سیدنی فینکلشتاین
1.00
(1)رایسیدنی فینکلشتاین، متولد ۱۹۰۹ در بروکلین، منتقدی برجسته در حوزه موسیقی، ادبیات و هنر بود که با قلمی تیز و دغدغهای عمیق در مسائل اجتماعی، به نقد آثار مختلف میپرداخت. او در طول زندگی پربار خود، علاوه بر فعالیت به عنوان منتقد، کتابهای متعددی در زمینههای مختلف فرهنگی به رشته تحریر درآورد و در حزب کمونیست ایالات متحده نیز به عنوان نظریه پرداز موسیقی و فرهنگ فعالیت میکرد. فینکلشتاین پس از گذراندن دورههای تحصیلی در دانشگاههای سیتی نیویورک و کلمبیا، در دهه ۳۰ به عنوان منتقد کتاب در روزنامه Brooklyn Daily Eagle مشغول به کار شد. در دهه ۴۰ به جمع منتقدان موسیقی Herald Tribune پیوست و همزمان برای نشریات دیگری مانند New Masses و Masses and Mainstream نیز قلم میزد.
گرایشهای سیاسی فینکلشتاین به سمت چپ بود و او از طرفداران سرسخت رئالیسم اجتماعی در هنر به شمار میرفت. این دیدگاه در کتابهای متعددی که در زمینه موسیقی، ادبیات، فرهنگ و هنر به نگارش درآورد، به وضوح مشهود است. "جاز، موسیقی مردم" (۱۹۸۴) از جمله مشهورترین آثار اوست. فینکلشتاین بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۷۳ در Vanguard Records، شرکت ضبط موسیقی مشهوری که در زمینه جاز و موسیقی کلاسیک فعالیت میکرد، به کار مشغول بود. در سال ۱۹۵۷ به دلیل وابستگی به حزب کمونیست، به کمیته فعالیتهای غیرآمریکایی احضار شد.
فینکلشتاین نزدیک به دوازده کتاب و چندین مقاله نوشته است.
از آثار او:
▪︎ کتابها:
بیان اندیشه در موسیقی
هنر و جامعه
پیکاسو جوان
چه کسی به شکسپیر نیاز دارد؟
اگزیستانسیالیسم و بیگانگی در ادبیات آمریکا
رئالیسم در هنر
آهنگساز و ملت: میراث عامیانه موسیقی و ...
▪︎ مشارکت در نوشتن:
جیمز فنیمور کوپر: داستانهای کوتاه از رمانهای او
▪︎ مقالات:
مجله کارگر (۶ مارس ۱۹۴۹) "ترانه فولک برای ماندن بازگشته است"
"پاسخ به حمله به مارکسیسم - شهر نیویورک"، کارگر روزانه (۱۴ اکتبر ۱۹۴۹)
"هنر انسانی چارلز وایت"
«هنر چگونه آغاز شد»
«یادداشت هایی درباره موسیقی معاصر»، امور سیاسی
فینکلشتاین در ۱۴ ژانویه ۱۹۷۴ درگذشت و میراثی گرانبها از نوشتهها و نقدهای تامل برانگیزش بر جای گذاشت. دیدگاههای او در زمینه هنر، موسیقی و جامعه، تحت تاثیر عمیق باورهای مارکسیستی او، به درک عمیقتر این مفاهیم در میان مخاطبان آثارش کمک شایانی کرد.