"آهوان ملل" مجموعه‌ای از اشعار سپید (شعر آزاد) سروده‌ی علی الفتی، شاعر معاصر ایرانی، است. این کتاب شامل دو بخش با عنوان‌های "آهوان ملل" و "لبخند آخر" است و در سال ۱۳۹۲ منتشر شده است.
علی الفتی، متولد ۱۳۵۶ در سرپل ذهاب، شاعر کرد زبان و از پیشگامان شعر کردی جنوبی است. وی به دو زبان فارسی و کردی شعر می‌گوید و داستان می‌نویسد. در سال ۸۲ بواسطه اشعار کتاب خاکستری اش برنده جایزه سازمان ملی جوانان در غرب کشور شد.الفتی تاکنون آثار متعددی را به زبان‌های کردی و فارسی منتشر کرده است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به مجموعه شعرهای کردی مانند "سزیان وه‌فر" و مجموعه شعرهای فارسی مانند " آهوان ملل" اشاره کرد.
یکی از ویژگی‌های بارز «آهوان ملل» یکدستی زبان در سراسر مجموعه است. الفتی به لحنی شعری خاص خود دست یافته که در عین حال، تفاوت‌هایی از نظر نحو کلام بین دو بخش کتاب وجود دارد، اما از نظر دایره‌ی واژگان، ناهماهنگی چندانی بین اشعار دو بخش مشاهده نمی‌شود.
استفاده‌ی ماهرانه‌ی الفتی از عناصر زبانی کهن (باستانی) و عامیانه (محاوره‌ای) نشان‌دهنده‌ی درک عمیق او از مبانی شعر نیما است. نیما، پدر شعر نو فارسی، استفاده‌ی همزمان و متناسب از این عناصر زبانی را یکی از ارکان شعر خود می‌دانست. الفتی پس از نیما، در کنار شاعرانی چون شاملو، آتشی و صالحی، از جمله کسانی است که این پیام نیما را به درستی دریافت و در شعر خود به کار بسته است. یکی از بارزترین جلوه‌های شعر الفتی، توانایی او در ترکیب زبانی کهن و عامیانه به گونه‌ای هم‌افزا و پویاست. او به شکلی ماهرانه، این عناصر متضاد را در کنار هم قرار می‌دهد و به خلق لحنی بدیع و قدرتمند در شعر خود می‌پردازد. این ترکیب، نشان‌دهنده‌ی تسلط او بر زبان و توانایی او در به‌کارگیری آن برای بیان مفاهیم عمیق و خلق تجربیات تازه است.
"آهوان ملل" اثری ارزشمند در عرصه‌ی شعر معاصر فارسی است. تسلط الفتی بر زبان، لحن شعری خاص او و توانایی‌اش در ترکیب زبان کهن و عامیانه، این مجموعه را به خوانشی ضروری برای هر علاقه‌مند به ادبیات فارسی نو تبدیل می‌کند.
