آلن دوباتن، فیلسوف و نویسنده مشهور انگلیسی، در کتاب «هنربه روایت مدرسهی دوباتن» با زبانی ساده و روان، به نقش هنر در ارتقای کیفیت زندگی میپردازد.او معتقد است که هنر میتواند به ما در درک و بیان احساسات، ارتباط عمیق تر با دنیای اطراف، معنادارتر کردن زندگی و غلبه بر چالش ها و مشکلات کمک کند. دوباتن آثار هنرمندان مختلفی مانند کاراواجو، رنوار، ونگوگ، و فریدا کالو را برررسی میکند و نشان میدهد که چگونه این آثار میتوانند بازتابی از تجربیات و احساسات مشترک بشری باشند. او همچنین به اهمیت آموزش هنر و نقش آن در پرورش نسلهای آینده میپردازد.
دوباتن به جای تمرکز بر تاریخ هنر یا تکنیکهای هنری، اینکه که هنر چگونه میتواند زندگی ما را غنیتر کند را توضیح میدهد. و برای توضیح مفاهیم فلسفی از مثالهای ملموس از آثار هنری استفاده میکند که این امر درک مطالب را برای خواننده آسانتر میکند. لحن کتاب صمیمانه و دوستانه است و این امر خواندن کتاب را لذتبخشتر میکند.