هیولای هستی

معرفی کتاب هیولای هستی سفری با هایدگر در راه سینمای ترس آگاهانه

کتاب حاضر تلاشی است برای حرکت به سوی تألیف نظریه فیلم نوینی در پرتو آرای هایدگر. این نظریه، فیلم را به مثابه نوعی اندیشه برای زمانه معاصر می‌داند و معتقد است که فیلم می‌تواند به ما در درک بهتر هستی و جایگاه خودمان در آن کمک کند. در نظریه فیلم نوین، فیلم به مثابه Ereignis تلقی می‌شود، به این معنا که فیلم می‌تواند دریچه‌ای به سوی حقیقت هستی باشد.در نظریه فیلم نوین، رابطه میان فیلم و فلسفه بسیار عمیق و ناگسستنی تلقی می‌شود. فیلم می‌تواند به مثابه ابزاری برای طرح پرسش‌های فلسفی و کاوش در مفاهیم فلسفی به کار گرفته شود. 

قدمت حضور ترس در زندگی انسان همپای خلقت اوست. این مفهوم از یونان باستان تاکنون مورد توجه فلاسفه بوده است. در نظر مارتین هایدگر ترس یکی از مقومات وجود انسان و برسازنده هستی است که در سیری سلوک‌وار به ترس‌آگاهی منجر می‌شود. کتاب حاضر ضمن طرح این مضامین و تشریح سیر تبدیل پدیدار ترس به ترس‌آگاهی برای دازاین، نشان می‌دهد که این سیر تبدلی در عرصه هنر سینما و در بطن تحولات بیانی آن در گذر تاریخ، به صورت «رویداد حقیقت» در برخی آثار ارزشمند سینمایی، به ویژه در سینمای وحشت متجلی شده است.

این کتاب اساساً به فیلم به مثابه نوعی اندیشه برای زمانه معاصر نگریسته و با استفاده از آرای ژیل دلوز و نظریه فیلموسوفی دانیل فرامپتون نسبت میان فیلم و فلسفه را مورد تأمل قرار داده و نهایتاً فیلم را به مثابه کار هنری تشریح کرده است. فیلموسوفی، که از ترکیب دو واژه "فیلم" و "فلسفه" ساخته شده است، به مطالعه فیلم به مثابه نوعی اندیشه و تفکر می‌پردازد. این رویکرد، فیلم را صرفاً به عنوان یک سرگرمی یا اثر هنری در نظر نمی‌گیرد، بلکه آن را به عنوان ابزاری برای کاوش در مسائل فلسفی و هستی‌شناسی می‌داند.

به این ترتیب ضمن بررسی زمینه‌های شکل‌گیری سینمای انتقادی وحشت از منظری تاریخی، با تکیه بر اندیشه‌های نوئل کارول، سینتیا فریلند و جورج اوچوا، «شر» و «هیولا» به مثابه عناصر اساسی و مقوم سینمای وحشت مطرح شده و در مجموع تلاش شده است تا بدین طریق نوعی دستگاه فلسفی و نظریه فیلم جدید عرضه شود.

 کتاب هیولای هستی برای چه کسانی مناسب است؟

علاقه‌مندان به فلسفه هایدگر و  سینمای وحشت همچنین دانشجویان رشته‌های فلسفه، سینما و مطالعات فرهنگی مخاطبان این کتابند.