صد بند تاگور
رابیندرانات تاگور، شاعر، فیلسوف، موسیقیدان و هنرمندی همه کاره از بنگال هند بود که نامش بیشتر به خاطر شاعری او بر سر زبان‌هاست. او نخستین آسیایی بود که موفق شد جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کند. پدرش دبندرانات تاگور (مهاریشی) و مادرش سارادادیوی نام داشت. پدر تاگور به غزل‌های حافظ شیفته بود و به زبان فارسی علاقه وافری داشت. او حتی خود را متعلق به سرزمین ایران می‌دانست. به همین دلیل به تاگور لقب گوردیو به معنای پیشوا داده‌اند. او یکی از پیشگامان جنبش استقلال هند و مدافع سرسخت آزادی این کشور بود.
کتاب صد بند تاگور نوشتهٔ رابیندرانات تاگور، به قلم محمدمحیط طباطبایی و به‌دستیاریِ ابراهیم پورداود توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است.این کتاب، گزیده‌ای از اشعار و اندیشه‌های رابیندرانات تاگور، شاعر، فیلسوف و نویسنده بزرگ هندی است که به زبان فارسی برگردان شده است. این کتاب مجموعه‌ای از بهترین اشعار غنایی رابیندرانات تاگور است که توسط ابراهیم پورداود با همکاری ضیاء الدین، استاد زبان فارسی دانشگاه تاگور، به فارسی ترجمه شده است. از آنجایی که تا آن زمان هیچ ترجمه‌ای از اشعار تاگور به زبان فارسی وجود نداشت، پورداود به درخواست خود تاگور، صد قطعه از زیباترین اشعار او را از زبان بنگالی به فارسی برگرداند. این کتاب نخستین بار در سال ۱۹۳۵ میلادی در کلکته به چاپ رسید و سپس در سال۱۳۴۰ خورشیدی توسط دانشگاه تهران تجدید چاپ شد.
در کل، صد بند تاگور، کتابی ارزشمند است که به همه علاقه‌مندان به ادبیات و فلسفه توصیه می‌شود. این کتاب، فرصتی است تا خوانندگان ایرانی با ابعاد مختلف اندیشه و هنر تاگور آشنا شوند. تاگور، به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات، یکی از چهره‌های شاخص ادبیات جهانی است.