دلیجان در غرب وحشی آمریکا اتفاق می‌افتد. گروهی از مسافران با پیشینه‌های مختلف، سوار بر یک دلیجان به سفری خطرناک از شهر تالسون به شهر گلندیل می‌روند. در طول سفر، آن‌ها با چالش‌های مختلفی از جمله راهزنان، طوفان‌های شن و خطرات طبیعی روبرو می‌شوند.
در این میان، تنش‌ها و تعارضات بین مسافران نیز آشکار می‌شود. یک قمارباز حقه‌باز، یک کابوی خشن، یک زن فاسد، یک دکتر الکلی، یک سرباز فراری و یک زوج جوان عاشق از جمله شخصیت‌های اصلی این داستان هستند.
با وجود خطرات و سختی‌ها، مسافران به تدریج با یکدیگر پیوند می‌خورند و یاد می‌گیرند که برای زنده ماندن به یکدیگر تکیه کنند.
دلیجان به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های وسترن تاریخ سینما شناخته می‌شود. این فیلم در سال 1939 اکران شد و نامزد هفت جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد.
فیلمنامه دلیجان توسط دادلی نیکلز و بن هکت نوشته شده است. نیکلز به خاطر نگارش دیالوگ‌های ظریف و شخصیت‌های پیچیده خود شناخته می‌شود.
این فیلم به خاطر صحنه‌های اکشن هیجان‌انگیز و فیلمبرداری زیبا نیز مورد تحسین قرار گرفته است.
دلیجان تأثیر عمیقی بر ژانر وسترن داشته است. این فیلم الهام‌بخش بسیاری از فیلم‌های وسترن بعدی از جمله "بوفالو بیل" (1940) و "جاده‌ای به سوی فرسودگی" (1953) بوده است.
دلیجان همچنین به خاطر به تصویر کشیدن پیچیدگی‌های روابط انسانی در شرایط سخت شناخته می‌شود. این فیلم به مخاطبان یادآوری می‌کند که حتی در تاریک‌ترین زمان‌ها نیز امید و رستگاری وجود دارد.
حقایق جالب:
جان وین در ابتدا برای بازی در نقش رینگو کید انتخاب شده بود، اما به دلیل تعهدات قبلی مجبور به کناره گیری شد.
هِنری فوندا در ابتدا برای بازی در نقش دکتر Boone تردید داشت، اما در نهایت این نقش را پذیرفت و به یکی از به یاد ماندنی‌ترین نقش‌های خود تبدیل شد.
صحنه تیراندازی نهایی در فیلم یکی از مشهورترین صحنه‌های تیراندازی در تاریخ سینما است.
