مجموعه شعر-یادداشت‌های "دوست دارم گاهی شاعر نباشم" اثر واهه آرمن، شاعر و مترجم توانمند معاصر ایرانی، در فروردین ماه سال ۱۳۹۲ توسط موسسه انتشارات نگاه به چاپ و نشر رسید. این مجموعه که شامل سی و شش قطعه شعر-یادداشت است، به مثابه سفری به ژرفای اندیشه‌ها و عواطف شاعر، خواننده را با دنیایی از تجربیات ناب و لحظات تأمل‌برانگیز روبرو می‌کند.
واهه آرمن، شاعر و مترجم ایرانی-ارمنی، در سال ۱۳۳۹ در مشهد دیده به جهان گشود. اولین سروده‌های واهه آرمن به زبان ارمنی سروده شد و در مجموعه شعری با عنوان "به سوی آغاز" در تهران به چاپ رسید. این مجموعه، گامی نو در عرصه شعر ارمنی به شمار می‌رفت و نویدبخش ظهور شاعری خلاق و نوگرا بود. کتاب "دوست دارم گاهی شاعر نباشم" از کتاب‌های این شاعر است که زندگی در آن جریان دارد.
آرمن در این اثر، با ظرافت و مهارتی مثال‌زدنی، مرز میان شعر و نثر را در هم می‌آمیزد و به خلق لحنی بدیع و منحصر به فرد دست می‌یابد. سطرهای این مجموعه، آینه‌ای تمام‌نما از واقعی‌ترین رویاها و رویایی‌ترین واقعیات زندگی شاعر هستند و بازتابی عمیق از تجربیات شخصی و اجتماعی او را ارائه می‌کنند.
"دوست دارم گاهی شاعر نباشم" در عین حال که اتوبیوگرافی یا زندگی‌نامه‌ای خودنوشت محسوب می‌شود، فراتر از آن، به بازخوانی خاطرات و تجربیات مشترک بشری می‌پردازد و خواننده را در سفری اکتشافی به درون خویشتن خویش رهنمون می‌شود.
هر قطعه از این مجموعه، به لحاظ ساختار و فرم، هویتی مستقل دارد و شکل و قالب آن بر اساس مضمون و محتوای شعر تعیین شده است. به این ترتیب، شاهد بخش‌هایی هستیم که در قالب شعر و با بهره‌گیری از صنایع ادبی به رشته تحریر درآمده‌اند و در مقابل، بخش‌هایی دیگر به صورت نثری ساده و روان نگاشته شده‌اند. این تنوع شکلی، به پویایی و جذابیت اثر می‌افزاید و از ایجاد یکنواختی و خستگی در مخاطب جلوگیری می‌کند.
"دوست دارم گاهی شاعر نباشم" اثری بدیع و ارزشمند در حوزه شعر معاصر فارسی است که با زبانی ساده و صمیمی، به ژرفای وجود انسان و تجربیات مشترک بشری نفوذ می‌کند. این مجموعه، گامی نو در مسیر تلفیق شعر و نثر محسوب می‌شود و از این رو، برای علاقمندان به ادبیات و شعر فارسی اثری خواندنی و تأمل‌برانگیز خواهد بود. علاوه بر این، لحن صمیمی و صادقانه شاعر در کنار مضامین عمیق و تأمل‌برانگیز اثر، آن را به گزینه‌ای مناسب برای مخاطبان عام و خاص تبدیل می‌کند.
اگر به دنبال اثری هستید که به واسطه سطرهای شاعرانه و لحنی گیرا، شما را به سفری درونی و به تأمل در باب هستی و زندگی رهنمون کند، "دوست دارم گاهی شاعر نباشم" می‌تواند انتخابی شایسته باشد.