ویلیام سارویان

ویلیام سارویان (زاده ۳۱ اوت ۱۹۰۸ - درگذشته ۱۸ مه ۱۹۸۱) نویسنده، نمایشنامه‌نویس و داستان‌نویس ارمنی-آمریکایی بود. او به خاطر لحن طنز و گزنده خود در نقد جامعه آمریکا و همچنین به خاطر داستان‌های کوتاه و رمان‌هایش که به زندگی مهاجران ارمنی در آمریکا می‌پردازند، شناخته می‌شود.سارویان در سال ۱۹۰۸ در شهر فرزنو، کالیفرنیا به دنیا آمد.پدر و مادر او مهاجران ارمنی بودند که از بدلیس، امپراتوری عثمانی به آمریکا آمده بودند.وی دوران کودکی خود را در فقر گذراند و در یتیم‌خانه بزرگ شد.او در جوانی به نوشتن داستان و نمایشنامه روی آورد.سارویان در سال ۱۹۴۰ برای نمایشنامه "زمان زندگی من" برنده جایزه پولیتزر شد و در سال ۱۹۴۳ برای فیلم "کمدی انسانی" که بر اساس رمانی به همین نام از او ساخته شده بود، برنده جایزه اسکار بهترین داستان ‌اصلی شد.سارویان در طول زندگی خود آثار متعددی در قالب داستان کوتاه، رمان، نمایشنامه و شعر منتشر کرد.او در سال ۱۹۸۱ در شهر فرزنو، کالیفرنیا درگذشت.

آثار:

·        مجموعه داستان‌های کوتاه:

o       نام من آرام است (1940)

o       بهترین داستان‌های ویلیام سارویان (1952)

·        رمان:

o       کمدی انسانی (1943)

o       ماجراهای آرتام هورس (1946)

·        نمایشنامه:

o       زمان زندگی من (1939)

o       آهای بیرونی‌ها (1942)