گلرخسار صفی‌اوا

گلرخسار صفی‌اوا، شاعر مشهور تاجیک که به او لقب "مادر ملت تاجیک" داده‌اند، در ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ در ناحیه نورآباد تاجیکستان متولد شد.او سرودن شعر را از سنین پایین آغاز کرد و اولین شعر خود را در ۱۲ سالگی سرود و در ۱۵ سالگی آن را به چاپ رساند. از آن زمان تاکنون، بیش از پنجاه اثر از وی در قالب‌های شعر، رمان و پژوهش منتشر شده است.

صفی در طول فعالیت ادبی و سیاسی خود، مشاغل گوناگونی را تجربه کرده است، از جمله:

·        سردبیری روزنامه "اخبار تاجیکستان" و مجله "مشعل" در سن ۲۱ سالگی

·        معاونت رئیس اتحادیه نویسندگان شوروی سابق در ۱۸ سالگی

·        معاونت اتحادیه روزنامه‌نگاران تاجیکستان

·        ریاست بنیاد فرهنگ تاجیکستان

·        عضویت در هیئت رئیسه بنیاد فرهنگ شوروی

·        نمایندگی مردم در پارلمان شوروی

صفی اولین دفتر شعر خود را در ۱۵ سالگی در شوروی منتشر کرد و دو سال بعد به عضویت اتحادیه نویسندگان شوروی درآمد.اشعار او به زبان‌های مختلف از جمله فارسی، روسی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ترکی، عربی، اردو، کره‌ای، ژاپنی و چینی ترجمه شده‌اند.صفی علاوه بر شعر، در زمینه‌های داستان‌نویسی، ترجمه و پژوهش نیز فعالیت دارد. او چندین رمان و مجموعه داستان به زبان تاجیکی نوشته و آثار شاعران فارسی‌زبان مانند حافظ، سعدی، مولانا و جامی را به زبان تاجیکی ترجمه کرده است.صفی هم اکنون در شهر مسکو زندگی می‌کند و ریاست فرهنگستان علوم و هنرهای تاجیکستان را بر عهده دارد.

آثار:

• بنفشه
• خانهٔ پدر
• بنیاد دل
• گهوارهٔ سب
• آتش سغد (۱۹۸۱) (منتشرشده به خط فارسی)
• روح عریان یا هفت سرودهٔ ناگفتهٔ رابعه
• ماتم سفید 
• تخت سنگین
• از جملهٔ دیگر آثار وی که در ایران نیز به چاپ رسیده می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: گلچین اشعار، زادروز درد، اشک طوفان، روایت‌های ناگفته، تنهاتر از تنهایی، سَکَرات

جوایز و افتخارات:

·        جایزه دولتی رودکی

·        نشان استقلال تاجیکستان

·        نشان افتخار تاجیکستان

·        مدال "دوستی ملت‌ها"

·        دکترای افتخاری از دانشگاه‌های مختلف جهان