سروش حبیبی
1.00
(1)رایسروش حبیبی، نامی آشنا در عرصه ترجمه ادبیات جهان به فارسی است. وی در سال ۱۳۱۲ در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به تحصیل در رشته الکترونیک در آلمان پرداخت. اما علاقه او به ادبیات و زبان‌ها، او را به سوی دنیای ترجمه کشاند. حبیبی با تسلط بر زبان‌های آلمانی، انگلیسی، روسی و فرانسوی، پل ارتباطی میان ادبیات غنی این کشورها و خوانندگان ایرانی شد.
حبیبی با ترجمه آثاری از نویسندگان بزرگ و مطرحی چون داستایوسکی، رومن گاری، آلخو کارپانتیه و الیاس کانتی، دریچه‌ای نو به سوی ادبیات جهان برای فارسی‌زبانان گشود. او با دقت و ظرافتی مثال‌زدنی، آثار این نویسندگان را به فارسی برگرداند و به خوانندگان ایرانی فرصت داد تا با فرهنگ‌ها و ادبیات متنوعی آشنا شوند. یکی از ویژگی‌های بارز ترجمه‌های حبیبی، وفاداری او به متن اصلی و در عین حال روان و سلیس بودن ترجمه است. او با انتخاب کلمات و عبارات مناسب، توانسته است روح و جوهر آثار اصلی را به زبان فارسی منتقل کند و خواننده را به دنیای داستان‌ها و شخصیت‌های آثار مورد علاقه‌اش ببرد.
حبیبی علاوه بر ترجمه، در زمینه ویراستاری نیز فعالیت داشته است. او با ویراستاری کتاب‌های دانشگاهی و ادبی، به ارتقای سطح کیفی آثار منتشر شده در ایران کمک شایانی کرده است. سروش حبیبی با بیش از چهار دهه فعالیت مستمر در عرصه ترجمه، به یکی از معتبرترین مترجمان ایرانی تبدیل شده است. ترجمه‌های او نه تنها از نظر ادبی بلکه از نظر زبانی نیز دارای ارزش بالایی هستند و به عنوان منابعی ارزشمند برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به ادبیات مورد استفاده قرار می‌گیرند.
برخی از آثار او:
▪︎ ب‍ی‍اب‍ان ت‍ات‍اره‍ا، دی‍ن‍و ب‍وت‍زات‍ی، تهران: نیل، ۱۳۴۹.
▪︎ ارب‍اب‌ها، م‍اری‍ان‍و آزوئ‍لا، تهران: امیرکبیر، مؤسسه انتشارات فرانکلین، ۱۳۵۰.
▪︎ زم‍ی‍ن ان‍س‍ان‌ها، آنتوان دو س‍ن‍ت‌اگ‍زوپ‍ری، تهران: امیرکبیر: مؤسسه انتشارات فرانکلین، ۱۳۵۰.
▪︎ داستان دوس‍ت م‍ن، ه‍رم‍ان ه‍س‍ه، تهران: رز، ۱۳۵۰.
▪︎ ن‍رگ‍س و زری‍ن‌ده‍ن (ن‍ارس‍ی‍س و گ‍ل‍دم‍ون‍د)، ه‍رم‍ان ه‍س‍ه، تهران: رز، ۱۳۵۰.
▪︎ خ‍داح‍اف‍ظ گاری ک‍وپ‍ر، رومن گاری، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۱.
▪︎ ه‍ائ‍ی‍ت‍ی و دی‍ک‍ت‍ات‍ور آن، ب‍رن‍ارد دی‍دری‍ش، ال ب‍رت، تهران: خ‍وارزم‍ی، ۱۳۵۲.
▪︎ ه‍ن‍ر و اج‍ت‍م‍اع، ه‍رب‍رت ری‍د، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۲.
▪︎ س‍گ س‍ف‍ی‍د، رومن گاری، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۲.
▪︎ انفجار در کلیسای جامع (قرن روشنفکری)، آلخو کارپانتیه، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۳.
▪︎ ه‍ن‍ر ام‍روز، ه‍رب‍رت ری‍د، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۳.
