به جرات بهترین کتاب بزرگ علوی هستش. انگار رنجی که توی زندان کشیده خیلی تاثیر مثبتی روی نوشتنش داشته، چون دیگه توی آثار بعدیش تکرار نشده و توی قبلی ها هم نبوده.
بسیار تجربه لذت بخش و عمیقی بود. مدیون همخوانی هستم.
این کتاب رو پیشنهاد میکنم بخونید ، کوتاهه
برگرفته از goodreads
آتوسا افشین نوید
3 out of 5 stars
۱۳۹۶/۳/۲۳
فکر میکنم بعد از خواندن مجموعه اولین سوال جدی که به ذهن می رسد اینست که زندان با روان زندانی چه میکند و البته اگر کسی عمیق تر فکر کند احتمالا به این سوال هم می رسد که اگر آدمی در زندانی به وسعت یک خانواده، یک مجموعه آداب و سنن یا حتی یک کشور گیر افتاده باشد چه بلایی سر روانش می آیدو به چه تبدیل میشود. زن های داستانهای ورق پاره های زندان به اندازه زنان دیگر داستانهای بزرگ علوی برای من آزاردهنده اند. زن هایی که فرشته خو هستند . به عشقشان وفادارند و هویت مبارزشان به شدت تحت تاثیر رابطه عاطفی شان است. علوی در تصویر زن مستقل به گرد پای هدایت هم نمی رسد. با این حال از این جهت که تصویری از زن مبارز سیاسی به ادبیات ایران آورده باید از او سپاسگذار باشیم.
برگرفته از goodreadsوقایع زندان قصر بین سالهای ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰.
کتاب جالبیه، از چهار بخش تشکیل شده که هر بخش به یکی از زندانیهای هم‌بند(بند سیاسیون) بزرگ علوی میپردازه. شرایط اجتماعی و سیاسی آن سالهای ایران رو تا حدودی میشه از رو این کتاب فهمید. کتاب به زبانی گرم و صمیمی نوشته شده. خوندنش خالی از لطف نیست.
برگرفته از goodreadsیک چیزهایی هنوز بعد از این همه سال همچنان نو و تازه هستند، انگار که حرف های همین روزها باشند ...
برگرفته از goodreadsخیلی خوشحالم که دوباره کتاب‌های ایرانی می‌خوانم. هر شب نیم ساعت قبل از خواب می‌خوانم و کیف میکنم! عجب حکایت غریبی بود این ماجرای زندان در سال‌هایِ آخرِ پهلویِ اول و انگار هنوز همان زمان است. این گیرکردن در تاریخ واقعا دردناک است و این که بعد از گذشت هشتاد و اندی سال هنوز بحث بر سر همان است که قبلا بود: دادرسی عادلانه و کرامت انسانی که تمامی حکمرانان ما یکی را پشت گوش می‌اندازند و دیگری را لگدکوب می‌کنند. تلخ و سخت است ولی خواندن برای همین است. باید بیشتر خواند و دید.
برگرفته از goodreadsچیزی که بیشتر از همه برام غم‌انگیزه،
زندانی و در بند بودن افراد خوش‌فکر و درست‌حسابی
تو همه‌ی زمان‌ها و دوره‌هاس...
انگار پیامد اهل اندیشه بودن تو این مملکت،
چیزی به جز زندان نیست!
تک‌تک داستان‌ها برام جذاب بود.
خوشحالم از زمانی که برای این کتاب اختصاص دادم.👌
برگرفته از goodreadsزیبایی زندگی در همین ندانستگی است.در همین امید که فردا بهتر خواهد شد دنیا آرامتر و زیباتر خواهد شد.
جالبه که بدونید حدود80سال قبل که داستان در اون دوران نوشته شده با5ریال میشد پول یک هفته چایی خوردن رو پرداخت :(
برگرفته از goodreadsبه پیشنهاد دوستی در سایت "پندار" بهم معرفی شد. از "چشمهایش" لذت بردم، امیدوارم این کتاب هم اثر خوبی باشه.
به نظرم جذاب نبود.....
برگرفته از goodreads
ZahRaa Kyl
3 out of 5 stars
۱۳۹۶/۷/۲۴
خواندش خوب بود....نکات جالبی در مورد سبک زندان های آن زمان داشت، اما توقعم از بزرگ علوی بیشتر بود...
