پل شریدر

پل شریدر (زاده 22 ژوئیه 1946) فیلمنامه‌نویس، کارگردان و منتقد سینما آمریکایی است.او بیشتر به خاطر فیلمنامه‌هایش برای فیلم‌های مارتین اسکورسیزی مانند راننده تاکسی (1976)، گاو خشمگین (1980) و آخرین وسوسه مسیح (1988) شناخته می‌شود. شریدر همچنین به خاطر کارگردانی فیلم‌هایی مانند  کاتولیک (1977) و بدترین آدم دنیا (2022) مورد تحسین قرار گرفته است.

شریدر در گراند راپیدز، میشیگان متولد شد. او در دانشگاه کلمبیا فلسفه خواند و سپس به عنوان منتقد فیلم برای لس آنجلس تایمز و دیگر نشریات فعالیت کرد. در اوایل دهه 1970، شریدر فیلمنامه‌هایی را برای فیلم‌های کم‌بودجه مانند بلو کاناری (1973) و Yakuza (1974) نوشت.

شهرت شریدر با همکاری او با مارتین اسکورسیزی در اواخر دهه 1970 به دست آمد. او فیلمنامه‌های راننده تاکسی، گاو خشمگین و آخرین وسوسه مسیح را برای اسکورسیزی نوشت. این فیلم‌ها به خاطر خشونت واقع‌گرایانه، شخصیت‌های پیچیده و مضامین کاوش‌گرانه‌شان مورد تحسین قرار گرفتند.

کارگردانی:

شریدر در سال 1977 با فیلم کاتولیک اولین فیلم بلند خود را کارگردانی کرد. او در طول دوران حرفه‌ای خود چندین فیلم دیگر از جمله ، استایلز آف گریس (1983) و آئینه (1990) را کارگردانی کرده است.

 فیلمنامه‌نویسی:

شریدر در دهه 1990 بیشتر بر روی فیلمنامه‌نویسی تمرکز کرد. او فیلمنامه فیلم‌هایی مانند After Hours (1992)، Touch (1997) و Bringing Out the Dead (1999) را نوشت.

کارهای اخیر:

شریدر در سال‌های اخیر به کارگردانی و فیلمنامه‌نویسی ادامه داده است. فیلم‌های اخیر او عبارتند از دومینو (2004)، آشیانه عشق (2006)، مرد خشن (2017) و بدترین آدم دنیا (2022).

سبک:

فیلم‌ها و فیلمنامه‌های شریدر اغلب با لحنی تاریک و خشونت‌آمیز مشخص می‌شوند. او به شخصیت‌های پیچیده و مضامین کاوش‌گرانه مانند رستگاری، خشونت و ایمان علاقه‌مند است. شریدر به خاطر دیالوگ‌های تند و گزنده و حس قوی مکان نیز شناخته می‌شود.

تاثیر:

شریدر یکی از تاثیرگذارترین فیلمسازان نسل خود است. کار او بر روی فیلمسازان بسیاری از جمله کوئنتین تارانتینو و دیوید فینچر تاثیر گذاشته است.