این کتاب خیلی روی من تاثیر گذاشت. همیشه از میزان استفاده از گوشیم ناراضی بودم. حس میکردم خیلی وقتم رو توی شبکه‌های مجازی هدر میدم.
این کتاب رو که خوندم، تمرین‌هاش رو عملی کردم و الان سبک زندگیم خیلی عوض شده و حالا راضی‌ترم.
کتاب در دو بخش نوشته شده.
بخش اول، میگه که چرا نیازه تا رفتارهای مجازی‌مونو عوض کنیم. این که شرکتهای انفورماتیک چقدر روی نقطه‌ضعف‌های ذهنی ما مانور میدن تا ما رو روز به روز معتادتر کنن و ما چقدر وقت تلف میکنیم اونجا و اگر درست و به اندازه استفاده کنیم مي‌تونیم از فایده‌هاشون استفاده کنیم اما وقتمون رو کمتر پاش تلف کنیم.
نویسنده مثال‌های زیادی میاره. نتایج تحقیقات رو نشون میده. حرفهای آدم‌هایی که مهندس بودن رو میگه. از تجربه‌های خیلی زیادی برای اثبات ادعاهاش استفاده میکنه و این کتاب رو خیلی جذاب می‌کرد. مثلا بخشی که از والدن دیوید ثورو حرف می‌زد واقعا برای من جذاب بود.
در بخش دوم هم راهکارهای عملی‌ای میده که چطور شروع کنیم. چطور کم کنیم، چطور به یه برنامه شخصی برای خودمون برسیم.
حرف کلی‌ش هم اینه که توی این کتاب، میخواد به یه فلسفه برسه. فلسفه این که به طور کلی چطور از تکنولوژی استفاده کنیم تا با بیشترین بازده ازشون استفاده کرده باشیم. نهایت سود، در کمترین وقتی که میشه براشون گذاشت.
یه بخشی داشت که از یه سبک زندگی حرف می‌زد که خیلی پول ذخیره میکنن که زود خودشونو بازنشست کنن. اون سبک زندگی خیلی برام جالب بود. اکثر کارا رو خودشون انجام میدن و از ابزارهای ساده استفاده میکنن و بیشتر به تغذیه اهمیت میدن و ...
خوبی کتاب اینه که از کلی چیز حرف می‌زنه -درقالب مثال‌های بسیارش- که آدم میتونه دنبالشون کنه و چیزای بیشتری ازش یاد بگیره.
بخش روابط اجتماعی‌ش برای من چالش‌بر‌انگیز بود. آدم‌هایی هستن در مجازی که من گاهی باهاشون کامنتی حرف مي‌زنم یا در حد کوچیکی چت میکنم. اینجا می‌گفت لازم نیست این آب‌باریکه‌ی ارتباطی رو حفظ کنی. اگر برات مهمن که ارتباط قوی‌تری رو باهاش شکل بده اگر نه، ارزش نگه���داشتن رو نداره. من شاید یکم با این قضیه مخالف باشم. شاید هم باید رفتارمو عوض کنم و آدم‌هایی که حاضر نیستم حذف کنم رو قدم بزرگ‌تری بردارم و ارتباطم رو باهاشون پر و پیمون‌تر کنم.
به نظرم کتاب خوبیه که هر کسی بخونه، هرکی که فکر میکنه داره زیاد با گوشیش ور میره.
برگرفته از goodreadsتهوع دیجیتال1.آن اوایل که تازه کتابفروش شده بودم، تمام حسِ خوبم از آنجا می‌آمد که شروع میکردم به حرف‌زدن با آدم‌ها و بعد از چند دقیقه، یک‌عالمه کتاب درجه یک و درست و حسابی به آنها می‌فروختم. پیشِ خودم خوشحال بودم که آدم‌ها امروز که به خانه می‌روند، کتابهای فوق‌العاده‌ای مثل جنایت و مکافات یا برادران کارامازوف را شروع به خواندن میکنند. ولی کم‌کم فهمیدم که به‌شدت اشتباه میکردم. یاد گرفتم که اصلِ هنرِ کتابفروشی در آن است که در آن چند دقیقه که حرف میزنی، بفهمی که "زمانِ" خواندنِ چه کتابی برای مخاطبت فرا رسیده. که با علایقی که دارد و چیزهایی که خوانده و شکلِ حرف‌زدنش با خودت دریابی که چه کتابی میتواند برای این لحظه‌اش درست‌ترین باشد. (خیلی دیر این‌را یاد گرفتم!)
2.این اواخر حس میکردم که افتاده‌ام وسطِ دنیایی که از همه طرف اضطراب‌آور است. به شدت به دنیای مجازی بابت این اضطرابم مظنون بودم. ولی با خودم می‌گفتم که میزان استفاده‌م در مقابل بقیه آدم‌هایی که میشناسم خیلی‌خیلی کم است و اصلا تاثیری ندارد. ولی باز هم اشتباه میکردم.
3.یک مفهومی هست به اسمِ "اضافه‌بار دیجیتال". به اطلاعاتی می‌گویند که از دنیای مجازی دریافت میکنیم ولی هیچ تاثیر مثبتی بر زندگی یا جهان‌بینی‌مان ندارد.
4.چند روز پیش ناگهان حس کردم که حالم دارد بد میشود. به گودریدز نگاه کردم و دیدم چه‌قدر با چند سال پیش فرق کرده برایم. الان که گودریدز را باز میکنم سیلی از اطلاعات سرازیر میشود به دنیایم. آدم‌های خیلی زیادی را می‌بینم که کتاب میخوانند یا ریویو می‌نویسند و صادقانه بگویم که برای من این همه زیاد است. واقعا یک لحظه احساس کردم چه‌قدر خودآزارانه است که باشم در دنیایی که کاملا ناخودآگاه و بی‌آنکه متوجه شوی، قطره‌قطره زهرِ اضطراب را میریزد در زندگی‌‌ت. دیگر بریده بودم.
5."زمانِ" خواندنِ این کتاب برای من رسیده بود. کلماتش همه انگار کلمات من بودند. شروع کردم به حریصانه خواندنش و همزمان بستن یا بیخیال شدن شبکه‌های مجازیم. پیش خودم تصمیم گرفتم یک هفته، یک هفته‌ی تمام، آهسته زندگی کنم.
6.بابای رعنا یک حرفی دارد که به نظرم درست‌ترین است: سخت‌ترین کارِ دنیا، هیچ کاری‌نکردن است!
7.اغلبمان نمیتوانیم یک لحظه بیخیال شویم! نمیتوانیم بدون یک لحظه نپریدن از کاری به کار دیگر، زندگیمان را پیش ببریم. فناوری، شیمیِ مغزمان را تغییر میدهد. چیزی نیست که صرفا بتوان اراده کرد و درستش کرد. درست کردنش هم کار راحتی نیست. میل به تازگی و واکنش‌نشان دادن به نوتیفیکشن‌ها و کامنت‌ها و پُست‌های جدید و لایک کردن، اغلب دست خودمان نیست. اینها دست می‌گذارند روی عمیق‌ترین رفتارهایی که طی میلیون‌ها سال تکامل، در ما نهادینه شده‌اند.
8.یک هفته برای خودم آهستگی تجویز کردم. شروع کردم به کارهایی که همیشه دلم میخواست یک روز انجام بدهم: شروع کردم به باغبانی و ساعتها فرهنگ گیاهان را ورق زدن و یادداشت برداشتن درباره گیاهان و عادت‌ها و نیازهای عجیبشان، شروع کردم به ساعتها کنسرتِ موسیقیِ بی‌کلام دیدن: از کمانچه و تنبور گرفته تا پیانو و ویلنسل و گیتار الکتریک و درامز.(و واقعا خوش گذشت!) به جای پیام دادن به دوستانم، بهشان زنگ زدم و صدایشان را شنیدم. موقع بیرون رفتن و قدم‌زدن، گوشی و هندزفری‌ام را خانه میگذاشتم و بارِ روانی حمل‌شان را بر دوش نمی‌کشیدم. بدون همه اینها، تماشای دنیای اطرافم شیرین‌تر شد.
9. محمد ملاعباسی، یک‌جایی در مجله ترجمان درباره این می‌نویسد که گاهی از اوقات، "زمانِ" آن میرسد که آدم‌ها، چیزهای زندگی گذشته‌شان را به دور بریزند:
گویی اینجور دورریختن‌ها نوعی شروع دوباره است؛ نشانه‌ای برای پشت‌سر‌گذاشتنِ امیدی که ناامید شده، یا روزهایی که به شلوغی و تلخی و ناخوشی سپری شده؛ فراموش‌کردن گذشته و تعهد به حال؛ تلاش برای آغاز زندگی‌‌ای جدید در لحظه کنونی؛ پاک‌کردن زنگارهای قدیمی و جست‌و‌جوی دوباره‌ی نیک‌بختی؛ نوعی"توبه" یا شاید "مراقبه"؛ مکانیسمی غریزی برای جان‌به‌دربردن از غصه.
11. گودریدز را دوست دارم. نگاه کردن به زندگیِ کتابیِ آدم‌ها از همان سال‌های بچگی تا الان برایم جذاب بوده و هست. گاهی دلم میخواست گودریدز کمی زنده‌تر بود: که به جای لایک‌کردن و نوشتن کامنت برای آدم‌ها، شروع کنی باهاشان صحبت کردن و شنیدنِ نت‌های صدایشان وقتی از خواندن کتابی به ذوق آمده‌اند.(این یکی از جذاب‌ترین بخش های کتابفروش‌بودن است!)
گاهی دلم میخواهد که میشد یک گروهِ کتابخوانی درست و حسابی در گودریدز راه انداخت.
با این‌حال دلم میخواهد کمی اینجا راحت‌تر باشم. بدون توجه به حوصله آدم‌ها، وقت‌هایی که دلم میخواهد ریویوهای بلند بنویسم و به جای لایک کردن، بیشتر کامنت بگذارم و سعی کنم خلوت‌تر کنم دایره‌ی دوستانِ گودریدز را. یکم هم در چیدمان کتاب‌ها و چیزهای دیگر تغییر بدهم :)
12. حس خوشبختیِ پیدا کردنِ کتاب درست در "زمانِ" درست، با هیچ چیز قابل مقایسه نیست!
برگرفته از goodreads
Majeed Estiri
5 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱۲/۱۹
اگر از تاثیرات زیست مجازی بر زندگیتان خسته هستید این کتاب برای شماست اما اگر فکر میکنید حساب کاربری تان در شبکه های اجتماعی «خود شما» است پس طرفش نروید.
یکی از چیزهایی که نویسنده این کتاب میگوید و شاید خیلی از ما قبلا بهش رسیده باشیم این است که برای استفاده بهینه از شبکه های اجتماعی چاره ای جز محدود کردن زمان حضور در آنها نیست. برای این کار هم بهترین مقدم این است که برنامه را از روی گوشی پاک کنید و از نسخه وب استفاده کنید که خود به خود به خاطر دسترسی سخت تر نسبت به گوشی باعث کاهش زمان استفاده از شبکه های اجتماعی میشود. نکته اصلی این است که سازندگان شبکه های اجتماعی هم این را میدانند و برای این که بیشتر زمان شما را بخورند همیشه نسخه وب امکانات و دسترسی های کمتری دارد! بله این اقتصاد توجه است
من از دو سه سال پیش ایده ای دارم که این کتاب بهش اشاره نکرد. ایده من این است که شبکه های اجتماعی که جذابیت های فراوانی برای ما دارند و دوری از آنها علائم ترک اعتیاد را نشان میدهد در واقع روی مغز ما نصب میشوند نه روی گوشی هوشمند ما. نشانه اش هم این است که وقتی گوشی دم دستتان نیست دارید به این فکر میکنید که توئیت یا استوری بعدی تان چه باشد.