برگرفته از goodreadsوقتی از قفسه کتابخونه پادگان این کتاب رو پیدا کردم فکر نمیکردم انقدر جذاب باشه.
پنج داستان کوتاه که تو فضاهای متفاوت خلق شده و مشکل بشه گفت کدام بهتر از بقیه است.
حتما بخونیدش
برگرفته از goodreads"دنیا رو به ترقی است، رو به بهبودی است. از این موج استبداد و وحشی‌گری که امروز در دنیا در خروش است، چشم‌پوشی کن. بالاخره تکامل در کار است."
طبق مقدمه نویسنده، اینطور می شه برداشت کرد که داستان های این کتاب در زندان قصر پادشاهی پهلوی اول نوشته شده اند. طبق این گفته ها، ۵ مستند کوتاه داریم که هر کدوم به برخی از اتفاقات زندان و هم بندهای بزرگ علوی می پردازه.
متن کتاب خیلی لطیف تر از چیزی بود که انتظار داشتم و بیشتر از بقیه از داستان رقص مرگ خوشم اومد.
"مقصرترین عدۀ ما آن‌هایی هستند که کتاب خوانده‌اند."
برگرفته از goodreads
حسین دهلوی
5 out of 5 stars
۱۳۹۷/۱۲/۹
حقیقتا غم‌انگیز بود...
برگرفته از goodreadsدر میان آثار بزرگ علوی، تنها "چشمهایش" به یک رمان فارسی نزدیک است و یکی دو داستان کوتاه از مجموعه ی "چمدان"، آن هم بیشتر برای همان سال های دهه ی بیست که منتشر شده اند. کارهای آخرش مانند "سالاری ها" و "موریانه" و... بیشتر به شوخی می مانند تا اثری از ادبیات معاصر ایران.
برگرفته از goodreads
khashayar
3 out of 5 stars
۱۳۸۹/۵/۶
کتاب خیلی بیشتر از آن که به جزئیات زندگی روزمره در زندان بپردازد مجموعه ای است از داستان های کوتاه که گویا در زندان جمع آوری شده اند. برخی از این داستان ها نظیر ماجرای "کوچیک خنم" و رقص مرگ به خودی خود هم بسیار جالب و تاثیر گذارند.
برگرفته از goodreads
Ahmad Haghighi
5 out of 5 stars
۱۴۰۰/۵/۲۷
«می نویسم برای آنکه مجبورم، برای آنکه بغض گلویم را گرفته و اگر برای خودم درددل نکنم، دلم می‌ترکد.
می‌نویسم، شاید راحت شدم. شاید مُردم، شاید ایرج مُرد، بلکه بعد‌ها، در دوره‌های بعد کسی پیدا شود و بخواهد بفهمد که آزادی ایران به چه قیمتی خریده شده است. اوه!»
برگرفته از goodreadsورق پاره های زندان نوشته بزرگ علوی شامل بخش هایی است که در زندان به تحریر درآورده.
برای من جالب ترین بخش آن ترسیم فضای زندان هایی است که اکثر ما از آن ها بیخبریم.
برگرفته از goodreadsالحق که او بزرگ است، این کتاب لایق این است تا برایش فهرستی طولانی از صفات مختلف فراهم کنند اما بازهم نمیتوانند گویای عمق و ژرفی اثر باشند، کلمه ای وجود ندارد تا بار معنایی همه ی این صفات را همزمان به دوش بکشد.
سهل، روان، بی تکلف، عمیق، اندازه، تاثیرگذار، زندگی ...همگی از قلم علوی میجوشد. جزو اندک آثاری که در همان شروع با همان جمله آغازین و خط اول خواننده را می قاپد.
نمیدانم راز برخی متون در چیست که در عین تاثیرگذاری و عمیق بودن به هنگام خواندنشان می توان لبخند زد و گریست، با آنها احساس نزدیکی کرد، به هر حال این موهبتی بوده که علوی در نوشتن این اثر به خوبی از آن استفاده کرده، نوشته ای که روزگاری در او امید زیستن را زنده نگه داشت و عامل بقایش بود، امروز در ما امید زیستن را زنده نگه میدارد، امید به تجربه و دیدار
آنچه که زندگی را یک مرتبه به ما داده دیگر نمیدهد، دیگر نمی دهد
بعضی ها میگویند دو دستی باید این زندگی را چسبید چون هر دقیقه از آن ارزشمند است.
