کتاب «آسیابان سور» اثر خسرو حمزوی، مجموعه‌ای از سه داستان بلند است که با زبانی گیرا و روایتی نمایشی، به عمق جان مخاطب نفوذ می‌کند. حمزوی، نویسنده‌ای توانا، با تکیه بر شناخت عمیق از فرهنگ عامه و گویش مردم، فضایی غنی و پر از جزئیات را در داستان‌هایش خلق کرده است. حجم بالای دیالوگ‌ها در این آثار، به آن‌ها جلوه‌ای نمایشی بخشیده و خواننده را به طور مستقیم در دل داستان قرار می‌دهد.
مضمون اصلی این داستان‌ها، رنج و عذابی است که انسان‌ها به دلیل پایبندی بیش از حد به عقاید، وفاداری کورکورانه یا وابستگی به مکان‌ها و افراد تجربه می‌کنند. شخصیت‌های حمزوی، افرادی هستند که سال‌ها در بند تعصبات و باورهای نادرست گرفتار آمده‌اند و اکنون در آستانه‌ای از خودآگاهی، به شدت از شرایط موجود رنج می‌برند. پرسشی که همواره در ذهن خواننده ایجاد می‌شود این است که آیا بیداری این شخصیت‌ها خیلی دیر نشده است؟
داستان «آسیابان سور» که به عبدالله انوار تقدیم شده، به همراه دو داستان دیگر یعنی «شمشاد پیر» و «خرابات»، تصویری جامع از جهان‌بینی حمزوی ارائه می‌دهد. نویسنده در این آثار، به نقد باورها و سنت‌های خشک و دست و پاگیر پرداخته و بر اهمیت آزادی اندیشه و انتخاب تاکید کرده است.
خسرو حمزوی زاده ۱۳۰۸ نویسنده و شاعر ایرانی است. تحصیلات او در رشتهٔ اقتصاد بود، اما از آغاز جوانی به نویسندگی و شاعری روی آورد. حمزوی توانست با رمان شهری که زیر درختان سدر مرد (۱۳۷۹) برندهٔ دورهٔ دوم جایزه منتقدان و نویسندگان مطبوعاتی و همچنین نامزد دریافت جایزهٔ مهرگان در سال ۱۳۸۰ شود.
«آسیابان سور» کتابی است که خواننده را به تفکر و تأمل وا می‌دارد. شخصیت‌های این داستان‌ها، هر یک نمادی از بخشی از جامعه هستند که درگیر تضادها و تعارضات درونی هستند. حمزوی با زبانی ساده و روان، اما در عین حال عمیق و تاثیرگذار، به بررسی این تضادها پرداخته و خواننده را به پرسش از خود و جایگاهش در جامعه دعوت می‌کند.
اگر به دنبال اثری هستید که شما را به دنیای پیچیده و پر از رمز و راز انسان‌ها ببرد، «آسیابان سور» می‌تواند انتخاب مناسبی برای شما باشد. این کتاب، با روایتی قوی و شخصیت‌پردازی دقیق، خواننده را درگیر خود می‌کند و تا مدت‌ها در ذهن او باقی می‌ماند.