خرید کتاب همراه آهنگ‌های بابام - فروشگاه می‌خوانم mikhanam.com

همراه آهنگ‌های بابام

علی‌اشرف درویشیان

علی‌اشرف درویشیان که تحت تأثیر و ادامه‌دهنده‌ی راه صمد بهرنگی است در طول فعالیت خود در تلاش بوده‌ است همیشه اشاره‌ای به زادگاهش، کرمانشاه و روستا‌های اطراف آن و مسائل و مشکلات این منطقه‌ی تهی‌دست داشته باشد. از دیگر آثار او می‌توان به آبشوران، از این ولایت، درشتی و فصل نان اشاره کرد.

مجموعه داستان "همراه آهنگ‌های بابام" اثر علی‌اشرف درویشیان شامل شش داستان کوتاه است که تصویری از مسائل مختلف جامعه، به خصوص مشکلات طبقات فرودست، آرزوها و امیدها و زندگی روزمره مردم را به نمایش می‌گذارد.

داستان‌ها با لحنی ساده و کودکانه آغاز می‌شوند، اما در ادامه با پیچیدگی‌های زندگی و مشکلات جامعه روبرو می‌شویم. این تضاد بین لحن کودکانه و محتوای عمیق داستان‌ها، جذابیت خاصی به آنها می‌بخشد و خواننده بزرگسال را نیز مجذوب خود می‌کند.

داستان‌ها به سرعت اوج می‌گیرند و گره‌های داستانی متعددی در آنها ایجاد می‌شود. این امر باعث می‌شود که مخاطب با کتاب درگیر شود و تا انتهای داستان، پیگیر سرنوشت شخصیت‌ها باشد.

"همراه آهنگ‌های بابام" اثر علی اشرف درویشیان با عنوان استعاری خود، خواننده را به همراهی با فرودستان جامعه دعوت می‌کند. این داستان روایتگر سرنوشت تلخ مردمی است که در چنگال سرمایه‌داری گرفتار شده‌اند و همه چیز خود را از دست داده‌اند.

درویشیان در این اثر، تصویری از "بی‌مصرفی، علیلی، اخته شدن و بی‌معنی شدن" زندگی فرودستان را به نمایش می‌گذارد. او با لحنی غم‌انگیز و در عین حال محبت‌آمیز، داستان سرکوب‌ها و ستم‌هایی را روایت می‌کند که بر این قشر از جامعه روا می‌شود.

"همراه آهنگ‌های بابام" داستانی از تضاد طبقاتی، تراژدی توسعه و روح انتقادی است.این کتاب به تقابل بین "داراها" و "ندارها" می‌پردازد و سرنوشت غم‌انگیز مردمی را روایت می‌کند که در چنگال توسعه گرفتار شده‌اند. درویشیان در این اثر، تراژدی فاوست را به دنیای مدرن می‌برد و نشان می‌دهد که چگونه ارزش‌ها و اخلاقیات در جامعه‌ای که تحت سلطه مادی‌گرایی و سودجویی قرار دارد، قربانی می‌شوند.

"همراه آهنگ‌های بابام" به نوعی تعریفی از انسان کرمانشاهی ارائه می‌دهد و مشکلات و سختی‌های زندگی مردمی را که در این منطقه محروم زندگی می‌کنند، به تصویر می‌کشد. این داستان در عین حال حامل پیامی جهانی است و به وضعیت کارگران در سراسر جهان می‌پردازد.

زبان	فارسی
شماره چاپ	1
نوع صحافی	شومیز (مقوایی) با چسب گرم
نوع چاپ متن	دیجیتال تک رنگ
سال چاپ	1383
تعداد صفحه	98
طول	220
قطع	رقعي
عرض	145
شابک	978-964-362-255-8
نوع کاغذ	تحریر (سفید)
نوع جلد	گلاسه مقوا 250 گرم
عوامل	علی‌اشرف درویشیان نویسنده

