«و آن ذکر پادشاهی است در روم که او را سلطان ملک‌شاه می‌گفتند. آوازه عدل و داد او در اکناف عالم پیچیده بود. او دو پسر داشت: یکی دائم‌الخمر و اهل عیش و طرب و دیگری اهل سخاوت و حکمت. شیرویه، پسر دوم بود و در کمالات و سخندانی و شجاعت شهره عالم.».
کتاب شیرویه نامدار اثر علیرضا سیف الدینی، یکی از داستان‌های عاشقانه و حماسی ادبیات عامه ایران است که در سال ۱۳۸۳ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این داستان بدان جهت خواندنی است که حکایت خیر و شر را به زبانی عامیانه همراه با تمثیل‌ها بیان می‌کند.
کتاب درباره پسری به نام شیرویه است که از طرف پدرش پادشاه روم، به دلیل ناخلفی برادرش، ارچه، تبعید می‌شود. شیرویه در سفر خود با دختری زیبا به نام پری‌گل آشنا می‌شود و آن دو عاشق یکدیگر می‌شوند. سپس با کمک یکدیگر، ارچه را شکست می‌دهند و شیرویه به پادشاهی می‌رسد.
کتاب شیرویه نامدار از داستان‌های ارزشمند ادبیات عامه ایران به شمار می‌آید که با زبانی ساده و روان نوشته شده است و داستانی جذاب و پرکشش دارد و برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب است.
