جواد اس‍ح‍اق‍ی‍ان‌

جواد اسحاقیان، یکی از چهره‌های شاخص نقد ادبی معاصر ایران، در سال ۱۳۲۷ در سبزوار متولد شد. تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه فردوسی مشهد به پایان رساند و سپس در پژوهشکده فرهنگ ایران (دانشگاه علامه طباطبایی کنونی) به تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد پرداخت. اسحاقیان سال‌ها در دانشگاه‌های مختلفی همچون فردوسی مشهد، آزاد اسلامی بیرجند و پیام نور به تدریس ادبیات مشغول بوده است.

فعالیت‌های پژوهشی و ادبی اسحاقیان را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد. در دوره نخست، در جوانی به بررسی آثار نویسندگانی چون گوگول پرداخت و ترجمه‌هایی نیز انجام داد. پس از انقلاب اسلامی، با انتشار آثاری چون «کلیدر، رمان عشق و حماسه»، «سایه‌های روشن در داستان‌های جلال آل‌احمد» و «راهی به هزارتوی رمان‌نو»، جایگاه خود را در عرصه نقد ادبی تثبیت کرد. در این دوره، اسحاقیان به تحلیل آثار نویسندگان کلاسیک و معاصر پرداخت و تلاش کرد تا خوانندگان را با پیچیدگی‌های روایت و ساختار رمان آشنا کند.

دوره سوم فعالیت‌های اسحاقیان به نگارش مجموعه‌ای تحت عنوان «داستان‌شناخت ایران» اختصاص یافت. در این مجموعه، وی به نقد و بررسی آثار نویسندگان معاصر ایرانی پرداخت و تلاش کرد تا نقشه کاملی از ادبیات داستانی معاصر ایران ارائه دهد. اسحاقیان در آثار خود، همواره به دنبال کشف عمق و پیچیدگی‌های آثار ادبی بوده و با زبانی شیوا و روان، تحلیل‌های دقیق و موشکافی ارائه داده است.

برخی از آثار:

▪︎ کوششی برای ارزیابی اندیشه‌های گوگول

▪︎ ترجمهٔ نامه‌هایی از شیلی 

▪︎ کلیدر، رمان عشق و حماسه

▪︎ سایه‌های روشن در داستان‌های جلال آل‌احمد

▪︎ درنگی بر سرگردانی‌های شهرزاد پسامدرن

▪︎ راهی به هزارتوی رمان‌نو

▪︎ از خشم و هیاهو تا سمفونی مردگان

در مجموع، جواد اسحاقیان با بیش از نیم قرن فعالیت مستمر در حوزه نقد ادبی، به یکی از مهم‌ترین منتقدان ادبی ایران تبدیل شده است. آثار او نه تنها برای دانشجویان و پژوهشگران ادبیات، بلکه برای عموم علاقه‌مندان به ادبیات نیز مفید و خواندنی است.