چیزی که این روزها فکرم را مشغول کرده این است که با چقدر حضور در شبکه های اجتماعی این برنامه ها روی مغز ما نصب میشوند؟ مثلا آمدیم و من زمان استفاده ام از اینستاگرام را تا ده دقیقه در روز کاهش دادم. آیا اینستاگرام از روی مغز من پاک میشود؟ آیا بعدش روزی میرسد که با دخترم بازی کنم بدون این که بخواهم از کارهای جالبش عکس بگیرم و استوری کنم؟
خلاصه که کتاب خوبی است. اگرچه کمی آمریکاپرستانه نوشته شده اما لحنش نسبت به این غولهای اقتصاد توجه و شرکتهای سیلیکون ولی و سازوکار بازار آزاد نئولیبرالیسم تند و گاهی خصمانه است . به شما ایده و انگیزه میدهد کمتر مجازی باشید و به خودتان به عنوان یک پدیده یگانه ارزشمند نگاه کنید و چوب حراج به توجه و تمرکز خودتان نزنید. روابط با کیفیت را بر روابط بی کیفیت مجازی ترجیح بدهید
برگرفته از goodreadsایا گوشی‌های هوشمند یک نسل را نابود کرده‌اند؟
این کتاب با دلالیل و مثال‌های بسیار بهمون گوشزد میکنه که چطور اسیر تکنولوژی و مخصوصا گوشی‌های هوشمند شدیم .
این کتاب مثل یک پنددهنده‌ی خوب می‌مونه برای کنترل استفاده از گوشی همراه و دنیای مجازی.
این کتاب بهمون می‌فهمونه که گوشی همراه از یک ابزار نسبتا به درد بخور به چیزی تبدیل شده که ما عمرا نمی‌تونیم ازش جدا شیم.
اگه زیادی اسیر گوشی‌تون هستین و روزانه ساعت‌های زیادی رو صرف دنیای مجازی میکنین، این کتابو بخونید و به عزیزانتون پیشنهاد بدید
کتاب خیلی کاربردیه و حتما ارزش یه خوندن داره ولی تقریبا هیچ‌کدوم از قسمت‌های تمرینش به کارم نیومد.(اکثرشو رعایت میکنم)
برگرفته از goodreads
Pardis Jafari
5 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱/۱۳
کتاب باارزش و کاملا مفیدی بود برای ما انسان‌هایی که اجازه داده‌ایم فناوری بر ما و زندگیمان سلطه داشته باشد.برای داشتن یک زندگی ارزشمند و احساس انسان بودن در عصر فناوری، خواندنش ضروری‌ست. بعد از خواندن این کتاب رویه استفاده از شبکه‌های مجازی برای من تغییر شگرفی خواهد کرد.
برگرفته از goodreadsاین کتاب، کتاب خوبیه ولی به نظر من چیزی نیست که لازم باشه حتما خونده بشه. حرف اصلی که خوب مشخصه و نکته‌هاش چیزهایی نیست که قبلا ندونیم یا
در وبلاگ‌ها نخونده باشیم. کاری که نیپورت برای این کتاب کرده، چون خودش از شبکه‌های اجتماعی استفاده نمیکنه، برگذاری یه چالش مینیمال کردن میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی و بازی‌ها و استریمینگ هست. و در کتاب خیلی از جملات تاثییرات این کار روی شرکت‌کننده‌ها میگه . خوندن این تجربه‌ها غیر مفید نیست ولی بعد از یک تعدادی خسته‌کننده میشه و روی کیفیت کار تاثیر می‌گذاره.
برگرفته از goodreads
Samin_pzr
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱/۱۴
Digital Minimalism A philosophy of technology use in which you focus your online time on a small number of carefully selected and optimized activities that strongly support things you value, and then happily miss out on everything else.
اگر با سبک زندگی مینیمالیسم آشنا هستید ،حتما خوندن این کتاب رو بهتون پیشنهاد میکنم.من خودم ۹ماه هست که به طور جدی مینیمالیسم بودن رو بخشی از زندگیم کردم و همونطور که اواسط خوندن کتاب هم گفتم،درگیر فضای مجازی نیستم ،،پس برام سخت نیست که تمرینات این کتاب رو انجام بدم...
•بهترین و سخت ترین کار در قرن بیست یکم این هست که خودمون رو متمرکز نگه داریم،چون همه ی ما روزانه با حجم زیادی از اخبار و سرگرمی ها و پیشرفت ها مواجه هستیم و گاهی حجم اطلاعات انقدر زیاد میشه که حتی میشه گفت ما بدون بهره وری ازشون استفاده می کنیم و خیلی زود فراموششون میکنیم و عملا روی هیچ ایده ای متمرکز نمیشیم!
•همچنین زمان خیلی خیلی کمی رو تنهایی سپری میکنیم تا به درون خودمون فرو بریم و اگاهانه به زندگی و رفتارامون فکر کنیم(تا حدی که موقع حمام رفتن هم از ابزار دیجیتالی استفاده میکنیم!) و این در حالیه که عمیقا احساس تنهایی داریم و دائما حس میکنیم حوصله امون سر رفته. این موارد چیزهایی نیستن به جز دستاورد های عصر دیجیتال!
*به نظرم اولین قدم شناخت خودمون هست و اینکه روزانه چقدر زمانمون رو مفید و متمرکز استفاده میکنیم! یا اینکه چقدر از ۲۴ساعتی که داریم رو صرف اطلاعات به دردنخور میکنیم؟!
*به نظرتون اینکه کلی اطلاعات ناقص و تکه تکه داشته باشیم بهتر هست یا اینکه اطلاعات دقیق و کاملی از دو یا چند موضوع داشته باشیم؟
*گام بعدی حذف موارد به درد نخور و حتی مواردی هست که وقت زیادی رو بدون اینکه خودمون بدونیم از ما ��یگیرن! (با کمک این کتاب و فیلم های یوتیوب میتونید بیشتر با این گام های خیییلی موثر اشنا شید)
متاسفانه من هنوز کتاب های ترجمه شده ای درباره ی مینیمالیسم ندیدم!پس به سایت ها و کتاب های اورجینال اکتفا کنید.
•کل ایده ی مینیمالیسم توی این جمله خلاصه میشه:«کم میتواند نتیجه ی بیشتری را ایجاد کند!»
میدونم خیلی زیاد نوشتم،امیدوارم شما هم این کتاب رو بخونید و براتون مفید باشه💙💛🌿
برگرفته از goodreadsکتاب خوبی بود. بر خلاف موارد مشابه که صرفا سعی در رد نوآوری زندگی دیجیتال دارن، صرفا مشکلات رو توضیح میده و راه حل‌ها و تمرین‌هایی برای استفاده‌ی کمینه و در عین حال بهینه از تکنولوژی میده. البته برخی تمرین‌هاش با شرایط فعلی ما سازگار نیست به نظرم ولی به طور کل میتونه به با کیفیت‌تر شدن زندگی واقعی کمی کمک کنه.
برگرفته از goodreads
Narges Goudarzi
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱/۸
یک سال میشد که یه فصل ازش باقی مونده بود.
میتونم بگم فقط یک سومش ارزش خوندن داشت.
در کل برای یه بار خوندن بد نیست.
اونجایی که احساس کردید وقتتون داره تلف میشه، واقعا این اتفاق داره میوفته چون عملا از اول کتاب تا اخرش داره یه چیز رو تکرار میکنه.
برگرفته از goodreads
SeyedMahdi Hosseini
3 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱/۱۹
کتاب خوبی بود . چند نکته خوب داشت که ارزش مطالعه داشت و باعث تغییراتی در استفاده از موبایل و اینترنت برای من شد . البته امیدوارم این تغییرات همیشگی باقی بمانند :)
برگرفته از goodreads
نیما اکبرخانی
5 out of 5 stars
۱۳۹۸/۹/۱۳
مثل کتاب قبلی که از آقای نیوپورت خوندم این هم 5 ستاره .
معنا و مفهموم کتاب به صورت کلی در این زمینه ست که چطور اعتیاد به نگاه کردن به صفحات نمایش وسیله های دیجیتالی مختلف داره عمر ما رو ازمون می دزده و ما هم از درک این مساله غافل هستیم.
کتاب در یک سوم ابتدایی سعی می کنه در این رابطه روشنگری کنه و بعدش هم شفاف توضیح بده که البته این خود ما یا بی اراده بودن ما و دلایلی از این دست نیست که سبب چنین اعتیادی شده. بلکه یه بخش مهم از این قضیه هم بر می گرده به اینکه کمپانی هایی مثل فیس بوک ، توییتر و اینستاگرام و .... با توجه کردن ما هستن که پول در می آرن اون هم خیلی کلان. لذا اینها اومدن و متخصصین علوم رفتاری و روانشناسی رو به خدمت گرفتن و بر اساس طراحی های اونها کد نویسی می کنن.
در واقع برنامه ها طوری طراحی میشن که اعتیاد آور باشن و ازشون گریزی نباشه.
در ثلث دوم توضیح می ده که چه بخش هایی از استفاده مون از این شبکه های اجتماعی و بازی های آنلاین و ... می تونیم بزاریم کنار و کدوم رو باید نگه داریم و یک سوم پایانی کتاب هم تمرین هایی هست که آقای نویسنده برای خواننده مشتاق به رها کردن این ها و پیدا کردن دوباره وقت و انرژی و زندگی ارائه می کنه.
به طور کلی نویسنده از اون ایده های رادیکال نداره که باید همه چیز رو بزاریم کنار و بریم توی جنگل زندگی کنیم و .. بلکه می گه باید با ایجاد آگاهی در خودمون و تمرین هایی برای ترک اعتیادمون بتونیم به وقتمون تسلط بیشتری داشته باشیم و ابزار پول درآوردن این کمپانی ها هم واقع نشیم.
در این دوره زمونه ی حکومت این شبکه ها برای من یکی که خیلی خوب بود .
برگرفته از goodreadsیه صفحه مربوط به کتاب توی اینستاگرام باز کردم و یه پست در مورد این کتاب نوشتم. از دلایلی گفتم که چرا این کتابو شروع کردم. واقعیتش این بود که مدتی بود که متوجه شده بودم تمرکزم به صفر رسیده و وسط هر کاری همش خودمو در حال وقت تلف کردن توی اینستاگرام پیدا میکردم. دیگه یه شب تصمیم گرفتم کتاب کار عمیق رو بخونم ولی بعد متوجه شدم که اونو ندارم و بجاش اینو شروع کردم که انتخاب بهتری بود. اول بگم که اون پست اینستاگرامم بزور ۶تا لایک خورد و هیچ کامنتی نداشت و من همونجا متوجه شدم اینستاگرام جای نوشتن یا گفتن از کتاب نیست چون اکثر ادمهای اونجا اهلش نیستن. دیگه راستش بیخیال شدم و در صفحه رو تخته کردم. ولی خوندن این کتاب تجربه بی نهایت عالی بود. من البته روزه سی روزه تکنولوژی رو نگرفتم ولی روی اپ اینستاگرامم لیمیت گذاشتم و الان فقط ۹ دقیقه در روز توش میرم و برنامه دارم به ۵ دقیقه برسونمش.
این کتاب واقعا یه کتاب متفاوت با حرفهای متفاوت و راهکارهای واقعی بود. از این کتابهای برنامه ریزی الکی نبود که هیچی تهش بهت اضافه نکنه. یا امید الکی بهت بده. من خیلی خیلی توصیه میکنمش و خوشحالم که جز اولین کتابهایی بود که امسال خوندم.
برگرفته از goodreadsهمه ما چه بدونیم و چه ندونیم و در حال انکارش باشیم به شدت معتاد این دستگاه‌های کوچیک جادویی شدیم که همیشه و همه وقت همراهمونه.
خودم به شخصه از اینکه ساعتها وقت توی اینستاگرام حروم میکردم و آخر شب بدون جمع کردن لباسام یا پاک کردن آرایشم می‌خوابیدم حسابی کلافه بودم. وقتم عین برق می‌گذشت و خیال میکردم آدم پر مشغله ای هستم لابد. واقعیتش این بود که من معتاد شده بودم.
