آندری تارکوفسکی
1.00
(1)رایآندری آرسنیویچ تارکوفسکی (۲۰ آوریل ۱۹۳۲ – ۲۹ دسامبر ۱۹۸۶) فیلمساز، نویسنده و شاعر اهل روسیه بود که به عنوان یکی از برجسته‌ترین و تاثیرگذارترین کارگردانان تاریخ سینما شناخته می‌شود. فیلم‌های او به دلیل تصاویر بدیع، معنویت عمیق و کاوش فلسفی در موضوعاتی مانند زمان، حافظه، رویا و معنای زندگی مشهور هستند.
دوران کودکی و جوانی:
تارکوفسکی در شهر زاوراژیه در استان ایوانوف روسیه به دنیا آمد. پدرش شاعر مشهور آرسنی تارکوفسکی و مادرش ماریا ویسمیتا بود. دوران کودکی او تحت‌الشعاع جنگ جهانی دوم و آوارگی خانواده‌اش قرار گرفت. این تجربیات بعدها در فیلم‌های او، به‌ویژه در ایوان کودکی وحشتناک دید (۱۹۵۹) منعکس شد.
تارکوفسکی پس از جنگ به مسکو نقل مکان کرد و در آنجا در موسسه فیلم دولتی VGIK به تحصیل سینما پرداخت. اولین فیلم کوتاه او، پسر انسان (۱۹۵۶)، برنده جایزه در جشنواره دانشجویی فیلم مسکو شد.
حرفه فیلمسازی:
اولین فیلم بلند تارکوفسکی، کودکی ایوان (۱۹۵۹)، داستان غم‌انگیز پسری را روایت می‌کند که در جنگ جهانی دوم شاهد مرگ خانواده‌اش است. این فیلم با استقبال منتقدان روبرو شد و تارکوفسکی را به عنوان یک استعداد نوظهور در سینمای جهان معرفی کرد.
در طول دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، تارکوفسکی فیلم‌های تحسین‌شده دیگری مانند سولاریس (۱۹۷۲)، آینه (۱۹۷۵) و استاکر (۱۹۷۹) را ساخت. این فیلم‌ها به خاطر سبک بصری منحصر به فرد، روایت‌های غیرخطی و کاوش عمیق در ماهیت انسان مشهور هستند.
تبعید و سال‌های آخر:
در سال ۱۹۸۰، تارکوفسکی پس از اتمام فیلمبرداری استاکر از اتحاد جماهیر شوروی به سوئد مهاجرت کرد. مقامات شوروی از محتوای فیلم‌های او که اغلب به عنوان انتقادی از رژیم تلقی می‌شد، ناراضی بودند.
تارکوفسکی در تبعید تنها یک فیلم دیگر ساخت، نوستالژی (۱۹۸۳). این فیلم به نوعی اتوبیوگرافی است که به کاوش در حس از دست دادن و تبعید می‌پردازد.
تارکوفسکی در سال ۱۹۸۶ در سن ۵۴ سالگی بر اثر سرطان ریه در پاریس درگذشت. او تا به امروز به عنوان یکی از بزرگترین فیلمسازان تاریخ سینما شناخته می‌شود و فیلم‌هایش همچنان مورد تحسین و مطالعه منتقدان، فیلمسازان و تماشاگران در سراسر جهان قرار می‌گیرند.
میراث:
تاثیر تارکوفسکی بر سینما عمیق و پایدار بوده است. فیلم‌های او الهام‌بخش نسل‌های متعددی از فیلمسازان از جمله استیون اسپیلبرگ، کریستوفر نولان و ترنس مالیک بوده‌اند.
علاوه بر فیلمسازی، تارکوفسکی نویسنده‌ای چیره دست نیز بود. او چندین کتاب از جمله فیلمنامه‌ها، خاطرات و مقالات خود را منتشر کرد.
آثار:
فیلم‌های کوتاه:
o پسر انسان (۱۹۵۶)
o امروز آزاد هستید (۱۹۵۷)
فیلم‌های بلند:
· کودکی ایوان (۱۹۵۹)
· آندری روبلف (۱۹۶۶)
· سولاریس (۱۹۷۲)
· آینه (۱۹۷۵)
· استاکر (۱۹۷۹)
· نوستالژی (۱۹۸۳)
کتاب:
· خاطرات (۱۹۸۶)
· ایمان (۱۹۸9)
· زمان (۱۹۸9)
· این نوشتار (۱۹۹0)
جوایز:
· جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز برای آندری روبلف (۱۹۶۶)
· جایزه فیپرشی جشنواره فیلم کن برای سولاریس (۱۹۷۲)
· جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن برای آینه