برخی هم میگویند زندگی که به این آسانی از بین میرود و به این حد شکننده است ارزشی ندارد.
پدر روشن برای خودش طرفدار عقیده دوم بود و برای دخترش معتقد به عقیده اول
برگرفته از goodreadsمجموعه ای متشکل از پنج داستان پادنگ،ستاره دنباله دار،انتظار، عفو عمومی و رقص مرگ.
شاید زندان بهترین جا برای نوشتن داستان باشد جایی که محبس آدم هایی است که هر کدام برای خودشان قصه و حکایتی دارند. بزرگ علوی بین سال های 1316 تا 1320 به همراه 52 نفر زندانی سیاسی در زندان قصر دوره محکومیتش را میگذراند و داستان ها مربوط به آن سال ها و در واقع حکایت زندگی تعدادی از هم بندی
هایش و نامه ها و یادداشت های آنها و همینطور بیانگر شرایط زندانیان سیاسی آن زمان است. از نظر شیوه روایت داستان رقص مرگ برای من جذابیت بیشتری داشت غیر از پایان بندی اش که آن هم خوب اگر کل داستان واقعی باشد که دیگر واقعی بوده.
برگرفته از goodreadsیکی از "دردناکترین" کتابهایی که میشه خوند... یک کتاب سنگین که از صفحه ی اول تا صفحه ی آخر ذهن آدم رو درگیر خودش میکنه
مجموعه چند داستان کوتاه از زندانی های قصر در زمان رضاشاه حد فاصل 1317 تا 1320 امروز کتاب رو خوندم دردناک شاید بهترین کلمه واسه توصیف این کتاب باشه بهترین و کمترین ...
برگرفته از goodreads
Mohsen Arabha
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۷/۱
بزرگ علوی در مقدمه‌ی کتاب میگه که بخاطر شرایط اختناق و خفقانی که بر زندان حاکم بوده، کسی حق نوشتن و یادداشت برداری و حتی کتاب خوندن رو نداشته. این داستان‌ها حقیقتا روی ورق پاره‌هایی نوشته شده که به دست زندانیان می‌رسیده: کاغذ قند، کاغذ سیگار اشنو و یا پاکت‌هایی که توی اونها برای زندانیان میوه و شیرینی می‌اوردند. بزرگ علوی میگه او به این خاطر این ریسک رو پذیرفته و شروع به نوشتن کرده که نسل‌های بعد بدونند «در این دوره سیاه با جوانان باغیرت و آزادی‌خواهان ایران چه معاملاتی می‌کردند.»
داستانهای کوتاهی که توی این کتاب میخونید از این قراره: پادنگ، ستاره دنباله‌دار، انتظار، عفو عمومی و رقص مرگ. همه این داستان‌ها از زبون افراد زندانی نقل میشه و گاهی بیان زندگی شخصی اونهاست که بزرگ علوی استادانه به صورت داستان کوتاه در آورده و خوندشون واقعا خالی از لطف نیست.
داستان کوتاه «رقص مرگ» عینا توی کتاب چمدان هم اومده بود و نمی‌دونم چرا انتشارات نگاه اون رو توی هر دوتا کتاب چاپ کرده.
