرفته از goodreadsمن جدا برآشفته می‌شوم از اینکه چگونه مرزهای صداقت و بی‌صداقتی در این دنیا مغشوش میشوند و چگونه امکان اتکا و اعتماد به دیگران از صحنه جهان محو میشود، و چگونه روز به روز بیشتر مردم در این دنیا آفتابه دزد میشوند بی آنکه آرام دلشان به هم بخورد. یک رابین هود تحمل‌کردنی است، وقتی شایسته‌ی باقی ماندن در افسانه‌ها. اما جهانی که در آن رابین هود پشت سر هر صندوق‌دار مغازه‌ای یا هر باجه‌ی بلیط فروشی یا هر باجه‌ی بانکی کمین کرده است، جهانی که در آن چنین مردمانی می‌خواهند در خدمت ما باشند، می‌خواهند ما را از جایی به جایی ببرند یا سرگرممان کنند- چنین جهانی تحمل کردنی نیست، نه! البته این انتخاب هم پیش روی ماست که مثل آدمهای حسابی رفتار کنیم و آنها را نادیده بگیریم. سوال این است: آیا در چنین جهانی دیگر جایی هم برای آدمهای حسابی باقی می‌ماند؟
برگرفته از goodreads
Hadi Akbari
5 out of 5 stars
۱۳۹۸/۴/۳
حسی که در جای جای خواندن نوشته‌های کلیما خواندم وصف ناشدنی است، انگار چیزهایی است که منتظر بودم روزی کسی به من بگوید و حالا در تک تک سلول هایم صدای حق و حقیقتی که او می گوید را لمس میکنم.
او به خوبی حفره های قدرت تمامیت خواه را از روزهایی که در زندان‌های نازی ها گذرانده نشان میدهد، چهره ی کثیف سیاسیت را عریان می کند و بارها تذکرهایی به مخاطبش گوشزد می کند که انگار برای تمامی مردم جهان است نه فقط یک کشور نه فقط یک دیدگاه سیاسی.
همانطور که در دیدگاه های دیگر این کتاب قبلا دیده بودم، بدون شک این کتاب برای ما ایرانی‌ها مفید خواهد بود و شاید کمک کننده به مسیری که برای پیشرفت این سرزمین طی میکنیم.
فصل آخر درباره کافکاست و افرادی مثل من که کتاب های او را هنوز نخوانده‌اند این فصل برایشان باز می‌ماند تا روزی دیگر به سراغش بروند.
برگرفته از goodreads
Shaghayegh
3 out of 5 stars
۱۳۹۶/۳/۱۴
در اصل نمره ۳/۵
نیمه اول کتاب رو خیلی بیشتر دوست داشتم. تشابه فراوان وضعیت فعلی جامعه ما با شرایطی که نویسنده توصیف کرده جالب بود.
از متن کتاب:
کسی که از سر نیاز درونی، پیوسته محکم در برابر قدرتمندان می ایستد و همه چیز را به مخاطره می اندازد ، فقط و فقط یک امید کوچک دارد : با اعمال خود به آنهایی که بر مسند قدرت اند یادآور شود که قدرت از کجا می آید ، اصل قدرت و مسئولیت آنها چیست و شاید آنها را یک کمی انسان تر کند . اما چنین هدفی در نظر آنهایی که بر مسند قدرت اند و نیز در نظر تسلیم شدگان به قدرت ، بلاهت مطلق می نماید.
برگرفته از goodreads
Zeynab Gholami
3 out of 5 stars
۱۳۹۷/۶/۲۲
این کتاب مجموعه مقاله یا بهتر بگم مجموعه یادداشت هست. انتظاری که من از کتاب داشتم این بود که واقعیت نظام‌های کمونیستی (و به طور خاص پراگ) و وضع زندگی شهروندان‌شون رو در زمان استیلای کمونیسم توضیح بده. اما خیلی کلی گویی و پراکنده‌گویی در این زمینه کرده بود. طبق یادداشت خود نویسنده کتاب شامل پنج بخش میشه و برای من بهترین بخش‌هاش بخش چهارم (در مورد مشکلات موجود بر سر راه ادبیات مدرن) و خصوصا بخش پنجم (نقدی جالب و خوندنی درباره‌ی آثار کافکا) بود. (که البته ربط زیادی هم به انتظاری که از محتوای کتاب داشتم نداشت)
برگرفته از goodreads
Mohammad Sadegh Alizadeh
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۱/۲۰
خب مثل خیلی از ترجمه‌هایی که در داخل ایران به یکباره باب میشوند من نفهمیدم چرا باید این کتاب این قدر مهم باشد. ناگفته نماند تقریبا یک سوم کتاب که شامل دیدگاه‌ها و نقد نویسنده به مکاتب سوسیالیستی است، خیلی خوب است. هرچند به نظرم میشود به جای عبارت سوسیالیسم، هر مکتب مادی دیگر از جمله تفکر مدرنیستی غرب را هم قرار داد. این بخشهای کتاب واقعا برایم قابل استفاده بود. با این حال همه این بخشها در خوش‌بینانه ترین حالت یک سوم حجم کتاب را تشکیل می‌داد.
برگرفته از goodreads
Arian Fouladiasl
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱۰/۳
متاسفم که به عشقم، پراگ، دارم ۳ میدم.
من لیترالی عاشق پراگم، روزی اگه برم اونجا دیگه میتونم با خیال راحت بمیرم ولی این کتاب رو اصلا متوجه نمیشم.
مجموعه‌ی نامنظمی بود از مقاله های ایوان کلیما که اصلا متوجه نمیشدم واسه چی اینارو نوشته.
البته ناانصاف هم نباشم، فصل ۳رو واقعا پسندیدم ولی فصل ۴ و ۵ رو اصلا نتونستم بخونم همین مث روزنامه گذشتم ازش.
دو نمره واسه خود پراگ، یه نمره هم واسه فصل ۳.
ترجمه هم نرمال و اوکی بود.
برگرفته از goodreads
