کتاب مختارنامه یا روضه المجاهدین اثر عطاءالله بن حسام واعظ هروی، یکی از مهم‌ترین آثار ادبی و تاریخی ایران در دوران پس از اسلام است. این کتاب به روایت جنگ‌ها و مبارزات مختار ثقفی در انتقام شهدای کربلا می‌پردازد.
مختار بن ابوعبید ثقفی، یکی از سرداران نامدار شیعه است که در سال ۶۶ هجری قمری، قیامی را علیه خلافت اموی آغاز کرد و توانست بر بیشتر نواحی عراق چیره شود. او پس از پیروزی بر ابن زیاد و قاتلان امام حسین (ع)، برای انتقام خون ایشان، نبردی عظیم را فرماندهی کرد و توانست بسیاری از قاتلان ایشان را به هلاکت برساند.
کتاب مختارنامه در ۲۴ باب نوشته شده است و هر باب به یکی از جنگ‌ها یا وقایع تاریخی که بر مختار می‌گذرد، می‌پردازد. این کتاب با مقدمه‌ای کوتاه آغاز می‌شود و در ادامه، وقایع تاریخی که بر مختار می‌گذرد، با جزئیات از مرگ یزید بن معاویه تا قیام توابین و اتفاقات بعد از آن را روایت می‌کند.
این کتاب، اثری ارزشمند و ماندگار در ادبیات فارسی است. این کتاب علاوه بر جنبهٔ تاریخی، از جنبهٔ ادبی نیز دارای ارزش بالایی است. واعظ هروی در این کتاب، از اشعار حماسی و رزمی متعددی استفاده کرده است که جذابیت کتاب را چندبرابر کرده است.
