ایدئالیسم هگل: خشنودیهای خودآگاهی
رابرت پیپین
رابرت پیپین، فیلسوف آمریکایی و استاد ممتاز گروه فلسفه ،در میان اهالی فلسفه، به خصوص علاقهمندان به هگل و ایدئالیسم آلمانی، چهرهای شناختهشده و برجسته است. کتاب پیش رو، "ایدئالیسم هگل: خشنودیهای خودآگاهی"، به عنوان یکی از آثار کلاسیک در زمینهی فلسفهی هگل جایگاه خود را تثبیت کرده است.
کتاب ایدئالیسم هگل: خشنودیهای خودآگاهی نوشتهی رابرت بی. پیپین، به بررسی عمیق و دقیق فلسفه هگل، به خصوص ایدهآلیسم و خودآگاهی در اندیشهی او میپردازد. این کتاب که اولین بار در سال ۱۹۸۹ منتشر شد، به عنوان یکی از آثار کلاسیک در زمینهی فلسفهی هگل شناخته میشود. کتاب ایدئالیسم هگل به زبان فارسی توسط سیدمسعود حسینی ترجمه و توسط نشر کرگدن منتشر شده است. این ترجمه، از کیفیتی بالا برخوردار بوده و به همراه مقدمهای از مترجم و همچنین ویراست علمی توسط مریم هاشمیان ارائه شده است.
هگل چهرهای دوگانه در تاریخ فلسفه دارد. از یک سو، شاهد تاثیرگذاری عظیم و انکارناپذیر او بر فلسفه و تاریخ هستیم. گزاف نیست اگر بگوییم بخش قابل توجهی از آنچه امروزه به عنوان "فلسفهی اروپایی معاصر" میشناسیم، ریشه در ایدهها و نظریات هگل دارد و هویت خود را تا حد زیادی از او وام گرفته است. این نفوذ عمدتاً به دلیل طرح مسئلهی "سوبژکتیویتۀ تاریخی" توسط هگل است.
اما در مقابل، آثار هگل واکنشهای متفاوتی را در میان اندیشمندان برجسته برانگیخته است. برخی موافق و برخی مخالف ایدههای او بودهاند و هیچ اجماع واحدی در مورد ماهیت و پیامدهای فلسفهی هگل وجود ندارد.
تفسیر پیپین از فلسفهی هگل به "تفسیر غیرمابعدالطبیعی" مشهور شده است. با این حال، او در مقدمهی ترجمهی فارسی کتاب خود توضیح میدهد که:
«نوشتن این کتاب مرا به عنوان مدافع "تفسیر کانتی" از ایدئالیسم هگل و خوانشی "غیرمابعدالطبیعی" یا حتی "ضدمابعدالطبیعی" از موضع بنیادی هگل در پدیدارشناسی روح و دانش منطق مشهور کرده است. اینها، چنانکه توضیح خواهم داد، توصیفهایی بسیار گمراهکننده از کار درآمدند.»
مفاهیم کلیدی:
ایدهآلیسم: پیپین در این کتاب، تفسیری خاص از ایدئالیسم هگل ارائه میدهد که به تفسیر غیرمابعدالطبیعی مشهور است. او در این تفسیر، بر نقش کنش و تجربه در شکلگیری خودآگاهی و شناخت تأکید میکند و از این طریق، خوانشی غیرمابعدالطبیعی و ضدمابعدالطبیعی از فلسفهی هگل ارائه میدهد.
خودآگاهی: پیپین در این کتاب، مفهوم خودآگاهی را در فلسفهی هگل به عنوان کلیدیترین عنصر برای درک ایدهآلیسم او میداند. او نشان میدهد که چگونه هگل خودآگاهی را به عنوان فرآیندی دیالکتیکی و تاریخی در نظر میگیرد که از طریق کنش متقابل با جهان شکل میگیرد.
کتاب ایدئالیسم هگل: خشنودیهای خودآگاهی اثر رابرت بی. پیپین، منبعی ارزشمند برای دانشجویان و پژوهشگران فلسفه است که به دنبال درک عمیقتر فلسفهی هگل، به خصوص ایدهآلیسم و خودآگاهی در اندیشهی او هستند.