گنسلر، در مقام فیلسوفی مسیحی، در این کتاب به این مسئلۀ اساسی میپردازد که آیا خدا خاستگاه اخلاق است یا اخلاق بدون دین هم ممکن است. در اینجا دو دیدگاه سنتی وجود دارد که هرکدام خوانش‌هایی گوناگون دارند. طبق نظریۀ امر الاهی، ارادۀ خداوند فرمان اخلاقی را می‌آفریند؛ و طبق رویکرد مبتنی بر قانون طبیعی، حقایق اخلاقی وابسته به ارادۀ خداوند نیستند. گنسلر شخصاً حامی نظریۀ قانون طبیعی است، اما می‌کوشد خوانش‌هایی قوی و قابل‌دفاع از هر دو دیدگاه ارائه دهد. هدف او نشان دادن این نکته است که هرکدام از این دیدگاه‌ها را که بپذیریم، باور به وجود خدا می‌تواند اخلاق را غنا بخشد. گنسلر دربارۀ ربط اخلاق و خداناباوری نیز بحث می‌کند: خداناباوران چگونه بر اساس مبانی اخلاقی به باور به وجود خدا ایراد گرفته‌اند و اخلاق در نظر آنها چگونه امری است. او همچنین ربط نظریۀ تکامل و علم تجربی را با اخلاق و دین بررسی می‌کند و به این مسئله می‌پردازد که در قبال کسانی که نظرگاه‌های ایمانی متفاوتی دارند چه وظایفی داریم.