بینایی
ژوزه ساراماگو
کتاب بینایی نوشته ژوزه ساراماگو، نویسنده برجسته پرتغالی، اثری فلسفی و تمثیلی است که موضوعات عمیق سیاسی و اجتماعی را به شکلی خلاقانه و پرچالش بررسی می‌کند. این کتاب در ادامه موفقیت رمان کوری نوشته شده و به نوعی دنباله‌ای غیرمستقیم برای آن به حساب می‌آید. در زیر اطلاعاتی درباره نویسنده و محتوای کتاب آورده شده است:
ژوزه ساراماگو (۱۹۲۲–۲۰۱۰) یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان معاصر پرتغال و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۹۸ بود. آثار او به دلیل سبک خاص، استفاده از جمله‌های طولانی، روایت‌های تمثیلی و پرداختن به مفاهیم انسانی، سیاسی و فلسفی بسیار شناخته شده‌اند. آثار معروف او شامل کوری، بینایی، درنگ مرگ و سال مرگ ریکاردو ریش است. ساراماگو از منتقدان جدی نابرابری‌های اجتماعی و ساختارهای قدرت بود و دیدگاه‌های چپ‌گرایانه و انسان‌گرایانه‌اش در آثارش بازتاب یافته است.
محتوای کتاب
کتاب بینایی با روایتی نمادین و تفکر‌برانگیز به انتخابات و ساختار دموکراسی می‌پردازد. داستان از روز انتخابات در یک شهر بدون نام آغاز می‌شود که مردم به شکلی غیرمنتظره در رأی‌گیری شرکت نمی‌کنند و سپس به طور عجیب و دسته‌جمعی آرای سفید به صندوق‌ها می‌اندازند. این رخداد به بحران سیاسی و اجتماعی بزرگی منجر می‌شود و دولت در تلاش است تا دلایل این رفتار را کشف کند.
این رمان در واقع پرسشی عمیق درباره مشروعیت قدرت، اخلاق سیاسی و مسئولیت جمعی مردم مطرح می‌کند. شخصیت‌هایی از رمان کوری نیز در این اثر حضور دارند و بینایی به نوعی ادامه‌ای بر تمثیل‌های فلسفی و اجتماعی کتاب کوری است.
درون مایه کتاب
- دموکراسی و مشروعیت سیاسی: کتاب نگاهی انتقادی به نظام‌های دموکراتیک دارد و چالش‌های آن را به تصویر می‌کشد.
- قدرت و سرکوب: رفتارهای دولت در مواجهه با بحران رأی سفید نمادی از سرکوب و سوءاستفاده از قدرت است.
- اخلاق جمعی: رفتار مردم و واکنش‌های دسته‌جمعی آنان نشان‌دهنده اهمیت اخلاق در جامعه است.
در مجموع، بینایی کتابی است که علاوه بر روایت جذاب، خواننده را به تفکر درباره ساختارهای اجتماعی، سیاسی و مسئولیت‌های فردی و جمعی دعوت می‌کند. این اثر، مانند دیگر نوشته‌های ساراماگو، ترکیبی از ادبیات زیبا و تحلیل فلسفی است که مخاطبان خود را به چالش می‌کشد.اگر از آثار تمثیلی با مضامین فلسفی و اجتماعی لذت می‌برید، این کتاب انتخابی فوق‌العاده خواهد بود.