1.00
(1)رای"واهه آرمن"، شاعری ارمنیتبار اهل ایران، در سال 1339 در مشهد دیده به جهان گشود. او پس از گذراندن دوران تحصیلی خود در رشته جامعهشناسی در لندن، به دنیای شعر و ادبیات قدم گذاشت و با سرودن اشعاری پرمغز و دلنشین، نام خود را در میان شاعران برجسته معاصر ثبت کرد. آثار واهه آرمن به زبانهای ارمنی و فارسی منتشر شدهاند و طیف وسیعی از مخاطبان را در سراسر جهان به خود جذب کردهاند. او با زبانی رسا و لحنی صمیمی، به بیان احساسات و اندیشههای خود میپردازد و خواننده را به سفری عمیق در دنیای درون خویش میبرد.
مجموعه آثار:
▪︎ به سوی آغاز: نخستین دفتر شعر واهه آرمن که به زبان ارمنی سروده شده و در ایران به چاپ رسیده است.
▪︎ جیغ: دومین دفتر شعر او که باز هم به زبان ارمنی سروده شده و در ایروان، پایتخت ارمنستان، منتشر شده است.
▪︎ بالهایش را کنار شعرم جا گذاشت و رفت: این مجموعه شامل سرودههای واهه آرمن به زبان فارسی است.
▪︎ دیوار زخمی: گزیدهای از اشعار پونه ندایی که توسط واهه آرمن به زبان ارمنی ترجمه شده است.
▪︎ دوست دارم گاهی شاعر نباشم
▪︎ رودی که از تابلوهای نقاشی میگذشت: گزیدهای از اشعار رسول یونان که توسط واهه آرمن به زبان ارمنی ترجمه شده است.
▪︎ و شیطان فریاد کرد خدا: مجموعهای از اشعار واهه آرمن به زبان ارمنی و ترجمه فارسی آنها توسط اعظم حبیبی
علاوه بر سرودن اشعار اصیل، واهه آرمن در زمینه ترجمه نیز فعالیتهای گستردهای داشته است. ترجمه اشعار شاعران معاصر ارمنی به فارسی و همچنین ترجمه اشعار شاعران فارسیزبان به زبان ارمنی از جمله اقدامات قابلتوجه او در این عرصه هستند. برخی از شاعرانی که واهه آرمن آثارشان را به فارسی ترجمه کرده است عبارتند از: ادوارد حق وردیان، خاچیک مانوکیان، تادئوس تونویان، آرمن داویدیان، واچاگان پاپویان، سورن مُرادیان. همچنین او اشعاری از نیما یوشیج، سیدعلی صالحی، پوران فرخزاد، محسن فرجی، رسول یونان و پونه ندایی را به زبان ارمنی ترجمه کرده است.
علاوه بر این، واهه آرمن مقالات و اشعار متعددی را در نشریات مختلف ارمنیزبان در ایران، ارمنستان، کانادا، آمریکا و لبنان به چاپ رسانده است. او همچنین با روزنامهها و مجلات متعددی همکاری داشته و به عنوان سردبیر ویژهنامههای ادبی روزنامه "آلیک" فعالیت میکند. واهه آرمن با تلاشها و خلاقیتهای خود، نقشی بیبدیل در گسترش و اعتلای ادبیات ارمنی ایفا کرده است. او با سرودن اشعاری پرمحتوا و ترجمه آثاری ارزشمند، به تبادل فرهنگی میان ایران و ارمنستان کمک کرده و گامی مهم در جهت معرفی هر چه بیشتر ادبیات ارمنی به مخاطبان فارسیزبان برداشته است.