منوچهر بزرگمهر

منوچهر بزرگمهر (۱۲۸۹-۱۳۶۵) استاد دانشگاه، مترجم و نویسندهٔ ایرانی آثار فلسفی بود. او فرزند میرزا یوسف‌خان علیم‌السلطنه، پزشک تحصیل‌کرده در فرانسه بودند. بزرگمهر تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدرسه آمریکایی تهران به اتمام رساند و پس از گذراندن دو سال در مدرسه حقوق، برای ادامه تحصیل در رشته حقوق به انگلستان سفر کرد. وی پس از اخذ مدرک لیسانس از دانشگاه بیرمنگام، به ایران بازگشت و ابتدا در وزارت معارف و سپس پس از انجام خدمت سربازی، در وزارت امور خارجه مشغول به کار شد.

پس از آنکه در سال ۱۳۱۸ به استخدام شرکت بیمه درآمد، بزرگمهر در سال ۱۳۱۹ به مشهد منتقل شد و مدتی در راه‌آهن مشغول به کار شد. در نهایت، فعالیت شغلی خود را در شرکت نفت ادامه داد و طی سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۵ به تدریس در دانشگاه نیز پرداخت. وی از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ به عنوان مشاور حقوقی کنسرسیوم نفت فعالیت می‌کرد. اگرچه بزرگمهر عمده فعالیت شغلی خود را در صنعت نفت سپری کرد و به مناصب بالای اداری همچون مشاور حقوقی کنسرسیوم نفت دست یافت، اما همواره به فلسفه و ترجمه آثار فلسفی علاقه‌مند بود. وی از پیشگامان معرفی اندیشه‌های فلسفی غرب به ایران بود و آثار بسیاری از فلاسفه بزرگ را به فارسی ترجمه کرد.

آثار:

·        زبان، حقیقت و منطق، آلفرد جولز آیر

·        کانت، فردریک چارلز کاپلستون

·        تاریخ فلسفه: از ولف تا کانت، فردریک چارلز کاپلستون

·        فلاسفه تجربی انگلستان

·        فلسفه نظری

·        مسائل فلسفه، برتراند راسل

·        تحلیل ذهن، برتراند راسل

·        علم ما به عالم خارج، برتراند راسل

·        مسائل و نظریات فلسفه، کازیمیرتز آژدوکیویچ

·        پوپ‍ر، ب‍رای‍ان م‍گ‍ی

·        فلسفه چیست؟

·        و ...