در دنیای سینما، فیلمنامه‌ها اغلب به عنوان طرحی اولیه برای فیلم دیده می‌شوند، چارچوبی خام که توسط کارگردان و عوامل دیگر به تصویر کشیده می‌شود. اما در این میان، فیلمنامه‌هایی نیز وجود دارند که فراتر از این تعریف ساده عمل می‌کنند و به مثابه آثار ادبی ناب، ارزشی مستقل می‌یابند. این دسته از فیلمنامه‌ها، حامل ظرافت‌ها و اصالتی هستند که آن‌ها را به تجربه‌ای لذت‌بخش برای مطالعه و خوانش تبدیل می‌کنند.
سریر خون(Throne of Blood) : فیلمی ژاپنی به کارگردانی آکیرا کوروساوا محصول سال ۱۹۵۷ است. این فیلم اقتباسی از نمایشنامه مکبث اثر ویلیام شکسپیر است که در دوره فئودالی ژاپن روایت می‌شود. داستان فیلم حول واشیزو، یک سامورایی جاه‌طلب و همسرش می‌چرخد. واشیزو پس از ملاقات با یک جادوگر که پیش‌گویی می‌کند او به مقام اربابی خواهد رسید، وسوسه می‌شود تا ارباب خود را به قتل برساند و جایگاه او را تصاحب کند. ووشی که زنی جاه‌طلب و تشنه قدرت است، او را در این مسیر شوم تشویق می‌کند.
سریر خون به عنوان یکی از شاهکارهای سینمای جهان و یکی از بهترین فیلم‌های آکیرا کوروساوا شناخته می‌شود. این فیلم مورد تحسین منتقدان و تماشاگران در سراسر جهان قرار گرفته و الهام‌بخش فیلمسازان بسیاری در ژانرهای مختلف بوده است.