این کتاب اما یک راه حل خوب و نو داشت. همه چیز رو یک شبه ببوس و بذار کنار. تو از خروار خروار مهندس و متخصصی که می‌خوان توجهت رو منحصرا ساعتها به خودشون اختصاص بدن قوی‌تر نیستی، اینو بپذیر و همه چیزو بذار کنار.
به خیالم کتاب زرد و بازاری میومد اما اینجور نیست، واسه من یک نفر که لازم بود.
برگرفته از goodreadsبنظرم برای کسی که کتاب کار عمیق رو خونده، همون کتاب کفایت میکنه. در کل با فلسفه و حرفاش موافقم.
ترجمه کتاب هم بنظرم ضعیف بود.
نیوپورث فلسفه‌ی خودش رو اینطور بیان میکنه: «قرار بود انسان باشیم، ولی ما در حال حاضر برده‌های ابزارهای هوشمند هستیم. فلسفه‌ی مینیمالیسم دیجیتال حمایت از انسان بودن در برابر مصنوعات خارجی ارتباطات الکترونیکی است.» مزیت شبکه‌های اجتماعی را با هزینه‌هایی مقایسه کنید که مقیاس اندازه‌گیری‌شان «زندگی و عمر» شماست «زمان ما برابر با پول آن‌هاست.» «سنجیدن را ادامه دهید... حال ببینید دقیقاً چه‌چیزی به‌دست می‌آورید یا از دست می‌دهید؟“» زمان ما بی‌شک ارزشمند‌ترین دارایی ماست. باید محاسبه کنیم در قبال فعالیت‌های گوناگونی که زمان ما را میگیرند، چه میزان از زندگیمان را معامله کنیم.
خلاصه بگم که، کلی تحقیق علمی و نمونه‌های اجتماعی میاره که ضرر شبکه‌های اجتماعی بیشتر از منفعتی است که ممکنه عایدمون بشه و بعد راه حل‌های زیادی برای کنارگذاشتن/کم‌کردن استفاده شبکه‌های اجتماعی مطرح میکنه.
برگرفته از goodreadsاگر مثل من اسکرین تایمتون بیشتر از سه ساعته، آب دستتونه بذارید زمین و شروع کنید این کتاب رو بخونید!
راستش من خوندن این کتاب رو خیلی طول دادم.
چون خیلییی موضوعش رو دوست دارم و دوست نداشتم تمومش کنم :)
فضای مجازی چیزیه که منِ gen z از ۱۰ سالگی به طور مستقیم باهاش درگیرم و نمی‌تونم منکر تأثیرات مثبت و منفی‌اش روی خودم بشم.
دلیل دیگه‌ای که خوندن این کتاب برای من زمان زیادی برد، این بود که سعی میکردم همینطور که می‌خوندمش تمرین‌هایی که پیشنهاد می‌داد رو امتحان کنم.
این کتاب تمام اون چیزی بود که انتظار داشتم باشه. مفهوم‌هایی که نیاز داریم بدونیم رو معرفی میکنه، تحقیق‌هایی که درباره‌شون انجام شدن رو شرح میده و برای عادت‌های مجازی اشتباهمون روش‌های جایگزین ارائه میده.
بخش موردعلاقه‌ی من فصل چهار بود. کانسپت Solitude Deprivation یا «محرومیت از انزوا» برای من خیلی قابل لمس بود. هر چند که تا قبل از خوندن این کتاب متوجه نبودم تا این حد دچارش هستم.
این کتاب رو به هر کسی که روزانه از Social Media استفاده میکنه پیشنهاد میکنم.
اگر این کتاب به نظرتون طولانیه و اسکرول کردن بی‌وقفه دامنه‌ی توجهتون رو کاهش داده ولی همچنان دوست دارید تو این زمینه مطلع بشید، مستند The Social Dilemmaرو بهتون پیشنهاد میکنم.
برگرفته از goodreads
Alireza Rostami
1 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱۱/۲۱
کسانی که کتاب قبلی نویسنده یعنی کار عمیق را خوانده باشند تنها 40 صفحه نیاز دارند تا به این حقیقت پی ببرند که این کتاب هیچ ایده جدیدی نسبت به کتاب قبلی نیوپرت ندارد . همان مفاهیم ، همان روش ها و همان عقیده که در کار عمیق نیز بیان شده بودند و در مینیمالیسم دیجیتال تنها آن ها را با گفتاری متفاوت مشاهده می کنیم . گویی نویسنده هر چه را که در طی سی و اندی سال در زندگی خود به آن رسیده را در کتاب قبلی اش خلاصه کرده بود و دیگر هیچ سخن جدیدی برای گفتن نداشت . تنها موضوعی که به این کتاب اضافه شده راهکاری است که نیوپرت پیش تر در وبلاگ خود درباره ترک تکنولوژی در سی روز بیان کرده بود ، اما آیا می شود برای تنها یک روش جدید ، کتابی دیگر نوشت ؟ کتاب پر از قصه گویی هایی است که به هیچ عنوان داستان سرایی درباره آدم ها و نتیجه گرفتن از زندگی آن ها ، راهکاری برای اثبات ادعا شما محسوب نمی شود . این شیوه دقیقا شیوه نویسندگانیست که در فضای امروزی به نویسندگان روانشناسی زرد معروف هستند . ساده تر اگربخواهیم این موضوع را بیان کنیم باید بگوییم که نویسنده به جای اینکه از دلایل علمی برای اثبات ادعاها و کارآمد بودن راهکارهایش استفاده کند ، داستان زندگی شخصی را می گوید که یا گزینه ی نامطلوب مورد نظرش زندگیش را نابود ساخته ، یا ایده مطلوب آن زندگیش را آباد . و از این طریق صحه می گذارد بر روی ادعایش و می گوید این هم اثبات سخنم
اگر کمی بخواهیم قداست پوشالی ای که نیوپرت برای خودش ایجاد کرده را با اطلاق یک عبارت به کتابش خدشه دار کنیم ، باید بگوییم تنها یک حرف از یک نویسنده چموش . یک حرف را برای این موضوع می گویم که تمام موضوع این کتاب درباره یک حرف مشخص است ( که الزاما این موضوع فاکتور نامطلوبی نیست ) اما با ذکر این عنوان که باید به اندازه آن یک حرف سخن برای گفتن داشته باشید نه اینکه کل کتابتان را در چند سطر بتوانیم خلاصه کنیم . چموش هم به این علت که گویی نویسنده خودش را به نوعی نفهمی زده که به حقیقتی دست یافتم که هیچکدام از شما آن را نمی دانید و با هیچ انتقاد یا استدلالی دست از سخنم نمی کشم . شما نمی توانید مرا وادار کنید که به اشتباه بودن بخشی از جملات کتابم که گزافه ای بیش نیست ، اقرار کنم و هرچه هم بگویید برای من اهمیتی ندارد . چرا این صحبت را می کنم ؟ چون در فاصله سه ساله بین کار عمیق و مینیمالیسم دیجیتال ، عده زیادی درباره دیدگاه نیوپرت انتقادات زیادی را مطرح کردند ، اما شما آیا پاسخی برای آن انتقادات از نویسنده شنیده اید ؟ آیا در کتاب جدیدش که مجددا درباره همان تفکر صحبت میکند و بایستی ایرادات قبلی خود را پوشانده باشد ، رد و یا اثری از پاسخ دادن به حجم انبوهی از انتقادات دیده اید ؟ نویسنده چموش است زیرا اعتقاد دارد تنها با این روش است که میتواند خود را از سایرین جدا سازد و برای خود قداستی دست و پا کند که گویی به مزاجش بسیار خوش آمده است
برگرفته از goodreadsدر دنیای امروزی که گوشی های هوشمند بیشترین وقت روزمره هر انسانی رو میگیره، رویکرد به فلسفه ای که بتونه ما رو به سمت و سویی ببره که کنترلی در این رویه داشته باشیم میتونه خیلی مفید باشه. کال نیوپورت کتاب رو با این موضوع شروع میکنه که اپ ها و تکنولوژی ها به گونه ای برنامه ریزی و طراحی میشند که جذاب به نظر برسند تا وقت و توجه استفاده کنندگان رو به خودشون جلب کنند و این امر اصلا تصادفی نیست و کاملاً برنامه ریزی شده است.
نیوپورت معتقد هست شاید تک تک این اپ ها به صورت جداگانه خصوصیات مثبتی رو داشته باشند ولی در مجموع خصوصیات و تاثیرات منفی شون خیلی بیشتر هست، همچنین نه تنها تصمیم و کنترل داشتن روی مدیایی که استفاده میکنیم خیلی اهمیت داره بلکه چگونگی استفاده از اون ها هم خیلی مهمه و فکر کردن و پیدا کردن روشی که این تاثیر رو به بیشترین حالت خودش برسونه خیلی مهم هست.
کتاب با این روش که به مدت یک ماه تمام اپ ها و تکنولوژی هایی که وقت زیادی رو از ما میگیرند رو پاک کنیم و تو این مدت این وقت رو با کارهایی که ارزش بیشتری داره پر کنیم ادامه پیدا میکنه ، بعد از یک ماه باید دوباره یک تجدید نظر رو این موارد داشته باشیم و فقط اون اپ هایی رو نگه داریم به معنای واقعی در راستای ارزش های ما هست. نکته ی مهم تواین موضوع این هست که حتما اون چیز هایی که دوست داریم انجام بدیم رو مشخص کنیم وگرنه صرف پاک کردن اپ ها باعث نمیشن به ما کمکی بشه و ممکن هست دوباره از سر بی حوصلگی سمتشون بریم.
در بخش بعدی کتاب هم ی سری راهکار معرفی میشه.
1- هر فرد باید زمانی رو به عنوان اینکه داده ای رو از بیرون دریافت نکنه تحت عنوان خلوت با خود داشته باشه.
2- یک مهارت رو یاد بگیره به طوریکه یک شی فیزیکال در دنیای بیرونی ایجاد کنه
3- گفتگو رو به ارتباط ترجیح بده و از لایک کردن امتناع کنه
4- گوشیش رو تا حد ممکن به صورت یک وسیله تک کاربردی تبدیل کنه.
برگرفته از goodreadsایده‌ی مینیمالیسم رو به دنیای دیجیتال تعمیم داده و به نظر من خوب تعمیم داده.
این کتاب در تلاشه تا نشون بده که صِرف اینکه یه اپ یا سایت اجتماعی‌ای یه سری سودها به ما میرسونه، دلیل بر استفاده‌ی بی‌چون و چرا از اون اپ نیست، بلکه باید بررسی کنیم که آیا این سودی که ادعا میشه وجود داره، ارزش وقتی که از ما میگیره رو داره یا نه. و همچنین به مسئله‌ی نحوه‌ی استفاده از این سایت‌ها و اپ‌ها نیز میپردازد، اینکه شما میتونید جوری از این سایت‌ها و اپ‌ها استفاده کنین که بیشترین سود رو به شما برسونند و شما هم کمترین وقت رو در آن صرف کنین.
کتاب ایده‌ها و تمرین‌های مختلفی ارائه میده که خوب و مفید به نظر میرسند.
اگر شما هم اعتقاد دارین که وقت زیادی رو صرف سایت‌های اجتماعی و پیامرسانها میکنین و علاقه دارین کنترل زمان خودتون رو به دست بگیرین، این کتاب رو پیشنهاد میدم.
برگرفته از goodreads
Fatemeh Nazari
4 out of 5 stars
۱۴۰۰/۶/۶
نکات مثبت و منفی زیادی در رابطه با این کتاب وجود داره که در ادامه بهشون اشاره میکنم. فقط همین اول بگم بزرگ‌ترین خوبی این کتاب اینه که نویسنده مخالف فضای مجازی نیست. اتفاقا عقیده داره تکنولوژی زندگی ما رو بهتر کرده اما باید به اندازه و درست ازش استفاده کرد. این نکته برای من خیلی مهمه چون اصلا موافق اون دسته آدم‌های ضد تکنولوژی نیستم.
