کتاب «از این جا تا ناکجا» اثر حسین بشیریه، یک دعوتنامه صریح به دنیای پیچیده آسیبشناسی سیاسی است. این کتاب با زبانی ساده و روشی تحلیلی، به بررسی چالشهای موجود در ارتباط بین دانش سیاسی و زندگی روزمره میپردازد.
حسین بشیریه (زاده ۱۳۳۲ در همدان) جامعهشناس و پژوهشگر علوم سیاسی است. وی یکی از اندیشمندان سیاسی مهم و تأثیرگذار ایران پس از انقلاب بهشمار میآید. پژوهشهای او بیشتر در حوزه تئوریهای انقلاب، جامعهشناسی سیاسی، جامعهشناسی سیاسی ایران، توسعه سیاسی و اندیشه سیاسی در غرب است.
بشیریه در این اثر، با طرح این پرسش که دانش سیاسی تا چه اندازه میتواند در حل مشکلات جامعه و بهبود زندگی مردم موثر باشد، به دنبال بازتعریف نقش سیاست و سیاستمدار است. او معتقد است که دانش سیاسی نباید صرفاً به یک رشته دانشگاهی محدود شود، بلکه باید به یک ابزار عملی برای تشخیص و درمان آسیبهای اجتماعی تبدیل شود.
نویسنده با تاکید بر اهمیت پیوند بین دانش و عمل، به نقد رویکردهای تجربی صرف در علوم سیاسی میپردازد. او معتقد است که این رویکردها، با نادیده گرفتن ارزشها و نیازهای جامعه، به یک دانش انتزاعی و بیاثر تبدیل شدهاند. بشیریه در مقابل، رویکرد آسیبشناسی را پیشنهاد میکند که در آن، دانش سیاسی به عنوان یک ابزار برای تشخیص و درمان بیماریهای اجتماعی تلقی میشود.
یکی از نکات مهمی که در این کتاب به آن پرداخته شده، ارتباط بین آسیبشناسی سیاسی و اندیشه آرمانشهری است. بشیریه نشان میدهد که چگونه اندیشه آرمانشهری میتواند به عنوان یک هدف و جهتگیر برای فعالیتهای سیاسی عمل کند. او معتقد است که بدون داشتن یک تصویر روشن از جامعه مطلوب، نمیتوان به طور موثر به اصلاح جامعه پرداخت.
در بخش دیگری از کتاب، بشیریه به بررسی آسیبهای مختلف سیاسی مانند آسیبشناسی مشروعیت، کارایی، فرهنگ سیاسی و نظم سیاسی میپردازد. او با ارائه مثالهای تاریخی و معاصر، نشان میدهد که چگونه این آسیبها میتوانند بر زندگی مردم تاثیر بگذارند و مانع از پیشرفت جامعه شوند.
در نهایت، میتوان گفت که کتاب «از این جا تا ناکجا» یک اثر ارزشمند برای همه کسانی است که به سیاست و جامعه علاقهمند هستند. این کتاب با طرح پرسشهای اساسی و ارائه تحلیلهای دقیق، به خواننده کمک میکند تا درک عمیقتری از چالشهای موجود در دنیای سیاست پیدا کند و به دنبال راه حلهایی برای بهبود وضعیت موجود باشد. این کتاب با رویکردی انتقادی و تحلیلی، به دنبال ایجاد یک گفتوگوی جدی درباره نقش دانش سیاسی در بهبود زندگی مردم است.
