اورهان پاموک

فرید اورهان پاموک، زاده ی ۷ ژوئن ۱۹۵۲، که در ایران به اورهان پاموک معروف شده است، نویسنده شهیر ترکیه‌ای و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۶، یکی از چهره‌های برجسته ادبیات معاصر است. آثار او به واسطه روایت‌های پیچیده، شخصیت‌پردازی‌های عمیق و نگاهی موشکافانه به تاریخ، فرهنگ و هویت ترکیه و شرق بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند. آثار او پیش از دریافت جایزه نوبل ادبیات به ۴۶ زبان و پس از آن به ۵۶ زبان ترجمه شده‌است.

اورهان پاموک در خانواده‌ای پر فرزند و مرفه در محلهٔ نیشان تاشی استانبول متولد شد. او دروس متوسطه را در کالج آمریکایی رابرت در استانبول گذراند. پس از پایان تحصیلات متوسطه به اصرار خانوادهٔ خود به ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ معماری در دانشکدهٔ فنی استانبول مشغول شد، هرچند پس از مدتی این رشته را نیمه‌تمام رها کرد. او سپس در دانشگاه استانبول و در رشته روزنامه‌نگاری به تحصیل پرداخت و فارغ‌التحصیل شد. با این حال هیچ‌گاه کار روزنامه‌نگاری نکرد. اولین رمانش آقای جودت و پسران را که حکایت خانواده ای متمول و پرتعداد است، در سال ۱۹۸۲ نوشت که جوایز ملی ارهان کمال و کتاب سال را برایش به ارمغان آورد. پاموک بعد از انتشار رمان قلعه ی سفید، کرسی تدریس ادبیات داستانی را در دانشگاه کلمبیا پذیرفت و به همراه همسرش از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۸ مقیم نیویورک شد. پاموک اکنون به اتفاق خانواده اش مقیم استانبول است.

برخی از آثار:

▪︎ جودت بیک و پسران، ۱۹۸۲

▪︎ خانه خاموش، ۱۹۸۳

▪︎ قلعه سفید، ۱۹۸۵

▪︎ چهره پنهان، ۱۹۹۲

▪︎ نام من سرخ، ۱۹۹۸

▪︎ استانبول: شهر و خاطره‌ها، ۲۰۰۳

▪︎ موزه معصومیت، ۲۰۰۸

جوایز و افتخارات: 

▪︎ جایزه صلح کتاب‌فروشان آلمان، سال ۲۰۰۵.

▪︎ جایزه نوبل ادبیات، سال ۲۰۰۶.

▪︎ جایزه آیدین دوغان، سال ۲۰۱۵.

پاموک زبانی شیوا و گیرا دارد و با توصیفات دقیق و جزئیات ظریف، فضایی ملموس و جذاب را برای خواننده ایجاد می‌کند. شخصیت‌های آثار پاموک اغلب افرادی هستند که در کشاکش بین سنت و مدرنیته، شرق و غرب قرار دارند و تلاش می‌کنند تا هویت خود را بیابند. اگرچه آثار پاموک ریشه در فرهنگ و تاریخ ترکیه دارد اما به موضوعاتی جهانی مانند هویت، عشق، مرگ، قدرت و جستجوی معنا می‌پردازد و به همین دلیل مخاطبان زیادی را از سراسر جهان به خود جذب می‌کند.