بخش زیادی از ابتدای کتاب نویسنده به این می‌پردازه که استفاده بی‌رویه از سوشال‌مدیا مضره. فکر میکنم اکثر مخاطب‌های این کتاب کسانی‌ان که خودشون به این نتیجه رسیدن و دنبال راهکارن برای کنترل این اعتیاد! برای همین به نظرم نویسنده زیاد از حد در این باره پرگویی کرده. جوری که علاقه من به خوندن پایین اومد و مدت طولانی‌ای گذاشتمش کنار.
یک نکته فرعی بگم که به محتوا ربطی نداره. من کتاب نشر نوین رو خوندم. به نظرم انتخاب کاغذ کاهی برای این مدل کتابهای روانشناسانه مناسب نیست. همینطور فونت غیرمعمولی که استفاده کرده بودن. ترجمه هم میتونست بهتر باشه.
نویسنده تا یه جایی میخواد مخاطب رو قانع کنه که مینیمالیسم دیجیتال انتخاب درستیه. بعد از اون راهکار پاکسازی دیجیتال رو میده که به نظرم این هم مناسب اون دسته معدودی از مخاطب‌هاست که هنوز قانع نشدن شبکه‌های اجتماعی اونقدری که فکر میکنیم باارزش و به درد بخور نیستن. همینطور اینکه الان به خاطر کرونا در عصری هستیم که ۳۰ روز کنار گذاشتن کامل فضای مجازی ممکن نیست. در نتیجه این دو بخش برای من کاربردی نبودن.
بعد از اون می‌رسیم به تمرین‌های پیشنهادی نویسنده. تو این بخش هم یه جاهایی پرگویی داشت. قبل از ارائه هر تمرین انگار میخواست ثابت کنه که علت انجام این کار خیلی درست و فکر شده و فلانه :)) کلا به نظرم نویسنده یکم زیادی حرف می‌زد. نه همه تمرین‌هاش اما تعدادی از تمرین‌هاش واقعا به درد بخور بودن. اما کلا به نظرم یه نکته در مورد این مدل کتاب‌ها وجود داره. اونم اینکه هر چقدرم نویسنده پرگویی کنه و بخواد به شما ثابت کنه سوشال مدیا میتونه آسیب‌زننده باشه و فلان، تا وقتی که مخاطب خودش به این درک نرسه، چندان فایده نداره. یعنی بعید میدونم کسی که این اعتقاد و این اراده برای ترک رو نداره، با خوندن حرفهای نویسنده کاملا نظرش عوض شه و از این رو به اون رو شه. خصوصا اینکه جامعه ما یکم متفاوت از جامعه غربه (تو مورد اخبار و روزنامه و نقش توئیتر)
یکی از نکات خیلی خیلی جالب کتاب که واقعا دید جدیدی به من داد این بود که مغز انسان سال‌ها تکامل یافته که بتونه تن صدا و زبان بدن انسان‌های دیگه رو درک کنه و در نتیجه فضای اجتماعی اطرافش رو بهبود و گسترش ببخشه. با همه‌گیر شدن تکنولوژی انسان‌ها رو آوردن به ارتباطات نوشتاری مثل چت. در حقیقت اون روز جایگزین ارتباطات رو در رو کردن. همین باعث میشه چیزی که نسل اندر نسل داشت تکامل پیدا می‌کرد به مشکل بخوره. یعنی نوجوون‌های الان کمتر از قبل می‌تونن زبان بدن و تن صدای آدم‌ها رو تشخیص بدن.
نکته دوم قابل توجه برای من فصل۶ بود که درباره اوقات فراغت بود. به شکل خلاصه بخوام بگم این بود که اگه اوقات فراغتمون رو به جای منفعل بودن و سرگرم شدن با گوشی موبایل، صرف یاد گرفتن یا انجام یک مهارت کنیم در نهایت احساس بهتری میکنیم. در واقع به جای داشتن یه راحتی کوتاه مدت یه رضایتمندی بلند مدت به دست میاریم.
من تازه تازه شروع کردم که تمرین‌های مناسب موقعیت و زندگی خودم رو انجام بدم. اما مهم اینه که قبل‌تر از خوندن این کتاب فهمیده بودم چقدر وقت زیادی پای سوشال مدیا تلف میکنم. در نتیجه متقاعد کردن من برای نویسنده کار خیلی راحتی بود. به نظر میاد تمرین‌های معقولی باشه و پایبندی بهشون چندان سخت نباشه. کلا کتاب ارزش خوندن داشت. جاهایی رو خط کشیدم که مطمئنا بعدها دوباره سراغشون میام!
برگرفته از goodreads
Zahra Dashti
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۴/۲۸
کال نیوپورت در کتاب مینیمالیست دیجیتال، در مورد خطر و فاجعه پراگندگی شدید تمرکز ما، به وسیله تکنولوژی‌های جدید، به ویژه تلفن همراه و دستگاه‌های مشابه میگوید. دستگاه‌هایی که قرار بود باری را از روی دوش زندگی ما بردارند اما ناگهان متوجه شدیم که بخش بزرگی از زندگی ما را ربوده‌اند. نیوپورت که خود استاد علوم کامیپوتر است که دشمنی و مخالفتی با تکنولوژی ندارد، اما از آنچه که با استفاده بی‌فکر و مطابق با سیاست‌های شرکتهای دیجیتالی بزرگ و تجاری با این تکنولوژی میکنیم را خطرناک می‌داند و در این کتاب به ما نشان میدهد که چطور توجه ما، مطابق برنامه اقتصاد توجه‌محور، دزدیده میشود.
طبیعتا زمانی طرح یک مسئله کارگشاست که در کنارش راه حلی هم ارائه و پیشنهاد شود. این هدفی است که نیوپورت از نوشتن این کتاب دارد و سبکی از زندگی به نام مینیمالیست دیجیتال را معرفی میکند و سعی میکند با پیشنهادها و دستورالعمل‌هایی که افراد دیگر در مسیر این سبک زندگی برداشته و موفق بودند، به ما سرنخ‌هایی برای رفتن به سمت چنین سبک زندگی و بهبود کیفیت زندگیمان میدهد. هدف این کتاب این است که ما از محصول شرکت‌هایی با اقتصاد توجه‌محور بودن، تبدیل به انسان‌هایی شویم که از تکنولوژی استفاده مناسب می کنند.
ترجمه کتاب روان و مناسب است، موارد ارجاع و نام های انگلیسی توسط مترجم در انتهای کتاب ذکر شده اند که حداقل ترجیح من این بود پایین هر صفحه ذکر شود اما یک امر سلیقه‌ای است. در مجموع کتاب جالب و قابل توجهی بود هرچند برای من کمتر از کتاب کار عمیق که اثر دیگری از همین نویسنده است کاربردی بود. شاید یک دلیل این باشد که من چندان هم درگیری عمیقی با اعتیاد دیجیتال ندارم و دلیل دیگر اینکه مسئله تمرکز در محیط کار، دغدغه جدی‌تری برایم بود و هم اینکه بعضی راه حل های آن کتاب، برای حل مشکل اعتیاد دیجیتال هم مفید بود.
خانم سمانه پرهیزکاری این کتاب را ترجمه و نشر میلکان آن را چاپ کرده است.
برگرفته از goodreadsنکات جالبی در مورد استفاده وسواس گونه از تکنولوژی گفته بود حتی همین کامنتی که دارم اینجا مینویسم که بعد بیام ببینم کی در موردش نظر داده یا لایک کرده :))) ولی بیخیال، می خوام راهکار هاشو از الان انجام بدم ببینم زندگیم قراره چه فرقی داشته باشه زمانی که مینیمالیست دیجیتال هستی ! پس فعلا :)
برگرفته از goodreadsیه جورایی این‌روز‌ها که اکثرا اعتیاد به گوشی و شبکه‌های اجتماعی داریم برای خیلی‌ها کتابی هست که بدرد بخوره البته مثل خیلی از بقیه کتاب‌ها تا چند وقت اثر داره و بستگی به مقاومت خودتون داره.
ولی به کسانی که وبلاگ‌نویسی میکنن و یا تولید محتوا توی هر جایی که هست، پیشنهاد ویژه میکنم.
قبل از خوندن کتاب فک کردم نقد ��درنیته است ولی وقتی تمام شد فهمیدم که طرف غرق در مدرنیته است فقط اسمش رو عوض کرده.
برگرفته از goodreadsکتاب در باب حقیقت دنیای دیجیتال و کم رنگ شدن ارزش واقعی‌ش در دهه اخیره.
راهکار هایی عملی و نسبتا ساده ارائه میده تا بار دیگه با سنجشی دقیق، به صرف وقت در این فضا و بهبود کیفیت زندگیمون با استفاده صحیح تر ازش، بپردازیم.
برگرفته از goodreads
Niloo zgh
2 out of 5 stars
۱۴۰۱/۴/۱۰
کل کتاب رو میشد توو کمتر از بیست صفحه خلاصه کرد و انقدر این موضوعات همه جا داره بیان میشه که حداقل برای من خیلی نکته و حرف جدیدی نداشت. اینکه گوشی های هوشمند دارن توجه میدزدن رو کمتر کسی هست که ندونه ولی من منتظر راهکار های عملی تر یا دلایل علمی تری بودم ، یه جاهایی یه جوری لحن نویسنده حالت تهاجمی و بدگویی تند نسبت به فیس بوک میگیره که دیگه واقعا حوصله سر بر میشه .
برگرفته از goodreadsاین کتاب پره از جمله‌هایی که بعد از خوندنش به خودمون میگیم «واقعا راس میگه». حداقل برای من که اینطور بود.
نکته‌ی مثبتش اینه که صرفا تئوری پردازی نمیکنه، در کنارش یه سری تمرین داره که کمک میکنه مینیمالیسم دیجیتال بشیم.
«در این بازار علنی‌ای که برای جلب توجه ایجاد شده، احساسات نادرست نسبت به افکار مثبت و سازنده، نگاه‌های بیشتری را به خود جذب میکنند»
برگرفته از goodreads
Hanieh Habibi
4 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱/۲۱
راهکارهای خوبی ارائه میده کتاب. ولی به نظرم مهم‌ترین حسنش اینه که در مورد اقتصاد توجه به خواننده اطلاعات میده.
برای من البته یک سوال حل نشده باقی موند. گوشی موبایل رو میشه تا حدود زیادی کنترل کرد. با لپ‌تاپ‌های متصل به اینترنت که وسیله‌ی کار هم هستند چه کنیم؟!
برگرفته از goodreadsچقد راضیم از خودم که این کتاب خوندم.
برگرفته از goodreadsنمی‌دونم جرقه‌ی اینکه وقتم زیادی داره در سوشال مدیا صرف میشه کجا و کی زده شد. اما اعتیاد من با فیسبوک شروع شد، با اینستاگرم و توئیتر ادامه پیدا کرد. بارها این وسط خواستم از حجم گشتن تو این اپ‌ها کم کنم که تا حدودی موفق هم بودم. خوندن این کتاب در شرایطی که باید یه سری تصمیم‌هارو می‌گرفتم بهم کمک کرد که کمتر برای اطلاعاتی که هیچ سودی در زندگیم نداره وقت بذارم. این دست مباحث باید در دنیای امروز برای کسی که دغدغه مند هست بارها و بارها مرور بشه. یک بار خوندن چنین چیزی بعسد میدونم مارو ازین اعتیاد جدا کنه؛ در بهترین حالت واسه برداشتن اولین قدم کمکون میکنه.
اما یه نکته‌ای که باید بهش اشاره کنم اینه که اگر برنامه و جایگزین درست نداشته باشیم، حتی با وجود عمل کردن به تمام راهکارهای ارائه شده توسط نویسنده ما از شبکه‌های اجتماعی کنده نمیشیم. ما نیاز داریم به باز تعریف خودمون و اهداف زندگی.
