کسوف
میکل‌آنژلو آنتونیونی
میکل‌آنژلو آنتونیونی (۱۹۱۲-۲۰۰۷) کارگردان و فیلمنامه‌نویس ایتالیایی بود که به عنوان یکی از چهره‌های برجسته سینمای مدرن شناخته میشود. او به خاطر فیلم‌هایش با ریتم آهسته، تصاویر شاعرانه و کاوش در مضامین تنهایی، بیگانگی و گذر زمان مشهور است.
کسوف (L'eclisse) آخرین فیلم از سه‌گانه‌ی "بیگانگی" اثر میکل‌آنژلو آنتونیونی، کارگردان ایتالیایی، است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شد. این فیلم که در شهر رم و جزیره سارا در ایتالیا فیلم‌برداری شده، داستان زنی به نام ویتوریا را دنبال می‌کند که در بحبوحه‌ی فروپاشی روابط عاشقانه‌اش، به دنبال معنای زندگی و جایگاه خود در جهان است. کسوف در جشنواره فیلم کن ۱۹۶۲ برنده جایزه ویژه هیئت داوران شد.این فیلم همچنین نامزد دریافت نخل طلایی بهترین فیلم بود.
شخصیت‌ها:
ویتوریا: زنی جوان و زیبا که از نظر عاطفی سرد و بی‌تفاوت به نظر می‌رسد.
پیترو: بورژوازی ثروتمند که رابطه‌ای عاطفی با ویتوریا دارد.
ساندره: دوست صمیمی ویتوریا که زنی متاهل و ناراضی است.
روبرتو: مردی که ویتوریا در جزیره سارا با او ملاقات می‌کند.
موضوعاتی که در این فیلم به آنها پرداخته میشود:
بیگانگی: تم اصلی فیلم، بیگانگی و انزوا است. ویتوریا، علی‌رغم زیبایی و ثروت، از نظر عاطفی از اطرافیان خود فاصله دارد و نمی‌تواند با کسی ارتباط عمیقی برقرار کند.
پوچی: فیلم همچنین پوچی و بی‌معنایی زندگی را به تصویر می‌کشد. ویتوریا در جستجوی عشق و خوشبختی است، اما در نهایت به این نتیجه می‌رسد که چنین چیزی وجود ندارد.
ماتریالیسم: آنتونیونی نقدی تند از جامعه‌ی ماتریالیستی ایتالیا در آن دوران ارائه می‌دهد. شخصیت‌های فیلم به دنبال ثروت و لذت‌های مادی هستند، اما این چیزها نمی‌توانند آنها را از تنهایی و پوچی نجات دهند.
سبک:
کسوف به خاطر سبک بصری منحصربه‌فردش که شامل نماهای بلند، حرکات آهسته دوربین و استفاده از رنگ‌های کم‌رنگ است، شناخته میشود.آنتونیونی از سکوت و سکون به طور موثری برای ایجاد فضایی از تنش و اضطراب استفاده می‌کند.فیلم به خاطر روایت غیرخطی و پایان مبهمش نیز مورد توجه قرار گرفته است.
"کسوف" به عنوان یکی از مهم‌ترین فیلم‌های موج نوی ایتالیا و یکی از آثار برجسته‌ی میکل‌آنجلو آنتونیونی شناخته میشود. این فیلم در زمره 100 فیلم برتر تاریخ سینما به انتخاب بنیاد فیلم آمریکا قرار گرفته است.