مفهوم "ساختیابی" از آن جهت حائز اهمیت است که به بررسی پدیده‌هایی می‌پردازد که انسان‌ها با آنها سروکار دارند، اما خود این پدیده‌ها محصول و زایده فعالیت‌های انسانی هستند. این پدیده‌ها شامل ساختارهای اجتماعی، نهادها، سنت‌های فرهنگی، گونه‌ها، سبک‌ها، مدها و موارد مشابه می‌شوند. در هر تلاشی برای درک چگونگی پیدایش این ساختارها، به عبارتی "ساختیابی" آنها، مساله اصلی، رابطه بین "نیروهای ذهنی" عاملان انسانی و "نیروی عینی" واقعیاتی است که در شکل‌گیری آنها نقش داشته‌اند.
کتاب ساختیابی اثر جان پارکر به بررسی دیدگاه‌های منتقدان نظریه "ساختیابی" می‌پردازد که از "دوگانگی" در این رابطه دفاع می‌کنند و در پی ارائه راه‌حل‌هایی برای حل این مساله هستند.
ساختار کتاب:
- بخش اول: به بررسی زمینه‌ها و شرایط دهه 1970، دورانی که این اصطلاح رواج یافت، می‌پردازد و توضیح می‌دهد که چرا این اصطلاح، به ویژه در چارچوب نظریه "ساختیابی" گیدنز، مورد توجه قرار گرفت.
- بخش دوم: سهم بسزای نظریه‌های "ساختیابی" بوردیو و گیدنز را بررسی می‌کند.
- بخش سوم: به انتقادها و راه‌حل‌های جایگزینی که توسط آرچر و سوزلیس ارائه شده است، می‌پردازد.
هدف نهایی این کتاب، کمک به خواننده در درک بهتر راه‌حل‌های جایگزین "دوگانه‌انگارانه‌ای" است که به جای نظریه "ساختیابی" مطرح شده‌اند.