برگرفته از goodreadsایده‌ی پایه‌ای کتاب ایده خوبیه.اینکه نسبت به استفاده از شبکه‌های اجتماعی هوشیارتر باید باشیم و در دام اقتصاد توجه گرفتار نشیم کتابی سری تمرین ها پیشنهاد می کنه و پیشنهادش این است که یک دوره ۳۰ روزه دور شدن و روزه گرفتن رو تمرین کنیم ولی یه قسمتی از کتاب حالت کتاب های زرد میگیره و استدلال های سست میاره در کل ولی کتاب هست که توصیه می کنم
برگرفته از goodreadsمینیمالیسم دیجیتال در واقع نوعی بینشه که استفاده ی درست از تکنولوژی و بخصوص شبکه های اجتماعی و اینترنت رو پیشنهاد میده،بخش اول کتاب رویکرد و دلایل این بینش رو شرح میده و در اخر همین بخش نویسنده برنامه ای برای شروع مهار و تنظیم ارتباط شما با تکنولوژی ایجاد میکنه ،بخش دوم کتاب برای احیای فعالیت هاییه که با وجود ارتباطات نوین و دنیای آنلاین دچار اختلال شده، ومیخواد با تمرین هایی این فعالیت هارو دوباره احیا کنه.
البته بعضی از راهکار هایی که ارائه شده برای دنیای نرماله و نه ایران ولی خب همیشه راه حل جایگزین وجود داره.
برگرفته از goodreadsاستفاده زیاد از گوشی و سوشال مدیا مساله‌ایه که تقریبا هممون دربارش آگاهیم. ولی خب این کتاب تو شرایط کرونا، قرنطینه، دورکاری و تعطیلی دانشگاه جواب میده؟ برای کسایی که کسب و کار آنلاین دارن چطور؟ فک نکنم !! در کل انتظاراتمو برآورده نکرد.
برگرفته از goodreads
Iman Bazoobandi
5 out of 5 stars
۱۳۹۹/۴/۳۱
کتابی که فقط می‌خواستم تمام نشود! همین.
برگرفته از goodreads
Shaghayegh Th
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۶/۱
مفهوم کلی که میخواد بگه جالب و قابل توجهه. یه سری نکات کاربردی و مهم هم برای رها شدن از بند دنیای دیجیتال داره. اما خیلییی کش داده مطلب رو بیخودی و تکرار کرده و مثال آورده که خوندن کتاب رو سخت میکنه علاوه بر اون یه جاهایی یه طرفه قضاوت کرده یا خیلی سخت گرفته!
برگرفته از goodreadsمن کتاب رو وقتی خوندم که چند قدم اولم رو برای مینیمالیسم دیجیتال، اصطلاحی که نویسنده ساخته، بی که اسمش رو بدونم برداشته بودم. مدتی میشد اینستاگرامم رو دی‌اکتیو کرده بودم، توییتر و چند تا اپی که دستم هرز بود روشون رو از روی گوشیم پاک کرده بودم و داشتم توی مسیری که در نظر داشتم پیش می‌رفتم. کتاب خوب موقعی سر راهم قرار گرفته بود. چیزی که من سعی داشتم بسازم رو چارچوبی داد بهش. چیزهای بدیهی که می‌دونیم معمولن، اما توی این همهمه‌ها حواس‌مون ازش پرته. درواقع مینیمالیسم دیجیتال یه مبحث خشک و ضدتکنولوژی نیست. داره سعی میکنه یادآوری کنه که چقدر وقت ما داره هرز میره توی مثلن شبکه‌های اجتماعی، در حالی که اون ساختار مهندسی شده‌ای دارن که هرچه بیشتر توجه ما رو داشته باشن. یک جایی میگه توجه ما = پول آنها. یک جایی از تاریخ یک بابایی به نام «بنجامین دی» این ایده‌ای رو شروع کرد: جمع کردن عده‌ای، نه به صرف پول آنها، بلکه فروختن توجه و حضور آنها به دیگری. کاری که فیسبوک رو به این مرتبه رسونده. سر خط؟ خب.
کتاب اول‌هاش درباره‌ی خلوتی‌ای میگه که ما دیگه نداریم. این میزان در دسترس بودن تمرکز ما رو میگیره. مثال میاره که لینکلن توی سال‌های 1862 تا 64 توی کاخ سفید زندگی نمی‌کرده، می‌رفته کمپی اون‌ورتر، توی اون خلوت از پس تصمیم‌های مربوط به کشوری در آن بلبشو بربیاد. یک مثال جذاب دیگه، هنری دیوید ثوروئه. ثورو ماه مارس 1845 شروع میکنه به ساختن کلبه‌ای توی جنگل و بعد نقل مکان میکنه به اونجا. و اگه اشتباه نکنم، دو سال و سه ماه اونجا ساکن میشه. کتاب والدن نوشته‌ی اون دورانه. بعدتر فکر کنم نویسنده تعریف میکنه سکونت ثورو توی اون کلبه دائمی نبوده و اینها. اما بهرحال همین ساعتی تنهایی در طول روز نتایج شگفت‌انگیزی داره حقیقتا.
ما احتمالا آخرین نسلی هستیم که بدون اینترنت بزرگ شدیم. و با اینکه چیزهایی که قبلش چه‌جوری بوده روال زندگی، خیلی سخته تصور کردن دنیا بدون این شبکه‌ها. خلاصه که کتاب درباره‌ی همین چیزهائه. فصل اول درباره‌ی این وضعیته. فصل دوم تمرین‌های عملی برای منطقی استفاده کردن از این ابزار و تکنولوژی. کار ساده‌ای هم نیست. میگه گوشی هوشمند شما اسب تروای این عصره. ما برای چیزهای دیگه‌ای عضو این شبکه‌ها شدیم، اما داریم همه چیزمون رو پای اینها می‌دیم. به طور اغراق‌آمیزی حتی میگه انسانیت‌مون رو. موقع خوندن بخشهای آخر کتاب که داشت توصیه می‌کرد «گوشی هوشمند خود را با گوشی ساده عوض کنید.» داشتم فکر میکردم ما به تمرین زیادی نیاز داریم که بتونیم زیر حجم اون خلوتی و تنهایی هم تاب بیاریم. مثل وقتی که تلویزیون اتاقت رو خاموش می‌کنی و بعدش طاقت سکوتی که می‌شینه توی اتاق رو نداری. کتاب برای شروع میگه اول فعالیت‌های جایگزین ایجاد کنین. و برای شروع یه دوره‌ی سی روزه ترک کنین این‌هارو. بعدش می‌بینین که مدل برخوردتون با خیلی چیزها عوض میشه. بعد دوره یا حذف میکنین اون‌هارو. یا یه جور درست و به اندازه‌ای برمی‌گردونین به زندگی‌تون. راهکارهای ریز و درشتی میده. تاکید هم میکنه که اینها الگو نیست. شما لازم نیست – نمی‌تونین هم – که کاری که فلانی داره میکنه بکنین. هرکی قلق خودش رو بهتر می‌دونه. به نظر منم همه چی از خود آدم شروع میشه. یه نقطه‌ای هست که ثورو میره توی جنگل کلبه‌شو می‌سازه. این کتاب فکر کنم یه سری چراغ روشن میکنه برات که اگر یه وقتی جرقه‌ای درونت زد بدونی قضیه چیه. وگرنه دست به این کتاب بردن و این راه رو رفتن خیلی نتیجه نمی‌ده.
یک جای دیگه‌ای از فصل تمرینات، داشت می‌گفت که مثلن فلانی، ساعت‌های برگشتن از سر کارش که حدودا یک ساعتی توی راهه رو ساعتِ تماس تلفنی اعلام کرده به خونواده و دوست و آشناش. و همه عادت کردن توی اون ساعت فقط بهش زنگ بزنن. از تجربه‌ی خودش هم گفته بود که به دانشجوهاش اعلام کرده بود مثلن هر هفته فلان روزها، فلان ساعتها نشسته توی دفترش، کافه‌ی دانشگاه، یا فلان جا و می‌توانند بیایند باهاش حرف بزنند و بحث‌ها و سوال‌هارو مطرح کنند. این روزها که دارم «زویی»ِ سلینجر رو بازمی‌خونم و تازگی «چیزهایی هست نمی‌دانی» رو هم بازدیدم، هوس تلفن اتاقم رو به پریز زدن دارم. این کرکره رو گاهی بالا دادن. چه دیدین شاید یک مدتی روزی یک ساعت تلفن رو زدم به پریز و بگم بیاین به گپ بشینیم. فکرش که باحاله
برگرفته از goodreads
Mohammad Mahdi Ramezanpour
5 out of 5 stars
۱۳۹۹/۶/۳۰
سال ۲۰۰۷ و زمانی که آیفون معرفی شد من ۲۰ سال داشتم. درسته که خیلی جوان بودم، ولی فکر میکنم شخصیتم تا حدود زیادی شکل گرفته بود. من تقریبا تمام دوران نوجوانی (یعنی زمانی که ۱۲ تا ۱۸ ساله بودم) را مشغول انجام فعالیت‌های فیزیکی مثل فوتبال و … و همچنین مشارکت در گروه‌های مدرسه و دوستان بودم.
به عنوان یک مهندس علوم کامپیوتر و همچنین یک پدر، اولین حسی که بعد از خواند�� این کتاب به من دست داد حس نگرانی بود؛ نگرانی برای کودکان ما و برای نسل های جدیدی که از همان سال‌های اول درگیر شبکه‌های اجتماعی و ابزارهای دیجیتالی میشوند که تمام تلاششان استثمار حداکثری توجه انسان‌هاست. شرکت‌هایی که میلیون‌ها دلار پول خرج میکنند تا حداکثر توجه شما را بدست آورند.
متاسفانه اعتیاد به این سرویس‌ها و شبکه‌های اجتماعی پیامد‌های جبران‌ناپذیری به همراه داشته به طوری که در سال‌های جاری میزان افسردگی در جوان‌ها به طور چشمگیری افزایش پیدا کرده. در قسمتی از کتاب اعتیاد به سرویس‌ها را از اعتیاد به سیگار هم خطرناک‌تر بیان میکند و می‌نویسد: «زیان اصلی سیگار فقط ریه‌ی مصرف کننده است ولی شبکه‌های اجتماعی روح مخاطبان را هدف قرار داده اند».
خوشبختانه کتاب راهکارهای خوبی برای رهایی که از این چالش معرفی و با ذکر مثال‌های فراوان به شما برای بازگشت به یک زندگی پرمعنا کمک میکند.
برگرفته از goodreadsهدف این کتاب اینه که ما رو متقاعد کنه تا از گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی کمتر استفاده کنیم.
حالا طنز قضیه اینجاست که من از طریق شبکه اجتماعی اینستاگرام با این کتاب آشنا شدم و از طریق اپلیکیشن طاقچه هم با گوشی موبایلم این کتاب رو مطالعه کردم!
نویسنده این کتاب یک متخصص علوم کامپیوتره و نه یک روان‌شناس. بنابراین در زمینه ویژگی‌های شخصیتی افراد مختلف اطلاعات کافی نداره و خیلی از راهکارهایی که پیشنهاد میده برای همه افراد مناسب نیست و بیشتر به درد افراد برون‌گرا می‌خوره.
با این‌حال به نظرم همه افراد با مطالعه این کتاب کم و بیش می‌تونند راهکارهای مناسبی برای مدیریت زمانی که صرف استفاده از تلفن هوشمند میکنند، پیدا کنند.(البته افراد برون‌گرا خیلی بیشتر)
برگرفته از goodreadsکتاب پر گویی زیاد داشت. با بعضی از دیدگاه ها مخالف و با بعضی موافق بودم.
ولی در کل مینیمال کردن سوشال مدیا برای افراد با سبک زندگی های متفاوت قطعا متفاوت خواهد بود و این کتاب فقط تلنگری برای توجه ما به میزان وابستگی مان به دنیای مجازی و پیدا کردن شیوه مناسب خودمان است.
برگرفته از goodreads
Fateme Sadeghi
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۹/۱
این دومین کتابیه که از این نویسنده(کال نیوپورت)مطالعه میکنم.
