"آستارا تنها بندر بیکشتی" عنوان مجموعه شعری از داوود ملک‌زاده، شاعر معاصر ایرانی، است که در سال ۱۳۹۲ به چاپ دوم رسیده است. این مجموعه که در قالب "نگاه تازه ی شعر" از سوی انتشارات نگاه منتشر شده، چهارمین کتاب شعر ملک‌زاده به شمار می‌رود.
داوود ملک‌زاده، متولد ۱۳۶۱ در آستارا، شاعر کتاب‌های "تهران برای شعر شدن شهر کوچکیست" و "داوود با دوواو" علاوه بر شاعری، سردبیری دو هفته‌نامه "خط آخر" را نیز برعهده دارد.
می‌توان "آستارا تنها بندر بیکشتی" را ادامه‌ی همان مسیری دانست که ملک‌زاده در مجموعه شعر قبلی خود با عنوان "تهران برای شعر شدن شهر کوچکی ست" آغاز کرده بود. در این مجموعه شعر شاهد ادامه‌ی پرداختن شاعر به مسائل اجتماعی، عاشقانه و سوژه‌های روزمره زندگی انسان‌ها علاوه بر حال و هوای بومی اشعار هستیم. مضمون عشق و مفاهیم عاطفی پیوند عمیقی با اشعار "آستارا تنها بندر بیکشتی" دارد. شاعر با زبانی لطیف و تصاویری بدیع، به ابعاد مختلف عشق، از شور و اشتیاق تا فراق و تنهایی می‌پردازد. بخش دیگری از اشعار این مجموعه به روایت لحظات و تجربیات روزمره انسان‌ها در زندگی عادی می‌پردازد. ملک‌زاده با ظرافت و دقت، زیبایی‌ها و تلخی‌های زندگی روزمره را به تصویر می‌کشد. استفاده از زبان ساده و روان، از ویژگی‌های بارز شعر ملک‌زاده در این مجموعه است. لحنی که او در اشعارش به کار می‌برد، صمیمی و گرم است و به همین دلیل، مخاطب به راحتی می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
"آستارا تنها بندر بیکشتی" که مجموعه‌ای قابل تأمل از شعرهای داوود ملک‌زاده است در ۸۸ صفحه و شامل ۶۰ قطعه شعر نو است. اشعار این مجموعه بین سال‌های ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۰ سروده شده‌اند. سادگی زبان، صمیمیت لحن و پرداختن به موضوعات مختلف انسانی، این مجموعه را به اثری خواندنی و جذاب تبدیل کرده است. اگر به دنبال نمونه‌هایی از شعر معاصر ایران هستید که در عین سادگی، عمق و معنا داشته باشند، "آستارا تنها بندر بیکشتی" می‌تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد.