برگرفته از goodreads
Hoori maleki
4 out of 5 stars
۱۳۹۵/۴/۲۱
عالی بود.مخصوصا داستان"عفو عمومی" نمی دونم داستان ها واقعی هستند یا نه اما من در حین خوندنشون احساس می کردم واقعی هستند.از بس که واقعی نوشته شده بودند.بزرگ علوی عالیه
برگرفته از goodreads
Mohammad niazi
4 out of 5 stars
۱۳۹۲/۱۱/۲۰
و چه شیرین است گناه کسی را به گردن گرفتن و چه شیرین است بالاخره هدفی و مقصودی در زندگی داشتن
برگرفته از goodreads
Reza.Tash
1 out of 5 stars
۱۳۹۶/۱۰/۲
ساختاری که علوی برای روایت این کتاب برگزیده است، مجموعه ای نامه نگاریست از افراد زندانی در سال های پایانی حکومت رضا شاه پهلوی به همسران خود. زبان سانتیمانتال علوی در پرداخت این داستان ها اهداف سیاسی را به حد یک آرمان شاعرانه می رساند. اهدافی که زیر فشار فقدان عاطفه ی زندانیان کمرنگ و تا حدی کم ارزش می شود. زندانیان سیاسی که علوی روایت می کند زیر بار کمبود عاطفه کمر خم کرده اند و تنها دلخوشی آنها برای آزادی، رسیدن به معشوقه های خود که زنانی پری گونه هستند، عنوان شده است(اخص در داستان عفو عمومی و رقص مرگ)
روایت رابطه های عاطفی آنها تا جایی پر رنگ می شود که در داستان آخر(رقص مرگ) به صورت کامل مسیر داستانی که نویسنده در ابتدای کتاب آغاز کرده، به بی راهه می رود و به پرداخت کامل رابطه ی مرتضی و مارگاریتا می پردازد و راوی که داستان را آغاز کرده، خود داستان را به پایان نمی رساند.
برگرفته از goodreads«برای او زمستان هیچ خشونتی نداشت او زیر روپوش سفید می‌نگریست و آنجا نوبهار را در آغوش گرمش خفته می‌دید و راضی بود که منتظر باشد. راضی بود که منتظر باشد؟ راضی بود که گرسنگی بکشد، از سرما بلرزد، فقط به شرط آنکه او را در بند نیندازند، به زندان نبرند.» می‌توانی خوب عمق این جمله را احساس کنی؟ببولی جان، بهار خواهد آمد، همه چیز شکفته خواهد شد، دیگران خواهند خندید، موزیک خواهند زد. و من و ما اینجا خواهیم بود. آخر چرا؟
برگرفته از goodreadsاز كتابها و نامه هايى كه تو زندان نوشته ميشن خوشم مياد، يه جور صداقت آزاردهنده توشون هست.
"عفو عمومى" رو بيشتر دوست داشتم و خوشحال شدم از پايانش.
بايد زودتر "چشمهايش" رو بخونم؛ وقتى از كتاباى بزرگ علوى كه تعريفى ازشون نشنيده بودم(ورق پاره ها و چمدان) انقدر خوشم مياد، لابد چشمهايش نابودم ميكنه؛ باشد كه...
قرض از "بوكتاب تهران"
برگرفته از goodreads
Farzaneh Meftah
4 out of 5 stars
۱۴۰۲/۹/۱۸
مثل کتاب چشمهایش اصل کتاب عاشقانه بود با چاشنی‌های سیاسی و روشنفکری.
کتاب از نظر ادبی جایگاهش بالاس. توصیفات زیبایی داره و بسیار روونه و جمله ها کوتاس. شاید بشه گفت داستان‌ها تکرارن ولی اگر بگیم شاید نویسنده خواسته خودش رو در آینه کتاب‌هاش توصیف کنه میتونیم بگیم رسالتش رو خوب انجام داده. کاملا مشی فکری بزرگ علوی تو نوشته‌هاش نمایانه.
ارزش خوندن داره.
برگرفته از goodreadsنمیدانم کیست، ولی گویا یکی از گویندگان فرنگی است که می‌گوید: ارواح از خوشبختی آدمیان بیزار هستند. من نه به ارواح معتقدم و نه به اینکه آنها با ما آدمیان سر ستیزگی دارند. اما اینکه زندگی مبارزه است و مبارزه یعنی تبدیل درد شدید به درد خفیف، یعنی بالاخره درد، در این هم حرفی نیست.
برگرفته از goodreadsRez1 Abbasi
4 out of 5 stars
۱۳۹۸/۳/۱۴
متن بسیار لطیف و تاثیر گذار
برگرفته از goodreads
Foad Ansari
3 out of 5 stars
۱۴۰۰/۴/۲۸
میشه گفت مکمل کتاب 53 نفر بود و ارزش خواندن را داشت
برگرفته از goodreadsچقدر غصه دارند این قصه ها ...
«۱۴مرداد ۱۴۰۱»
برگرفته از goodreads
یک شهرزاد
5 out of 5 stars
۱۴۰۱/۷/۲۱
کتاب کم حجم و جذابی بود
برگرفته از goodreadsدر کل نوشته‌های بزرگ علوی موردعلاقه من نیست اما از این کتاب بدم نیومد، همچنین جلو رفتن ماجرا و شیوه ایجاد تعلیق در قصه «عفو عمومی»، واقعا برام جذاب بود، ستاره چهارم رو بابت این قصه دادم.