کتاب برای من جوری بود که بلافاصله بعد از خوندنش تمایل داشتم تمرینات و توصیه‌هاش رو عملی کنم شاید چون دلایل خوبی برای تمرینات مطرح کرده بود.
شاید هم چون خیلی از توصیه‌های کتاب رو قبل از اینم انجام میدادم و حالا همون رفتارها شکل بهتری گرفتن.
چند مورد از چیزایی که یاد گرفتم:
🍃در روز لحظاتی رو به تنهایی و خلوت اختصاص بده. یعنی تو این لحظات ذهن هیچ اطلاعات ورودی دریافت نمیکنه؛ نه آهنگ،نه پادکست،نه کتاب،نه فیلم، نه شبکه‌های اجتماعی و نه صحبت با دیگران.تو این لحظات با افکار خودمون تنها میشم که در نهایت برای سلامت ذهنی بسیار مفیده.
لحظات خلوت باعث میشن توانایی شفاف سازی مشکلات رو به دست بیاریم، احساسات شخصی خودمون رو تحت کنترل بگیریم و درنهایت باعث تقویت و بهبود روابط ما با دیگران میشه.(مورد آخر شاید متناقض به نظر برسه، اینکه تنهایی و دوری از دیگران میتونه باعث بهبود روابط بشه :) )
🍃وقتی شبکه های اجتماعی و فعالیت های دیجیتال رو کاهش میدی زمان بیشتری در اختیار داری که بهتره این زمان رو با تفریحات با کیفیت جایگزین کنی.
تفریحات با کیفیت حس خوبی به انسان میدن که باعث میشه دیگه تمایل کمتری برای استفاده از فضای مجازی داشته باشیم.
تفریح با کیفیت بهتره هدف دار باشه و با گروه اجتماعی انجام بشه. مثل باشگاه ورزشی و باشگاه کتابخوانی و کلاس آشپزی و....
🍃در کل قرار نیست برای همیشه از شبکه های اجتماعی و فضای مجازی دوری کنیم و کامل اونا رو کنار بذاریم؛ فقط قراره دقیق تر فکر کنیم چرا داریم ازشون استفاده میکنیم؟
برگرفته از goodreads
Abolfazl Najafi
5 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱۰/۷
در فصل های اول کتاب، نویسنده تلاش میکند تا با ایجاد یک نگاه از بالا، به شرح اقتصاد-توجه و کسب و کاری که توسعه دهندگان شبکه‌های اجتماعی راه انداخته‌اند بپردازد و شما را آگاه کند که این معادله وجود دارد:
زمان شما، پول آنها
درواقع هرچقدر تمرکز و حواس و زمان شما صرف فعالیت و استفاده از شبکه‌های اجتماعی شود، علاوه بر اینکه شاید ارزش خاصی برای شما نداشته باشد، اما برای شرکتهای توسعه دهنده درآمد خوبی دارد.
در ادامه راهکارهایی پیشنهاد میشود تا شما استفاده خود را از این شبکه ها به حداقل رسانده و فقط از مواردی استفاده کنید که برای شما خلق ارزش میکنند. شخصا از توصیه‌های این کتاب استفاده کردم و از وضعیت فعلی خود راضی و خشنودم!
این کتاب در این عصر دیجیتالی، قطعا ارزش مطالعه کردن رو داره و توصیه شده بعد از مطالعه "کار عمیق" این کتاب مطالعه شود.
برگرفته از goodreads
Omid Milanifard
3 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱۰/۲۹
نویسنده میتونست فلسفه و استراتژی مورد نظرش رو خیلی مختصرتر بیان کنه. نیوپورت یک کتاب دیگه داره به اسم «کار عمیق» که این کتاب به نوعی راهبرد فرعی برای رسیدن به راهبرد اصلی کار عمیق هست. در کل حرفش اینه که حواستون به وقتی که روی فناوریهای دیجیتال میگذارید باشه، وقت اصلی ترین سرمایه انسان هست. از فناوری فقط در حدی استفاده کنید که طبق محاسبه ای که انجام میدید براتون ارزشمندتر از صرف وقت برای موارد جایگزین باشه.
«شواهد خوبی از خودتان به جای بگذارید و کار خوب انجام دهید»
برگرفته از goodreadsچیزهایی رو زیادی کش داده بود.
چیزهایی رو هم چندین بار مطرح کرد.
اما در مجموع ک��اب مفیدی بود، شاید با ۱۰۰ درصد حرفهای نویسنده موافق نباشم اما همزمان با شروع کتاب اپ توییتر رو از گوشی همراهم حدف کردم و نتایج نسبتا مثبتی دیدم از این کار.
جذاب‌ترین بخش این کتاب اونجایست که درمورد عملکرد مغز انسان و نیازش به حضور در اجتماعات واقعی میگه :)
برگرفته از goodreads
جواد انبارداران
1 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱/۲۸
ارزش خواندن ندارد
برگرفته از goodreadsامتیازم ۳.۵
کتاب خوبیه، ولی لابلاش پر از مثال و داستان های زیاده که به جای تفهیم بیشتر، فاصله می اندازه بین موارد مرتبط طبقه بندی شده در کتاب و حفظ پیوستگیو سخت میکنه
.
.
خیلی شبیه به کتاب «کارِ عمیقِ نویسنده» است
در کل خیلی با این طرز تفکر مینیمالیسم دیجیتال موافقم و نویسنده سعی خودشو کرده اطلاعات خوبی بده ولی بهتر از این هم میشد باشه
.
.
کتاب سرنخ‌های خوبی از این کتاب برای تحقیق بیشتر در باره موضع کتاب پیدا کردم، مثل attention economy و گروهی موسوم به Financial Independnce، عدد Dunbar و...
.
.
تلنگر خوبیه برای کسایی که خیلی از ابزارهای دیجیتال استفاده میکنن، اما برای کسایی که خودشون به مینیمالیسم دیجیتال اعتقاد دارن تا حد زیادی مطالب و راهکارا احتمالا تکراریه
.
.
و در انتها اینکه بین شروع و اتمام این کتاب فاصله افتاد، و شاید همین وقفه رو نظر کلی من درباره‌ی کتاب سایه انداخته باشه
برگرفته از goodreads
Motahhareh
3 out of 5 stars
۱۳۹۹/۸/۵
اول از همه اینکه عجب ترجمه ی خوبی داشت این کتاب، ریویو های زیادی مبنی بر انتقاد در مورد ترجمه ی کتاب کار عمیق توسط همین مترجم خونده بودم و همین مسئله باعث شد در مورد خوندن این کتاب با این ترجمه کمی دو دل بشم.
کتاب دو تا بخش داشت توی بخش اول نویسنده اصول مینیمالیسم دیجیتال رو توضیح داده و در بخش دوم هم تمرینات متنوعی برای تثبیت این اصول در زندگیمون پیشنهاد داده.
نمیشه نقش تکنولوژی و فناوری رو توی زندگیمون نادیده بگیریم، من خودم به شخصه بارها تلاش کردم تا نقشش رو توی زندگی کمرنگ کنم اما هر دفعه با شکست مواجه شدم و یا اینکه فقط یه موفقیت نهایتاً ده روزه بود و بعدش روز از نو و روزی از نو. با خوندن این کتاب فهمیدم من یه جاهایی زیادی افراطی عمل کردم و یه جاهایی هم نمیدونستم برای تداوم داشتن موفقیتم توی این ��مینه باید چیکار می کردم .
از وقتی که شروع کردم به خوندن کتاب سعی کردم با تمریناتی که نویسنده پیشنهاد داده بود پیش برم تقریبا طی ۱۰ روز فعالیتم توی فضای مجازی کم تر شده و خیلی خوشحالم که زمان بیشتری در اختیار دارم تا کارهایی که دوست دارم رو انجام بدم.
برگرفته از goodreadsSajad Maleklou
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۳/۷
خب کیه که این روزا درگیر مشکلاتی با سبک زندگی دیجیتالیش نباشه و متاسفانه چون منافع خیلیا در ادامه داشتن چنین شرایطیه کمتر صحبتی مورد این مسیله می کنن؛ کتاب تلاش می کنه ما رو به لحظه ی شروع دنیای اینترنت و گوشی های هوشمند و شعار های اولیه این وسایل ببره و از ما بخواد در مواجهه با این همه قابلیت برگردیم و هر بار بگیم: "که چی؟" تا بتونیم بهترین نوع استفاده رو ازین قابلیت ها داشته باشیم.
حرفاش قطعا تاثیر زیادی روی زندگی خواهد گذاشت چون اینترنت و گوشی هوشمند شده بخش بزرگی از زمان و توجه ما...
برگرفته از goodreads
Navid Honarjoo
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱۲/۹
بحث استفاده‌ی درست از ابزارهای دیجیتال بحث روز است و خوشبختانه این کتاب در ایران به سرعت ترجمه شد و به همین خاطر مباحث کتاب از نظر فناوریهای مورد بحث هنوز از رده خارج نشده.
به نظرم این کتاب از کتاب هایی است که همه باید چند بار در طول زندگی بخوانند. ما به خاطر مهارتی که سازندگان فناوری در جلب توجه ما دارند و به خاطر «اقتصاد توجه» کیفیت و کمیت زندگی خود را فدا می کنیم و این کتاب در کنار «اینترنت با مغز ما چه میکند» مباحث بسیار مهمی را در این رابطه مطرح میکند.
فناوریهای امروزی پتانسیل این را دارند که زندگی، زمان و ذهن ما را هدر دهند و راه‌حل این کتاب به نظرم بسیار عملی و منصفانه است.
به نظرم تنها ایرادی که باید در واقع از نشر میلکان بگیرم انتقال همه‌ی پاورقی‌ها به انتهای کتاب است.
برگرفته از goodreads
Iman Ranjbar
5 out of 5 stars
۱۴۰۰/۸/۱۷
خوب و پر از نکات تازه برای خیلی ها
مخصوصا فصل اول
از فصل دوم _تمرین ها_ به خاطر نگاه عملگرایانه نویسنده، هر بخش دارای تمرین ها و مثال هایی است که گاهی از حوصله خارج می شوند.
برگرفته از goodreads
Faeze.nzi
4 out of 5 stars
۱۴۰۱/۴/۱
سبک زندگی مینیمال مناسب خودتان را در زمینه دیجیتال پیدا کنید. آنچه ما را خسته و کلافه کرده، احساس از دست دادن کنترل بر فعالیت های روزانه مان است؛ مثل زمانی که نمیتوانیم از یک تجربه جالب به خوبی لذت ببریم چون نیرویی قدرتمند وادارمان میکند آنرا ثبت کنیم و به اشتراک بگذاریم. فناوری طوری سازماندهی شده که بیشترین وقتتون رو به خودش اختصاص بده و این همون چیزیه که ثروت رو به جیب سازنده هاش سرازیر میکنه. این جمله که فناوری خنثی است این ماییم که ازش استفاده نادرست میکنیم درست نیست. نیاز نیست به طور کامل ابزارهای دیجیتال رو کنار گذاشت ولی همیشه این سوال رو بپرسید که آیا استفاده از این فناوری بهترین راه برای رساندن من به اهداف باارزشی هست که دارم؟ . به منظور پاکسازی دیجیتا یک دوره سی روزه فناوری های غیر ضروری را حذف کنید و به کشف و بررسی فعالیتهایی که در شما حس رضایت ایجاد میکند بپردازید. این اتفاق هزینه اش از دست دادن روابط نه چندان قوی است اما ارزشش را دارد. بگدارید بروند. ارزش صرفه جویی انرژی ذهنی ای که دیگه صرف شبکه های اجتماعی نمیشه. در پیش گرفتن تفریح های با کیفیت و فعالانه پیش از حذف بدترین عادات دیجیتالی ضروری است وگرنه نتیجه این پاکسازی دیجیتال ناخوشایند است و یک شکست بزرگ تلقی میشود. شاید غافلگیر کننده باشه ولی وقتی افراد جامعه زمان زیادی برای تفریح پیدا میکنند معمولا داوطلبانه این ساعات را با فعالیت های سخت و انرژی بر پر میکنند چون خرج زیادی ندارد، مجبورید از بدنتان کار بکشید پس یکجورهایی ورزش است و برای سلامت روان خوب است. برای وقت آزادتان استراتژی داشته باشید که چه تفریحاتی در پیش بگیرید تا پر از فعالیت های کم کیفیت نباشد. لذت هیچ کاری نکردن بعد از یک روز کاری سخت بیش از حد و به اشتباه بزرگ شده است.
