علی الفتی

"علی الفتی"، شاعر و منتقد ادبی برجسته کرد اهل ایران، در سال ۱۳۵۶ در سرپل ذهاب دیده به جهان گشود. او از پیشگامان شعر کردی جنوبی به شمار می‌رود و در سرودن اشعار خود از هر دو زبان کردی و فارسی بهره می‌برد. استعداد و مهارت الفتی در عرصه شعر و ادبیات، بارها مورد تقدیر قرار گرفته است. نامزدی جایزه شعر نیما، کسب جوایزی همچون جایزه سازمان ملی جوانان، جشنواره ادبی مولوی کرد، جایزه احمد عزیزی و جایزه ادبی باشور، گواه این امر هستند.

شعر فارسی الفتی در پیوندگاه شعر حجم، شعر ناب و دیگر جریان‌های شعری قرار دارد. او با تلفیقی بدیع از این مکاتب، مسیری نو در عرصه شعر فارسی آفریده است. نمود اولیه این تلفیق را می‌توان در کتاب "هوای هرات" او که در سال ۱۳۸۵ منتشر شد، مشاهده کرد. علاوه بر تسلط بر دو زبان کردی و فارسی، الفتی را می‌توان شاعری آزادنویس در حوزه شعر قلمداد کرد. او از شاعران پرکار دهه هشتاد ادبیات فارسی‌زبان به شمار می‌رود و آثار متعددی از او در قالب‌های مختلف شعری به چاپ رسیده است.

▪︎ مجموعه شعرهای کردی: گرمه‌شین، گیان، گەرمییان، سانە ناو، سزیان وەفر، سرۊت باشوور و لەچیمنە ڕێێەو، چیمنەڕێێەو، ئافراندن.

▪︎ مجموعه شعرهای فارسی: خاکستری، راخ، هوای هرات، آنها از مرگ ترسیده بودند، آهوان ملل، شفاهی به ندرت، گلوی زود.

▪︎ مجموعه داستان: به روایت دوربین روسی.

علی الفتی یکی از مجموعه شعرهای خود به نام سانه‌ناو را به صورت دو زبانه چاپ کرده و در آن اشعار کُردی خود را به صورت شعر ترجمه کرده‌است. علاوه بر آن، برخی از اشعار علی الفتی توسط دیگر مترجمان به زبان فارسی ترجمه شده و با مشخصات زیر به چاپ رسیده‌است:

▪︎ دری که مرگ کلیدش را گم کرده، ترجمۀ سمیه فلاحی

▪︎ سرۊت باشور ، با ترجمۀ مجتبی ویسی

فعالیت‌های ادبی علی الفتی به سرودن شعر محدود نمی‌شود. او داوری بیش از ده‌ها جشنواره معتبر منطقه‌ای و کشوری را در کارنامه خود دارد و به عنوان منتقدی برجسته در حوزه شعر نیز شناخته می‌شود. آثار و اشعار علی الفتی در غنی‌سازی ادبیات کردی و فارسی نقشی بسزا ایفا کرده‌اند. شعر او به دلیل اصالت، دربرگیری جریان‌های شعری مختلف و پرداختن به مسائل اجتماعی و سیاسی، از جایگاه ویژه‌ای در میان مخاطبان فارسی‌زبان و کردزبان برخوردار است. بدون شک، علی الفتی یکی از چهره‌های شاخص ادبیات معاصر ایران و کردستان به شمار می‌رود.