Shirin Heidari
3 out of 5 stars
۱۴۰۲/۹/۱۰
« چه شیرین است بالاخره هدفی و مقصودی در زندگی داشتن»
I don't know what I desire.
برگرفته از goodreadsتا زماني كه زندگي هست، اميد هم هست
برگرفته از goodreads"آنچه را که زندگی یک مرتبه به ما داده است، دیگر نمیدهد، دیگر نمیدهد."
بعد از چشمهایش این کتاب و خوندن و برای بار دوم به قدرت قلم این نویسنده ایمان آوردم. کتاب بعدی که از این نویسنده میخواهم بخوانم چمدان است.
برگرفته از goodreads
Zahra Mohsenpour
3 out of 5 stars
۱۳۹۸/۴/۲۴
از خوندن کتابهایی که همچنان تداعی وضعیت سالیان دور با امروزند خسته شدم؛ به ویژه اگر نثر دلچسب و زیبا هم نداشته باشند. از این کتاب تنها داستان آخر با عنوان «رقص مرگ» رو دوست داشتم که البته قبلا در یک مجموعه دیگر هم خوانده بودم. این سه ستاره هم فقط برای همان داستان است.
برگرفته از goodreads
Aygin Sehat nezhad
5 out of 5 stars
۱۳۹۳/۲/۲۶
مجموعه داستان هایی است از بزرگ علوی ک وقتی در زندان بوده نوشته
داستان های این کتاب :(5)
پادنگ ،ستاره دنباله دار، انتظار، عفو عمومی و رقص مرگ . فقط گفتن اتفاقات روزانه زندانیان نبود ، این ک هر کس چ گذشته ای داشته و چ اینده ای خواهد داشت ،
چطور بودن حکومت ،داستان اصلی زندگی هر فرد،شخصیت های افراد ،امید و نا امیدی
کلا من از خوندن این کتاب لذت بردم ! :)
برگرفته از goodreads
Sara Ghotb
3 out of 5 stars
۱۴۰۲/۲/۸
کتاب کوتاه و غم انگیزی از بزرگ علوی که در زندان قصر بین سالهای ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ نوشته شده و خوندنش خالی از لطف نیست. کتاب شامل چهار بخش است که هرکدام به نقل داستان یکی از همبندهای بزرگ علوی در زندان می پردازد. علوی زیبا از عشق می نویسد و خواندن نوشته هایش بسیار لذت بخش است.
برگرفته از goodreadsبه نظرم در داستان بزرگنمایی شده ولی به هر حال این کتاب اتفاقی ست در ادبیات
برگرفته از goodreads
Mohammad Aryayi
4 out of 5 stars
۱۳۹۴/۸/۲۶
اولین کتابیه که از بزرگ علوی خوندم و باعث دوستی خوبی بینمون شده و خیلی به سراغش خواهم رفت !!
برگرفته از goodreads
Seyyed Mohammad Mahdi Bahadornia
5 out of 5 stars
۱۳۹۵/۲/۱۴
پنج ستاره برای این کتاب کمه. این کتاب رو باید هزاران بار خوند. خیلی قشنگ بود. نمی‌دونم چجوری باید توصیفش کنم!
برگرفته از goodreadsAmirreza Riahi
4 out of 5 stars
۱۳۹۹/۹/۳۰
طبیعتا متنی که در زندان نوشته شده جملات دقیق و درستی از منظر دستوری نخواهد داشت. با تمام ایرادات نگارشی و دستوری عالی بود.
برگرفته از goodreads
گل هُم هُم
3 out of 5 stars
۱۴۰۲/۵/۲۸
چه دردهای آشنایی، قشنگ بهت نشون میده هیچ زمان و دولتی فرقی باهم نداره هممون فقط اسیریم..
برگرفته از goodreadsدر میان بهبوبه مرور آسار علوی در کانون کتاب خواندمش..
برگرفته از goodreadsعلوی این کتاب را طوری نگاشته که آدمی احساس میکند خود زندانیست و لاجرم با التهاب و تب زندان به پیش رانده میشود.
برگرفته از goodreads