برنامه ریزی تفریحی فصلی مناسب است. این برنامه ها باید شامل هدف و - عادت ( دقیقا مشخص کنی میخوای چیکار کنی مثلا اهنگ ایکس رو یادبگیرم با گیتار بزنم نه اینکه بگی گیتار بیشتر بزنم. - مثلا هفته ای یکبار در رویداد فرهنگی شرکت کنم و در این روزهای هفته شب حداقل ۶۰ مین تمرین کنم) و استراتژی( کارهایی که باید بکنی که شامل چیزهایی هم میشه که بهت انگیزه میده مثلا منظم گیتار بزنم و توی مهمونی این آهنگو بزنم) باشد. بعد یک برنامه هفتگی بنویس با جزئیات حتی ذکر ساعت.
ممکن است به خودتان بگویید بعد از یک روز کاری سخت هیچ پاداشی بزرگتر از این نیست که تمام شب را به دور از برنانه ریزی یا تعهدی سپری کنیم اما بعد از آن میبینیم ساعتها وقتمان را پای گوشی و ضربه زدن بی هدف به آن یا صرف تماشای بیهوده تلویزیون کرده ایم و خیلی خسته تر از قبلیم. اگر همان زمان را صرف کاری مفید کنید حتی اگر سخت باشد احتمالا آخر شب احساس بهتری خواهید داشت. کار در ساعات غیراداری باعث کاهش ارزش ساعات کاریتان نمیشود و ارزشش را افزایش خواهد داد. ذهن مثل پا خسته نمیشود و قادر به فعالیت مداوم و سخت است و به جز خواب به استراحت دیگری نیاز ندارد. پیشنهاد من این است در طول یک دوره شش هفته ای هر هفته یک مهارت جدید از یوتیوب یاد بگیرید. به محض اینکه احساس کردید سختی کار کم شده، پیچیدگی کار را بیشتر کنید. لزومی ندارد این آموزش ها در حوزه کار تخصصیتون باشه چون به کارگیری مهارت جدید یک منبع مهم سرگرمی با کیفیت است.
به ازای ساعاتی که با آدم های دیگه میگذرونید باید ایکس ساعت زمان تنهایی داشته باشید. مثلا پیاده روی ترجیحا بدون گوشی( اگر در حال استفاده از هدفون یا چک پیام هایتان هستید بهتر است بی خیال پیاده روی شوید.) یکی از بهترین منابع خلوت است؛ در پیاده روی ها میتونید به تلاش برای میشرفت در یک مسئله کاری، خوداندیشی ولذت بردن از آب و هوا بپردازید.
زمانی که به تنهایی سپری میشه و شما را از دریافت داده های ورودی رها میکنه نوشتن نامه ای به خودتان است که خود عمل نوشتن یک چهارچوب ذهنی برای ذهنتون فراهم میکنه که راهی است برای فکر کردن راجع به تصمیمات پیچیده و مهار احساسات شدید.
اختصاص بخش زیادی از وقتتان به استفاده از شبکه های اجتماعی برای سلامتی مصر است و میتونه دلیلی باشه برای احساس تنهایی کردن. حس مثبت کوچکی که از نظردهی در صفحه پروفایل دوستتان یا با لایک کردن عکس اینستاگرامشون نصیبتون میشه نمیتواند کمبودهای ناشی از نابود شدن رابطه دنیای واقعی با همان دوست را جبران کند.
در ۵ روز اول پذیرش قالب ذهنی معاشرت مکالمه نحور ممکنه گاهی احساس تنهایی و ناامنی کنید و دلتان برای جرعه های کوچک اتصال آنلاین تنگ شود اما غنای معاشرت غیر مجازی به مراتب تاثیر بیشتری نسبت به روابطی که کنار گذاشته اید است. بی خیال شوید و هیچ وقت لایک نکنید و کامنت نذارید. کلیک نکنید و نظر ندهید. اگر نگران ناراحت شدن افراد هستید اجازه دهید این نگرانی به شما انگیزه دهد تا روی صرف کردن زمان مورد نیاز برای ایجاد یک مکالمه واقعی سرمایه گذاری کنید. و این بسیار ارزشمندتر از نوشتن کلمه کوتاه آخی در میان طوماری از نظرات دیگران است.
دوره های زمانی خاص را برای تفریح های کم کیفیت در نظر بگیرید در این زمانها همه چیز مجاز است و در خارج از این دوره ها آفلاین بمانید. و از نسخه تحت وب استفاده کنید و تمامیشان را از گوشیتان حذف کنید.
برگرفته از goodreads
parmis khojaste bakht
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۶/۱۵
کتاب دیجیتال مینیمالیسم مثل یک دوره می مونه. با قوانین خودش و با شور خودش. وقتی کتاب رو می خونید انگار وارد این دوره می شید. دوره ای که شرط اولش استفاده نکردن از وسایل دیجیتال و شبکه های اجتماعی به مدت سی روزه.
کتاب خوش خوانیه که گپ و گفت و گوی صمیمانه ای با مخاطب داره. بلاگر بودن نویسنده در کتاب کاملا مشخصه.
در این دوره سی روزه کال نیوپورت فضای آهسته ای رو برای توضیح فلسفه ش انتخاب کرده. این کمک می کنه که بر خلاف مقالات چند صفحه ای با تکرار هر مسئله و دیدن مثال های متفاوت ما شروع به فکر کردن کنیم. من فکر می کنم اتفاقا تکرار و مثال گفتن استراتژی نویسنده بوده برای اینکه آهسته اهسته فلسفه دیجیتال مینیمالیسم رو در زندگی ما وارد کنه و انگیزه لازم رو ایجاد کنه.
جذابیت کتاب برای من این بود که برخلاف بقیه مقالاتی که درباره زیان فناوری خونده بودم این کتاب به استراتژی و ارزش هایی که زندگی بدون فناوری داره بسیار پرداخته بود.توی کتاب انواع موضوعات جانبی فناوری وجود داره. موضوعاتی که شاید وقتی می خوایم درمورد فناوری حرف بزنیم در نگاه اول به چشممون نیان اما در واقع بسار مهمن. موضوعاتی مثل خلوت، پیاده روی برنامه ریزی و غیره.
به علاوه توی این کتاب به خیلی از کتاب ها و فلسفه ها و حتی اپلیکیشن هایی بر می خورید که توضیح کافی براش توی کتاب نیست اما می تونید بعد از خوندن کتاب دنبالشون کنید و ازشون یادبگیرید.
بی شک چیزی که کتاب رو ارزشمند کرده تمارین و استراتژی هاش هستند به شخصه می خوام چند تاییش رو که به سبک زندگیم می خوره اجرا کنم. داشتم نقد ها رو می خوندم. به نظرم اغراق آمیزه اگر بگیم قابل اجرا نیستن. حتی کار های ساده ای گفته شده که تاثیرات خوبی می ذارن.
برگرفته از goodreads
Mohadese Behnam
5 out of 5 stars
۱۳۹۹/۱۲/۱۰
من این کتاب رو توی دوره امتحانات و دوره چند روزه ترک شبکه‌های اجتماعی خوندم. و ازین بابت میتونم بگم وقتی با فاصله و از خارج این فضا راجع بهش می‌شنوی، بهتر آسیب‌ها و انتقادات وارد بهش رو درک می‌کنی.
سیر کتاب این شکلیه که اول شروع میکنه به گفتن از اینکه طراحان شبکه‌های اجتماعی آنقدرها هم دلسوز و فداکار ما کاربران نیستند و مثل همه بخشهای دیگه جهان توسعه‌زده ما هدف کسب سود اقتصادی بیشتر برای صاحبانه. اینجا از تاریخچه تغییراتی مثل اضافه کردن دکمه لایک که قبلاً توی فیسبوک نبوده میگه و اینکه دلیل انتخاب این تغییرات از نظر روانشناختی چی بوده.
بعد از مراحل تمرین و پاکسازی فضای دیجیتال حرف می‌زنه. و جایگزین‌هایی برای بهبود عملکرد و بازگشت تمرکز و حواس‌جمعی مطرح میکنه.
البته اینو هم بگم که من ترجمه سمانه پرهیزگاری از نشر میلکان رو خوندم و واقعاً از ترجمه روان و صمیمی‌ش لذت بردم.
در کل میتونم بگم یکی از ده کتاب مدیریت فردی و موفقیت هست که خوندم و به همه کسانی که درگیر فضای مجازی هستند پیشنهاد میکنم یه بار مطالعه کنند.
برگرفته از goodreadsاین کتاب رو زمانی خوندم که تصمیم گرفتم اینستاگرامم رو برا مدتی غیر فعال کنم و جالب اینکه تو تمریناتش این توصیه رو کرده و مدت زمان ۳۰ روزه براش در نظر گرفته،تحت عنوان پاک سازی دیجیتال.
بنظرم مهم ترین قسمت کتاب که متمایزش کرده از بقیه ی کتاب و مقالات در مورد دنیای دیجیتال اینه که برا زمانی که قراره خودمونو از این فضاها دور کنیم راهکار و تمریناتی رو داده که کمک میکنه شکست هامون در مقابل مقاومت در برابر عدم بازگشت به سمت این فضاها یه جورایی تموم شه و عهد و پیمانامون پایدارتر باشه .
من خودم بارها این دی اکتیو کردن ها رو انجام دادم اما بعد از مدتی دوباره رفتم سمتش .
حالا تصمیمم قطع ارتباط نیس و اتفاقا استفاده ست به شرطی که تو دام مهندسی های توجه و... نیفتم.
کتاب میتونست حجم کمتری داشته باشه تا از تکرار مکررات جلوگیری شه،اما در کل خوندنش حتما توصیه میشه .
برگرفته از goodreads
Bahman Bahman
2 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱/۱
"وقتی مدت زمان حضورتان در توییتر را با چند فعالیتِ آنلاینِ دیگر که توجه زیادی از شما میگیرند کنار هم بگذارید، هزینه‌ای که از عمرتان می‌پردازید، بسیار گزاف‌تر خواهد شد و درست مثل کشاورزانِ ثورو زیر انبوهی از اتلاف وقت و تمرکز لِه خواهید شد و درنهایت همهٔ آنچه در قبال قربانی کردنِ این حجم از عمرتان دریافت میکنید، یک مُشت خرت‌وپرتِ خوب خواهد بود که معادلِ دیجیتالیِ پرده‌های تاشو و قابلمه‌های شیک‌ترِ کشاورزان است. که خیلی از آنها را ـ همان‌طور که در مثالِ توییتر گفتم ـ می‌توان با هزینهٔ بسیار کمتری تهیه کرده یا به‌طور کلی حذف کرد؛ بدون آن‌که اتفاق خاصی بیفتد یا اثر منفیِ چشمگیری بر زندگیتان داشته باشد."
برگرفته از goodreadsخب توقع زیادی از این کتاب داشتم که اونجوری که باید نتونست منو راضی کنه.
در حد 40 درصد از کتاب واقعا آدم رو جذب می‌کرد و دوست داشتی که بی‌وقفه بخونی... بقیه‌ی کتاب هم واقعا گزافه‌گویی بود.
کتابی که درباره‌ی مینیمالیسمه توقع میره که حرف و ماجراهای بیهوده توی کتاب نباشه و سعی کنه که وقت خواننده رو تلف نکنه در صورتی که نویسنده این موضوع رو رعایت نکرده بود و واقعا ادامه دادنش کلی انرژی از آدم می‌گرفت.
