معرفی کتاب ایران جامعه کوتاه مدت
کتاب ایران، جامعه کوتاه‌مدت و اثر محمدعلی همایون کاتوزیان ، تاریخ‌دان برجسته ایرانی، به بررسی مسائل مربوط به تاریخ معاصر ایران می‌پردازد. این کتاب شامل چهار مقاله است که به ریشه‌های آشفتگی در جامعه ایران، از جنگ جهانی دوم تا انقلاب 1357، می‌پردازد.
مقاله اول: ایران، جامعه کوتاه‌مدت
در این مقاله، کاتوزیان به بررسی مشکلات توسعه‌ی سیاسی و اقتصادی بلندمدت در ایران می‌پردازد. او جامعه ایران را به "خانه‌ای کلنگی" تشبیه می‌کند که در معرض فروپاشی است و یکی از عوامل آن را را مشکل انباشت و توسعه، عدم وجود یک نظام اقتصادی کارآمد، و عدم توسعه پایدار برمی‌شمارد.
مقاله دوم: مشروعیت و جانشینی در تاریخ ایران
در این مقاله، به بررسی مفهوم مشروعیت و جانشینی در تاریخ ایران می‌پردازد. او به موضوعاتی مانند "فرّ ایزدی"، "فرمانروای کامل و دادگر"، "مشروعیت و شورش" و "مشکل جانشینی" می‌پردازد و از اشعار فردوسی برای توضیح این مفاهیم استفاده می‌کند.
مقاله سوم: انقلاب برای قانون
این مقاله به بررسی انقلاب مشروطه و تلاش برای وضع قانون در ایران می‌پردازد. نویسنده به نقش افرادی مانند سید جمال‌الدین اسدآبادی در این انقلاب اشاره می‌کند و تأثیر و نتیجه‌ی آن را بررسی می‌کند.
مقاله چهارم: شاعر جوان انقلابی
این مقاله به زندگی ملک‌الشعرای بهار، شاعر و فعال سیاسی مشروطه اختصاص دارد. و به فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی بهار، از جمله مبارزات او برای آزادی و عدالت.
درباره کتاب ایران جامعه کوتاه مدت
محمدعلی همایون کاتوزیان در این کتاب به جای روایت صرف تاریخ، به تحلیل عمیق مسائل و ریشه‌های آنها می‌پردازد. او با نقد دیدگاه‌های سنتی، نگاهی جدید به تاریخ ایران ارائه می‌دهد و با استفاده از چارچوب‌های نظری جامعه‌شناسی، به بررسی پدیده‌های مختلفی مانند بی‌ثباتی سیاسی، عدم توسعه اقتصادی، و فقدان مشروعیت در جامعه ایران می‌پردازد. کاتوزیان با اتکا به دانش وسیع خود در زمینه تاریخ و علوم اجتماعی، تصویری جامع از جامعه ایران ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که چگونه عوامل مختلف در طول تاریخ بر وضعیت فعلی ایران تاثیر گذاشته‌اند. همچنین با استفاده از شواهد و مدارک تاریخی، استدلال‌های قوی و متقاعد کننده‌ای ارائه می‌دهد. او به نقد نظرات رایج در مورد تاریخ ایران می‌پردازد و دیدگاه‌های جدیدی را مطرح می‌کند. نظریه‌ای جدید در مورد جامعه ایران ارائه می‌دهد. او معتقد است که جامعه ایران یک "جامعه کوتاه‌مدت" است، به این معنا که در آن ثبات و انسجام بلندمدت وجود ندارد.