مثل تمامی آثار درویشیان و مابقی کمونیست های ایران تلخ بود، حکایت رنج و بدبختی قشر کارگر و روستایی و دعوت به سوادآموزی پیشرفت و مبارزه
انگار کتاب های صمد بهرنگی و بخشی از کتاب های جلال آل احمد
----
نکته طنز: در کتاب قبلی که از درویشیان خوندم باباش مخالف موسیقی و ساز بود و ویولن پسرش را شکست و سوزاند توی این کتاب باباش تار میزنه :))
----
اولین کتاب چلنج ۲۰۱۷ خیلی تلخ بود ولی در پایان خنده سحر لبخند به لب پیرمرد و کبری آورد و در دلشان امید را زنده کرد، من هم دلم روشن شد

علی اشرف درویشیان همواره ماده داستانهائ خویش را از دنیائ اطرافش گرفته است و همین است که کتابهائ او را چنین جذاب و مردم پسند و خواندنی میکند. آهنگهائ بابام ؛ یادآور همه پدرهائ ماست.

تلخ بود. خیلی زیاد..

۱۵/۱۲/۱۴۰۱
۰۰:۲۲
شش داستان کوتاه، هرکدام از دیگری غمبار تر.
درویشیان به حق صدای فرودستان بود.

...ياد برادر كوچكش افتاد كه آن روز صبح چايش را موقع خوردن صبحانه ريخته بود.
نصرت بي تقصير بود. ميخواست تكه اي نان بكند و چون سفت بود دستش ناگهان به استكان چاي خورد و آن را ريخت. پدرش با سيلب صورتش را گل انداخت و مادر فحشش داد. ديگر به او چاي ندادند. هميشه اينطور بود. هركس چايش را ميريخت ديگر به او چاي نمي دادند. نصرت نان بيات را با غصه و بغض جويد و خورد. قيافه اش را به ياد داشت كه چگونه براي بلعيدن نان رگهاي نازك و ظريف گردنش راست مي ايستاد و چشمانش را ميبست.
پسرك با خودش زمزمه كرد:"چه آرزويي روي دل نصرت ماند! آرزوي يك چاي شيرين."...

داستان‌هایی که به عمق جانت رخنه می کنند و آنقدر واقعی ست که نمی توانی داستانش بخوانی. پر از غم و درد مردمان عادی و زندگی های معمولی.

یادگاری ها:

شب ها مادرم و پدرم توی رختخواب آهسته آهسته باهم حرف می زنند. اسم داداشم را می آورند و مادرم آهسته گریه می کند و فینش را بالا می کشد. پدرم مهربان می شود و دلداریش می دهد. من دلم راحت می شود و خوابم می برد ولی صبح دوباره با صدای دعوای آنها بر سر خرجی بیدار می شوم. کاش می شد که این خرجی دست بابام نبود. ص ۵۶

اگر اشک مثل شیر یا شربت فروختنی بود ما حالا خیلی پول داشتیم. ص ۵۸

در قاببزرگ شیشه ی روبروی راننده، از پشت کوه بیستون، نور سرخ رنگی به زیر پوست تیره ی آسمان می دوید. شب از کوه سقوط می کرد و زخمی می شد و خون به آسمان پشت کوه شتک می زد. ص ۶۴

چرا کسی نبود که حرفهایش را بشنود. چرا کسی نبود به درد دلش برسد. نه یک معلم خوب و نه کسی که بتواند راهنماییش کند...آقای دبیر می دانست که در لیفه ی شلوار فلان صوفی عهد بوق چند تا شپش وجود داشته اما نمی دانست در دل یاره چه می گذشت و چطور زندگی می کرد. ص ۶۵ و ص ۶۶

به نظر میاد که عمده‌ی داستان‌های این کتاب، از جهان واقعی الهام گرفته‌ن. اما واقعن پشت هم ردیف کردن درد‌ها برای ساختن داستان کافی نیست. درسته که بعضی صفحه‌ها بغض توی گلو میارن اما متاسفانه این تمام چیزیه که درویشیان در چنته داره. نه زیاد پیچ و خم داره داستان‌هاش و نه وقایع چیزی جز روزمرگی‌هاست. شیوه‌ی روایتش هم دم دستی ترین حالت ممکنه.

سومین مجموعه داستان کوتاهیه که از درویشیان خوندم. احتمالن یک یا دو کار دیگه ازش رو هم بخونم اما کم کم داره حوصله سر بر می‌شه.