برگرفته از goodreadsاقتصاد توجه، یکی از پولساز‌ترین مدل‌های کسب و کار دهه اخیر، رفتار ما رو با محیط بیرونی و دیگران تغییر داده و بخشی از ناخودآگاه ما رو به عنوان محرک اصلی استفاده از اپلیکیشن‌ها هدف قرار داده. رویکرد مینیمالیسمی به نظرم کاربردی‌ترین رویکرد محافظت از سلامت روانی ما بین پیچیدگی‌های هر روزه تکنولوژی است. راهنمایی‌های کتاب مخصوصا برگشت به طبیعت، داشتن برنامه برای اوقات فراغت و استفاده هدفمند از اپلیکیشن‌ها، کمک زیادی برای برداشتن قدم‌های اول به سمت رهایی از وضع موجود میکنه.
Less is more!
برگرفته از goodreadsباتشریح یک سری آزمایش ها و تجارب، نشون میده که ضرر و زیان سوشال مدیا ها خیلی بیشتر از نفعشونه در نتیجه استراتژی مینیمالیسم دیجیتال رو به منظور کنترل کردن تاثیرات مخرب زندگی دیجیتالی پیشنهاد میده. پایان هر فصل هم با توجه به عنوان فصل، تمریناتی برای به کار گیری عملی ارائه میشه. در نهایت، اهمیت اوقات فراغت مناسب (کارهای فیزیکی بیشتر) و اوقات تنهایی (مشغول به تفکر درباره دیگری نباشیم) در پیشبرد اهداف و خلاقیت ها و تصمیمات رو پررنگ میکنه.
برگرفته از goodreadsکتاب به شکلی قوی دارای استدلال های کافی برای بیان اثرات مخرب دسترسی نامحدود به فناوری روز است.در حال سپری کردن دوره پاکسازی دیجیتال مطرح شده در کتاب هستم و قویا ایده کتاب را پذیرفته ام. سایت گود ریدز نیز با هدف مشخصی در برنامه پاکسازی قرار نگرفته است.برای ایجاد اوقات فراغت با کیفیت(به قول نویسنده)نیاز به کتابخوانی درباره مسایل ذهنی ام دارم و این سایت ب من کمک میکند کتاب های خوب را سریع تر پیدا کنم پس استفاده از ان
محدود شده است و در حد نیاز استفاده میشود. در کل پس از مطالعه این کتاب احساس کردم نیاز دارم در مورد برنامه ریزی دقیق ترو ایجاد عادت های مفید مطالعه کنم که دارم روشون کار میکنم.اگر کسی کتاب کار عمیق را مطالعه کرده باشد و به دنبال دست یابی به حداکثر کار عمیق در برنامه اش باشد به ایده این کتاب برای حذف حواس پرتی ها و ایجاد یکپارچگی در زندگی اش نیاز دارد.
برگرفته از goodreads
Thranduil
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱/۲
3.5 ستاره :-)) خوندن این کتاب خالی از لطف نیست و عمل کردن به توصیه هاش هم مفیده، البته که برای من پذیرش حرفها و راه کارهاش سخت نبود چون ادم همیشه گوشی به دستی نیستم و قسمت هایی داشت که برای بالا بردن کیفیت زندگی برام جذاب بود
برگرفته از goodreadsاقرار میکنم روزهای زیادی هستند و بودند که وقت خالیم را با گشتن در شبکه های اجتماعی می‌گذراندم. شما هم اگر این جمله درباره‌تان صدق میکند، پس اجازه بدهید بیشتر توضیح ندهم و شما را دعوت به خواندن کتاب کنم :)
برگرفته از goodreadsکتاب مفیدی هست ولی این اقتصاد مبتنی بر توجه که تو کتاب بهش اشاره شده انقدر قدرتمنده که اگر دو روز آدم حواسش نباشه به نکات کتاب و نحوه ی استفادش از تکنولوژی، ما رو غرق خودش میکنه و یهو به خودت میای میبینی با قبل خوندن این کتاب هیچ فرقی نکردی!
تاریخ: ١۴٠١/۵/٢٢
برگرفته از goodreadsواقعا بعضی‌ها از تعداد زیاد مثال توی اینجور کتاب‌ها خوششون میاد؟ من واقعا نمی‌تونم همه رو بخونم و همیشه از یه جایی به بعد فقط اصل حرف نویسنده رو دنبال میکنم. کتاب رو تا حدی دوست داشتم. نویسنده مخالف تکنولوژی به نظر نمی‌رسید ولی به هر حال اصلا قصد ندارم هیچ اپلیکیشنی رو حذف کنم.
برگرفته از goodreadsکتابی در ستایش تنهایی و مورد نیاز جامعه قدیم و مخصوصا دنیای امروز. با تمرینات کاربردی و مفید. مناسب سنین نوجوانی و بزرگسال که وجود این کتاب در هر خانه و کتابخانه ای نیازه. اگر بخونید حتما لذت می برید و فعالیت هاشو انجام میدید
برگرفته از goodreadsایده‌های خوبی برای استفاده‌ی بهینه از ابزارهای دیجیتال داشت و نمونه‌های خوبی هم از افرادی که این ایده‌ها را پیاده کرده‌اند. اما متاسفانه پرگویی نویسنده از ارزش کتاب کم کرده بود.
برگرفته از goodreadsکتاب جالبیه
درمورد مضرات دنیای مجازی و شبکه های مجازی میگه
برگرفته از goodreadsنکات جالبی داشت. اما داستان های خسته کننده و طولانی و کم محتوا و اشاراتش به مقالات علمی احتمال حجیم کردن کتاب رو تقویت میکنه.
برگرفته از goodreadsاین کتاب برای منی که کم کم داشتم معتاد گوشی و اینترنت و شبکه های اجتماعی میشدم عالی بود. "اقتصاد توجه" داره زندگی مارو به بدترین شکل ممکن نابود میکنه و وجود نیازهایی رو به ما القا میکنه که واقعیت ندارن.
خیلی خوشحالم که تونستم به استفاده ام از گوشی و اینترنت و شبکه های اجتماعی یه سر و سامان درست و حسابی بدم و حالا کلی تایم آزاد دارم که میتونم برای کارای مفید ازش استفاده کنم.
برگرفته از goodreads-نکات خوب و روشن‌کننده‌ای داشت.
-راه‌کارها و جای‌گزین‌های خوبی برای دنیای دیجیتال داشت.
-فهرستش افتضاح بود.
برگرفته از goodreads
I'm Kian
5 out of 5 stars
۱۴۰۱/۱۰/۳
کتاب تر و تمیز و جمع و جور
برگرفته از goodreads
Leila erfani
5 out of 5 stars
۱۴۰۲/۲/۲۱
برای رهایی از این جهان پرهیاهو و دوری از فضای مجازی و رسیدن به حال خوب و آرومتون به شدت توصیه میشه!
(البته من این کتاب رو از نشر میلکان خوندم و ترجمه ی خانم سمانه پرهیزکاری)
برگرفته از goodreadsنکات مفیدی داشت ، فقط یکم طولانی شده میتونست یکم جمع و جور تر باشه تا ادم رو خسته نکنه
برگرفته از goodreadsاریک فروم در کتاب «به نام زندگی» در مورد سرریزی (overflow) صحبت میکند و آن را در دو دسته سرریزی خوب یا فراوانی (abundance) و سرریزی بد یا زیادت (superfluity) قرار میدهد. سرریزی بد مثل طغیان رودخانه که میتواند فاجعه بار باشد و سرریزی خوب مثل فراوانی محصول که منبع برکت است. او در نهایت این پرسش را مطرح میکند که آیا زیادت به ملال، بیزاری و نفرت نمی‌انجامد؟
حکایت دنیای دیجیتال و در دسترس بودن بیش از حد هم علائمی از زیادت را بروز داده‌اند که نگرانی متفکران را برانگیخته است.
به همین دلیل امروزه مطالعه کتابهای آسیب شناسانه در حوزه اینترنت و رسانه‌های اجتماعی به دلیل ماهیت جهانشمولی که دارد ضروری است زیرا با توجه به ضریب نفوذ بالای فناوری اطلاعات در زندگیمان بیش از پیش به آگاهی و مهارت نیاز داریم تا «نقشی را که قرار است فناوری در زندگی ما بازی کند را تحت کنترل درآوریم» و چنانچه نویسنده میگوید این خود یک شکوفایی انسانی است: یعنی احساس معنادار بودن که از عمل آگاهانه به دست می‌آید.
اگر بخواهم این کتاب را با «پیگیر اخبار نباشید» رولف دوبلی قیاس کنم، که آنهم نقدی بر یکی دیگر از حواس‌پرستی‌های جهان معاصر دارد و به نوعی مینیمالیست خبرخوانی را ترویج میکند، کتاب دوبلی را موفق‌تر می‌دانم. ترجیح میدادم مثل کتاب دوبلی با متنی صریح در اقامه ادله و شرح راه حل روبرو باشم.
کتاب به راحتی می‌توانست نصف حجم فعلی را داشته باشد. به نظرم ترجمه هم می‌توانست خیلی بهتر باشد و پرگویی نویسنده را قابل هضم کند.
برگرفته از goodreadsکتاب خوبیه. هرچند برای من که تو این سال‌ها متوجه اعتیاد رفتاریم به اینترنت و گوشی بودم، چیز جدیدی نداشت. مثال‌های رتوریکالش هم پر از ایراد بودن و خسته‌م می‌کردن هرچند انگار ویژگی مخصوص این دست کتاب‌هاست و باید پذیرفت.
من سال‌هاست سعی کرده‌م با آزمون‌وخطا مصرفم رو پایین بیارم و ماه‌ها شده بدون گوشی، اینترنت، سیم‌کارت، سوشال‌مدیا و پیامرسانها سر کنم اما تهش ذره‌ای اهمال‌کاری سرم داده به همون عادتای قبلی. تقریباً تمام راهکارهای کتاب رو قبلا امتحان کرده‌م که خب به جز کم شدن اضطراب، تاثیر دیگه‌ای نداشته‌ن. فصل اوقات فراغت اما منحصربه‌فرد بود.
واقعیت اینه که من به توصیف اسطوره‌ای که از لذت بردن از زمان ارائه میده در غیاب اینترنت مشکوکم. به نظرم قطعاً به طور خاص سوشال مدیا وقتی مصرفش از حد بگذره ایجاد اضطراب میکنه، اتنشن اسپن آدم و سطح تحلیل و استدلال رو پایین میاره و رو خلق تاثیر می‌ذاره اما شرط کافی و حتی شرط لازم باکیفیت شدن اون زمان دوری ازش نیست. اون معجزه با کار ساده‌ای مثل چک نکردن نوتیفیکیشن‌ها و خاموش کردنشون اتفاقی نمی‌افته(برای من اتفاق نیفتاده لااقل). از اون جایی که در اکثر ریویوهایی که خوندم و تمرینات رو انجام داده بودن اغراق و تلقین به مشامم خورد، راهی نمی‌مونه به جز این که خودم امتحانشون کنم 🤕.
برگرفته از goodreadsتا صفحه ۶۰ خوندم، چون دیگه تقریبا به مینیمال بودن در فضای مجازی رسیدم این کتاب راهکار نشون می ده برای کسی که می خواد از زندگی واقعی لذت ببره، از فایده و آسیب های فضای مجازی و اپلیکیشن های اجتماعی صحبت می کنه. در کل خوندن این کتاب تو دنیای امروز توصیه می شه.
برگرفته از goodreadsاز نظر من، تو دنیای مدرن امروزی که کوچکترین فعالیتهامون با سوشال مدیا و تکنولوژی گره خورده، خوندن همچین کتابهایی لازمه. کتاب پر از مثال های ساده و نکته های خوب و مفید بود. دوسش داشتم.👌
برگرفته از goodreads
narges goodarzi
4 out of 5 stars
۱۴۰۰/۱۱/۷
برای این روزهای من مفید بود و به قول نشر میلکان احتمالا برای تغییرم ...
کاش اینقد طولانی نبود و مینیمالیسم تر مینوشت فقط :))
برگرفته از goodreads
