غلامحسین ساعدی

غلامحسین ساعدی، متولد ۲۴ دی ۱۳۱۴ در تبریز، نویسنده، مترجم، نمایشنامه‌نویس و پزشک ایرانی بود. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان معاصر ایران به حساب می‌آید و آثارش به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند.

آغاز فعالیت ادبی:

ساعدی که از دوران دبیرستان در نشریات دانش‌آموزی قلم‌فرسایی می‌کرد، از سال ۱۳۳۴ انتشار آثار خود را در مجلات و ماهنامه‌های ادبی آغاز کرد. او برای عبور از سد سانسور، نمایشنامه‌هایش را با نام مستعار "گوهرمراد" به چاپ می‌رساند. ساعدی را از پیشگامان تئاتر ایران در دهه ۱۳۴۰ می‌دانند. در این دوره، او به انتشار آثار پانتومیم خود با عنوان "لال‌بازی" پرداخت.

مهاجرت به تهران و فعالیت‌های ادبی:

ساعدی در سال ۱۳۴۱ پس از مهاجرت به تهران، با نشریاتی چون آرش و کتاب هفته همکاری کرد. او در اوایل دهه ۱۳۵۰ مجله الفبا را راه‌اندازی کرد که بسیاری از نویسندگان سرشناس در آن به نگارش یادداشت می‌پرداختند.

آثار برجسته:

در سال‌های بعد، ساعدی معروف‌ترین داستان‌ها و نمایشنامه‌های اجتماعی خود از جمله "عزاداران بیل"، "چوب‌به‌دست‌های ورزیل"، "بهترین بابای دنیا" و "پنج نمایشنامه از انقلاب مشروطیت" را خلق کرد. او در سال ۱۳۵۶ با همکاری احمد شاملو به انتشار مجله ایرانشهر در خارج از ایران پرداخت. پس از انقلاب نیز داستان‌های او در مجله‌هایی مثل کتاب جمعه و ویژه‌ی هنر و ادبیات منتشر می‌شد.

ساعدی با پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی در آثارش، به روشنگری و آگاهی‌بخشی در جامعه ایران کمک کرد.