جان‌کنت گالبریت

جان کنت گالبرایت، اقتصاددان، سیاستمدار و دیپلمات برجسته‌ای بود که در ۱۵ اکتبر ۱۹۰۸ در ایونا استیشن، انتاریو، کانادا به دنیا آمد. او نه تنها به دلیل آثار علمی‌اش که به بهترین شکل در کتاب‌هایی چون «جامعه‌ای مرفه»، «بحران بزرگ ۱۹۲۹» و «دولت صنعتی جدید» نمایان است، بلکه به واسطه نقش فعالش در سیاست و دیپلماسی نیز شناخته می‌شود.

گالبرایت پس از گذراندن تحصیلات دانشگاهی در آمریکا، از سال ۱۹۳۴ به تدریس در دانشگاه هاروارد پرداخت. با آغاز جنگ جهانی دوم، او وارد عرصه سیاست شد و مسئولیت‌های مهمی در دولت آمریکا بر عهده گرفت. از جمله این مسئولیت‌ها می‌توان به ریاست اداره نظارت بر قیمت‌ها اشاره کرد که گالبرایت معتقد بود بیشترین قدرت عملی خود را در این دوره تجربه کرده است.

پس از جنگ، گالبرایت همچنان به فعالیت‌های آکادمیک و سیاسی خود ادامه داد. او در دولت آیزنهاور نیز نقش داشت و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۶۰ به عنوان مشاور جان اف کندی فعالیت کرد. با پیروزی کندی، گالبرایت به عنوان سفیر آمریکا در هند منصوب شد و از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ در این سمت خدمت کرد. در دوران سفارت او، اقدامات مهمی همچون تأسیس نخستین دانشکده علوم کامپیوتر در کانپور و برنامه‌ریزی برای سفر ژاکلین کندی به هند انجام شد.

گالبرایت به دلیل دیدگاه‌های انتقادی‌اش به اقتصاد نئوکلاسیک و تاکید بر نقش دولت در اقتصاد، از چهره‌های تأثیرگذار در اقتصاد سیاسی محسوب می‌شود. او معتقد بود که بازارهای آزاد به تنهایی قادر به حل مشکلات اقتصادی نیستند و دولت باید نقش فعال‌تری در تنظیم بازار و توزیع ثروت ایفا کند.

گالبرایت در طول زندگی حرفه‌ای خود جوایز متعددی از جمله دو بار دریافت مدال آزادی ریاست جمهوری را کسب کرد. آثار او به زبان‌های مختلف ترجمه شده و همچنان در دانشگاه‌ها و مراکز علمی مورد مطالعه قرار می‌گیرد.

تعدادی از مهم‌ترین کتاب‌های جان کنت گالبرایت:

• سرمایه‌داری آمریکا: مفهوم قدرت تلافی‌جویانه 

• جامعه متمول 

• روش‌های توسعه اقتصادی 

• دولت صنعتی جدید 

• طبیعت فقر توده‌ای 

• کالبدشناسی قدرت